Riddle's

[8]

Mattheo'dan :

Buna dayanamıyorum ! Kahretsin her eve girdiğimde julia'nın abimin altında kıvranmasını zevkle inlemelerini duymak istemiyorum , bu beni öldürmekten beter ediyor . Regulusla konuşmuştum , bana julia'ya gerçekleri anlatmamı istemişti ama beni dinlemiyordu kahretsin . 

Ona psikopat abimin yıllardır ona taktığını , psikopatça düşüncelerle beni ondan uzaklaştırdığını ve abim yüzünden ondan ayrıldığımı nasıl anlatabilirdim ki ? Ayrıldığımız zaman küçüktüm yani azıcık aklım alsa abimin bana dediklerini sorgular julia'ya sormadan ondan uzaklaşmazdım . Merlin, neler yaptım da cezasını çekiyorum şimdi ben . Tom'u tehdit etmiştim, ona olanları julia'ya anlatacağımı söyleyip . Bana "Durma anlat seni dinlerse kazanırsın" demişti , biliyordu dinlemeyeceğini biliyordu o yüzden rahattı . Acaba büyünün etkisinde falan mı julia . Bilmiyorum düşünemiyorum şuan . 

Daha fazla seslerine katlanamadan evden çıktım , gidecek bir yerimde yoktu . Çok çaresiz hissediyordum kendimi . Sevdiğim kadınla kurduğum aynı evde olma hayalleri ters bir şekilde gerçekleşmişti . Benim kollarımda olması gerekirken o abimin kollarındaydı ! Her aklıma sesleri geldikçe çıldırıyorum , atamıyorum onu aklımdan atmakta istemiyorum zaten . Onu tekrar kazanmam lazımdı ama nasıl ? 

Aklıma gelen fikirle dudağım kıvrıldı , bir şeyler bulmuş gibiydim . Julia her gün kitap okuyordu neredeyse . Ve yanında tom olmuyordu . Olanları açıkladığım bir yazı yazacaktımve okuduğu kitaplardan birisinin arasına koyacaktım . Ve sonrasında ortadan bi süreliğine kaybolacaktım . Ne olur ne olmaz diye . Hemen eve girip odama çıktım . 

Olanları en ince ayrıntısına kadar yazdım , atladığım bir yer varmı diye baştan sona iyice okudum ve kağıdı katlayıp cebime koydum . Dikkatlice koridora çıktım , sesleri kesilmişti işleri bitmişti galiba . İğrenir bir yüz ifadesiyle düşünceyi kafamdan atmaya çalıştım . Tom'un çalışma odasının kapısı açıktı . Kapının önüne geldiğimde dağılmış masaya  ve yerdeki eşyalara baktım . Neler olmuştu buraya , neyse düşünmemeliyim . Yerdeki kitabı görmemle sırıttım , işte bu julia'nın elinde son gördüğüm kitaptı ! Umarım yarın kitabı okur diyerek kitabı yerden aldım ve cebimden çıkarttığım kağıdı arasına sıkıştırdım . Kitabı julia'nın dikkatinin çekeceği bir yere koyup evi terkettim . 

Bu benim tek şansım olabilirdi , ya kağıt tom'un eline geçerde kötü şeyler olursa ? Ondan korkuyordum evet napabilirdim . Abimlede iyice birbirimize düşmemizi istemiyordum , o benim ailemden kalan son kişiydi ama kendisinsen tiksindirmişti bu yaptıklarıyla !

Julianna'dan :

Uyandığımda yanımın boş olduğunu farkettim , gözlerimi devirmeden alamadım kendimi "Hiç anlayamıyorum onu" dedim kendi kendime sesli düşünerek tom'u kastederken . Üzerimi giyindikten sonra aşağı indim . Tom masanın başına oturmuş kahvaltısını yapıyordu . "Günaydın lordum" dedim otururken , lordum demesem beni lanetleme ihtimali yüzde doksan dokuz falandı . Güldü "Sanada günaydın julia ve hayır bana lordum demezsen seni lanetlemem ama dersen hoşuma gider" .

