masterpiece/seungmin x bang chan/seungchan

•30. BÖLÜM•

Felix Seungmin'i uğurladıktan sonra hâlâ bahçede başını iki elinin arasına alıp oturan abisinin yanına gitti ve yanına oturdu.

F:"Neden bana Seungmin hyungtan hoşlandığını söylemedin?"

C:"Onunla tesadüfen tanışıyormuş gibi olmasını istedim."

F:"Anlıyorum."

Ortam yine sessizleşmiş:mti. Felix duyduğu sesle bakışlarını Chan'e çevirmişti.

C:"Felix ben ne yapacağım?"

Felix hem abisinin ilk defa ona bir şeyler anlatmasına hem de ağlamasına şaşırıyordu.

F:"Bilmiyorum. Ama bir yolu bulunur. İkiniz de birbirinizi seviyorsunuz."

C:"Keşke ilk günden ona her şeyi açık açık anlatsaydım."

F:"Geçmişi değiştiremezsin ama geleceğin pişman olmayacağın şekilde ilerlemesi senin elinde."

C:"Felix kenidimi nasıl affettirecem ona?"

F:"Hiç bilmiyorum. Ama bi yolunu bulsan iyi olur çünkü Seungmin hyungu bu kadar üzmeye hakkın yok."

C:"Sen de üstüme gelme Felix."

İkilinin babası yanlarına gelmişti.

"Felix bize biraz izin ver."

F:"Tamam baba."

Felix ordan ayrıldığında babası konuşmaya başlamıştı.

"O çocukla neden kavga ediyordun."

C:"Önemli bi mesele değil."

"Chan senin kimseyi bu kadar umursadığını görmemiştim. Ne hâle geldiğine bir bak? Ne var bu çocukta?"

C:"Baba ben o çocuğa aşığım."

"Sen ne dediğinin farkında mısın?"

C:"Farkındayım baba. Felix'e alıştığınız gibi bana da alışacaksınız."

"Sen ve Felix aynı değilsiniz. Sen sürekli benim gözdem oldun bunu sen de biliyorsun."

C:"Siz zaten hep böyle düşündüğünüz için ben Felix ile aramdaki duvarları hiç yıkamadım."

Chan bağırmaya başlamıştı.

C:"Felix'e laf edip duruyorsunuz. O çocuk sizi memnun edebilmek için sürekli çabaladı. Hiç bir zaman bizim gibi olamadı. Ama o bunun için çok çabaladı."

"Chan ne demek istediğimi biliyorsun. Konuyu yanlış tarafa çekme."

C:"Ben hiç bir şeyi farklı tarafa çekmiyorum baba. Ama ben de çocukluğumdan beridir sürekli senin istediğin gibi bir çocuk olmak için çabaladım. Felix'in aksine bunu başarmış olabilirim. Ama ben hiç bir zaman mutlu olmadım. Hayatımda ilk kez birinin yanında kendimi mutlu hissedebiliyorum. Onun yanında korkmadan, acaba bunu yapsam biri bir şey der mi diye düşünmeden hareket edebiliyorum. Ve sen baba sen bu kez benim mutluluğuma engel olamayacaksın."

Chan yerinden kalkmıştı.

"Konuşmam daha bitmedi."

C:"Ne dersen de fikrim değişmeyecek. Bu yüzden kendini boşuna yorma."

"Ne yaparsan yap Chan. Oturup düşündüğünde yaptığının ne kadar saçma olduğunu fark edeceksin."

C:"Bunu benim fark etmeme izin ver o zaman."

Chan evden ayrılıp arabasına binmişti. Nereye gidecekti bilmiyordu. Kalbinin götürdüğü yere gitmek istiyordu ama kalbinin onu götüreceği tek yer Seungmin'in yanıydı. Hangi yüzle Seungmin'in karşısına tekrar çıkacaktı. Ama aşkta gurur olmazdı. Bir süre sahilde yürüyüp kafasını toplayacaktı sonrasında da Seungmin'in yanına gidecekti.

.
.
.
.
.

[31. bölümü atmayı heyecanla bekliyorum ldhfkehdke]

☄hazel