"Kung mang-aakit ka, Pwede bang sa'kin ulit?" (Completed)

Chapter 29

"Aray ko, shit naman!" mahina akong napadaing ng magising akong pinipiga ang ulo. Alam mo yun, yung parang inikot-ikot ka ng 10k times!?

Paakay akay akong naglakad papunta sa bathroom para mag mouth wash, sobrang lagkit! Naamoy ko pa ang alak sa katawan ko.

Pagkatapos kong maglinis ng katawan ay cheneck ko kaagad ang cellphone ko. I got a text from Chester saying na uuwi na siya mamaya. Wedding anniversary kasi ng parents niya kaya hindi siya nakapunta kahapon. I sended him a reply to take care of himself. Clumsy pa naman yun minsan.

Later on, Cheneck ko na ang twitter ko. It was filled with comments and likes since I uploaded lots of pictures from yesterday. Ang iba ay sinagutan ko, ang iba naman ay binasa ko lang. Nakakatuwa lang dahil puro magagandang komento ang nakuha ko ngayon, walang epal. After nun, Lumabas nadin ako ng kwarto habang nag e-escroll parin sa twitter ko.

"Do girls really have to check their social media right after they wake up?"

Narinig ko nalang ang paghulog ng  cellphone ko sa sahig ng makita ko si Bry na umiinom ng tsaa sa breakfast table habang deretsong nakatingin saakin.

"Holy sheyt.." I cursed, covering my mouth out of shock.

GISIIINGG NABA AKOOO ORRR NANANAGINIP PA!? HOLYY MOTHER FAIRIES OF HEAVEN!

"W-why are you here?" parang tanga kong tanong.

"Ohw..." He acted surpried pero halata sa mukha niyang inaasahan niya nang wala akong maaalala. "Should I tell you the whole story? Aabot tayo ng gabi," saad niya at humigop sa tsaa.

He is even wearing a spec now, making him more attractive early in the morning. Well, I can't deny that he's attractive, normal na yun sa kanya, pero iba ba talaga ang dating pag morning? Or lasing pa ako? Malala na talaga ang pagka delulu ko!

"Eat your breakfast na." he used his head to point the table. I saw a soup on the table, malamang hang over soup yun.

I brushed my hair out of frustration. Umagang umaga nagkakasala ako! Jusme Xiomora baka bukas o kung anong araw magka anak ako ng diko nalalaman.

I licked my lips before facing him again. "Did...we...."

"I said eat." He commanded with full authority.

Para naman akong batang inutusan ng magulang at mabilis na tumakbo sa table. Umupo ako doon para takpan ang sarili ko sa kahihiyan. Oo nakakahiya! Nilaklak ko ang tubig na nasa table bago ko mabilis na kinain ang sopas na hinanda niya. Gusto ko nang maging sopas. Maya-maya pa ay narinig ko ang mga yapak niyang papalapit saakin. Kung pwede lang sana ay maging sahig nalang ako ay ginagawa ko na.

I can feel his presence sa likod ko. Maya maya pa naramdaman ko nalang ang paghinga niya sa leeg ko kaya napapigil ako ng hininga. Slow down, asshole!

"If you couldn't remember anything just tell me. I will make sure the next time you ask for it, you will remember every single bit of it." He whispered, monotone.

Kinilabutan ako! Hindi ako nakapagsalita at parang naging yelo nalang sa kina-uupuan ko. Did we....really did that? Like the nasty one!? Ako ba yung nag aya?! Siya ba?! Grabeng kahihiyan na'to xyra! Platinum silver kahihiyan award!

I was about ask him something when someone knock on the door. Tatayo sana ako ng bigla niyan tapikin ang balikat ko para umupo ulit. Dumeretso siya sa  pinto at walang pag dadalawang isip na binuksan yun.