İSTANBUL BEYEFENDİSİ

-7-

Berk Baysal- Yaralarını ben sarayım

Kaan Boşnak- Benimle kayboldun

İyi okumalar...

***

"Gecem" diyerek hemen sarıldı. Ben daha atlatamamıştım..
"T-teyze" dedim. "Söyle teyzem" dedi içli içli. "Sen burayı nasıl buldun?" dedim.

Cevap vermedi. "Ailen ile tartışmışsın öyle duydum" dedi. "Evet de sen burayı-" derken sözümü kesti. "Sen zayıfladın mı yüzün kaşık kadar kalmış" dedi endişeyle. "Yok ben iyiyim" dedim. Bulut, "İçeri buyurun" dedi. Teyzem ilk defa bakışlarını Buluta çevirdi. "Sende Gecenin sevgilisi olmalısın" diyerek elini uzattı. İtiraz edecekken Bulut, "Evet, Bulut ben" dedi. Şok olmuş bir şekilde Buluta baktım. O ise hiç bana bakmadan teyzeme tebessüm ediyordu.

Teyzem çantasını kenara asıp içeri yöneldi. Bulutta tam gidecekken kolundan tuttum. "Niye öyle söyledin ya gidip anneme felan söylerse!" dedim telaşla. "O zaman herkes öyle bilsin" diyerek içeri gitti. Oflayarak ayağımı yere vurdum ve bende içeri geçtim.

Teyzem oturmuş etrafı inceliyordu. "Tek ikiniz misiniz?" dedi. "Hayır 3 arkadaşımız daha var" diye yanıt verdi Bulut. "Anladım" diyerek içten bir şekilde tebessüm etti. "Çocukluk arkadaşıymışsınız" dedi. "Evet" diye onayladım. "Teyze.." diye mırıldandım koltuğa otururken. "Söyle teyzem" dedi. "Annemlere söylemesen...bu evi?" dedim. "Merak etme kuzum söylemem sonuna kadar arkanızdayım. Çok yakışıyorsunuz birbirinize. Hem Buluttan adam gibi adam" diyerek omuzuna vurdu Bulut'un.

"Ya ya ne yakışıyoruz" diye ağzımın içinde konuştum. "Efendim?" dedi teyzem. "Ya adam gibi adamdır benim sevgilim" dedim. Bulut ise gülmemek için kafasını başka tarafa çevirdi. "Zaten gözlerinizden okunuyor aşkınız.." dedi.
Bulut'un bakışları beni buldu. Gözlerimi kaçırarak konuyu değiştirmeye çalıştım. "Kahve yapıyım mı teyzem?" dedim. "Olur  bir tanem. Her zaman ki gibi olsun. Sade" dedi. "Tamam" diyerek ayağa kalktım. O sırada Sude indi yukarıdan. "Kim geldi ya?" dedi. "Teyzem geldi" diyerek koluna girdim. "Gel benimle" diyerek mutfağa sürükledim.

"Teyzen burayı nasıl öğrendi?" dedi sessiz olmaya çalışarak. "Orasını bende bilmiyorum ama tek bildiğim aileme söylemez burda olduğumuzu ama bizim teyzemi göndermemiz lazım acilinden" dedim. Kaşlarını çattı "Niye acil be?" dedi. Derin bir nefes alıp verdim "Ya benim teyzem bir garipdir yani eğer ona çok yakın davran yakana yapışır bırakmaz. Onun gitmesi lazım burdan!" dedim.

"Bir dakika senin teyzen İzmir'de yani burda mı yaşıyordu?" dedi. "Evet" dedim. "Off burayı nasıl buldu ya?" diyerek ekledim. O sırada Bulut girdi içeri. "Hadi be kızım kahveler nerede?" dedi. "Ay ne kahvesi ya boşver kahve felan gönderelim teyzemi!" dedim. "Aa a çok ayıp hiç teyzeler gönderilir mi?" dedi kınayıcı bir ses tonuyla. "Of bir kerede dinle be adam!" dedim. "Her zaman dinliyorum seni.." dedi erkeksi bir tonla. Sertçe yutkundum. "Aman her neyse" diyerek elimi salladım. "Bir yol bulmalıyız" dedim. O sırada Sude kahveyi yapmıştı. "Kahvesini içsin ben halledicem" dedi Sude. Bir şey dememe kalmadan çıktı. "Hadi bizde gidek. Burda seninle kalırsam ne imalar eder ne imalar" diyerek elimi salladım. Tam gidecekken beni tezgahla arasına aldı.

"Ne imalar eder?" diyerek gözlerini kıstı. Gözlerimi kaçırarak "Ne iması edicek be öyle bir şey mi demişim ben?" diyerek lafı dolandırdım. Gülerek "Hiç yalan söyleyemiyorsun" dedi. "Sana söyleyemiyorum" dedim. Bir itirafta bulunmuş iyi bok yemiştim.
"Yani şey anlamında şey ettim ben" dedim. Gülerken kısılan gözleriyle daha çok üzerime eğildi. "Ney anlamında şey ettin?" diye sordu. Sertçe yutkundum bakışları ara sıra dudağıma kayıyordu.

Dudağımı ıslattım. "Çekil ya" dedim kaşlarımı çatarak. Anında çekildi. Üstümü düzelterek mutfaktan çıktım. Yüzüm yanıyordu. Salak bir heyecan yapmıştım sanırım. Yüzümü yelleyerek salona girdim. "Kız nerdesiniz gelemediniz bir türlü" dedi imayla. Hah başladık imalarına. "Aa geldik işte" diyerek yanına oturdum. Bulut içeri girdi. Yarı sırıtarak girmişti. Hoşuna gidiyordu beni sinir etmek. Öküz!