Genialny Plan

Rozdział 4

Chłopak otworzył drzwi i kazał mi wejść do środka, tak też uczyniłem.Było to niewielkie pomieszczenie, na podłodze stał brudny zakrwawiony materac było też drugie pomieszczenie, prawdopodobnie z toaletą.Pomieszczenie oświetlała jedna żarówka wisząca na kabelkach z sufitu.
Dziwię się, że jeszcze tu jest i nikomu na głowę nie spadała.

-Zaraz przyjdę zostancie tu, bez żadnych numerów.-Ostrzegł mnie wskazując groźnie na nas palcem.

Przytaknąłem i wraz z dziewczyną na rękach usiadłem się na twardym zużytym materacu.

-Eemilliano?-Powiedziała wręcz nie słyszalnie.

-Tak, to ja wszystko będzie dobrze tak-Powiedziałem bardziej oznajmująco, niż pytająco.

-Ja już nie chcę tu być, nie chcę rozumiesz?Boje się...-Mówiła zapłakanym szeptem.

-Ciii wszystko będzie dobrze, nie płacz proszę.Zaraz nas znajdą obiecuję ci to.

Dziewczyna jeszcze bardziej wtuliła się we mnie, było to zarazem smutne jak i bardzo słodkie i urocze.Najwidoczniej dziewczyna szukała bezpiecznej przystani, i najwidoczniej znalazła mnie.Po kilku minutach w bladą twarz dziewczyny w końcu usłyszałem klucz, który przekręca się w zamku.Po chwili nie byliśmy w pomieszczeniu sami, a zyskaliśmy jeszcze wysokiego bladyna,dopiero teraz gdy mu się bardziej przyjąłem zauważyłem brązowe oczy.

-Tu macie takie rzeczy najpotrzebniejsze, macie szczęście, że na mnie trafiliście, bo załatwiłem wam wszystkiego większą ilość-Mówił z zdumieniem i ogromną pewnością siebie lecz, na mnie nie robiło to jakiegoś dużego wrażenia.Postawił na podłodze talerz z jakimś chlebem dość dużą butelkę wody i jakieś stare poniszczone szmaty.Dobre i to.

-Ile dni już tu siedzimy?

-Dziś już trzeci.-Odezwał się i tak po prostu wyszedł, gdy tylko spojrzałem na jedzenie uświadomiłem sobie iż jest to porcja dla jednej osoby, tyle to ja jem na śniadanie.Postanowiłem oprzeć się trochę staremu już chlebu.Ułożyłem się opierając swoją głowę o piękną blondynkę i po prostu z całego mojego zmęczenia zasnąłem myśląc o tym co ten skurwiel musiał zrobić dziewczynie.