"Lütfen zihnimi okumasan olurmu çok utanıyorum" dedim elimle kırmızı yüzümü kapatırken . Sadece gülmekle yetindi ve elindeki gazeteyi okumaya devam etti . 

Kahvaltıdan sonra çalışma odasına çekilmişti yine ve rahatsız etme beni adlı kaba uyarısını da yapmayı unutmamıştı , kaba şeyy ! Yarıda kalan kitabımı odasından çıkmadan önce aldım ve odaya geçtim . Biraz uzanmak istiyordum heryerim ağrıyordu . Uzanır uzanmaz sanki belime sırtıma belime heryerime bıçak saplanıyor gibi olmuştu . Sevgili lordum dün duştada pek düzgün duramamıştı ee ne olucak .

Çekmeceden şifalı kremi aldım ve aynanın karşısına geçip sürmeye çalıştım . Ama becerememiştim malesef . Tom'a sürdürsem nasıl olur diye düşündüm . Beni rahatsız etme sakın demişti ama napıyım acıdan duramıyordum ya . Korka korka yanına gittim ve kapıyı çaldım . İçeriden sertçe "Gel" dediğini duydum . Masumca içeri girdim "Ne var julianna sana beni rahatsız etme demiştim!" diye sertçe bağırdı . "Özür dilerim lordum ama şey kremimi sırtıma süremedim" dememe kalmadan tekrar bağırmıştı "Küçük bir krem içinmi rahatsız ediyorsun beni" yüz ifadesi çok sinirliydi .

Tek kaşımı kaldırdım "Ne yani başkasından sırtıma sürmesi için yardım istesem daha mı iyi olur" diye sordum düz bir ifadeyle . Durdu ve biraz sonra kaşları yumuşadı . "Haklısın benim olanı kimse göremez buraya gel!" , ya neden sürekli bağırıyordu bu . Kremi eline verdim ve arkamı dönüm elbisemi sıyırdım .

Açıkta kalan kalcamı okşadığını hissettim "Bu kadar açmana gerek varmıydı" diye sordu . Kızarmıştım "Lütfen işinizi yapın lordum" dedim kısık bir sesle . Hafif kıkırdadığını duydum . Şu ani ruh değişimleri beni öldürüyordu ya . 

Soğuk elleriyle sırtımı ovalayarak yavaş yavaş krem sürüyordu . Titretiyordu resmen her hareketi beni kendimden geçiriyordu . Her şeyi bitiriyordu beni şu adamın . 

"Oldu mu ?" diye sordu kulağıma eğilip . "Teşekkürler lordum" dedim ve biraz bakıştıktan sonra elbisemi düzeltip odadan çıktım .

Yavaş yavaş şifalı krem rahatlatıyordu . Odaya girince yan tarafıma doğru uzandım ve kitabı elime aldım . Kitabın kapağını açar açmaz aradan bir kağıt düştü . Bu da neydi şimdi ? Kağıdı açtım ve okumaya başladım .

"Lütfen beni oku dinle j-"

Birinin arkamdan hızla kağıdı çekmesiyle korktum . Arkamı döndüğümde bunun tom olduğunu gördüm . "Neler oluyor" diye sordum şaşkınca . "Bir şey olduğu yok işine bak julianna" dedi sertçe tom . "Ama o kağıt-" lafımı kesti ve öfkeyle konuştu "Bu kağıt seni ilgilendirmiyor işine bak dedim" . Korkuyla sustum ve odadan kapıyı çarparak çıkıp gitmesini izledim . O kağıtta ne vardıda tom okumamı istemeyip bu kadar öfkelenmişti ki ? Yoksa hayatında başka bir kadın vardıda onunlamı alakalıydı . Nasıl yani beni aldatıyor muydu yoksa ? Yoksa ben ikinci bir kadınmıydım onun için ?

Aklıma gelen düşüncelerle gözlerim doldu ve kafamı yastığa gömüp sessizce ağlamaya başladım . O kağıtta neler olduğunu öğrenmeliydim , umarım hoşuma gitmeyecek kötü şeylerle karşılaşmazdım . 

Gece gece bölüm yazmayanda ne bileyyiimmm 

Sınır 10 vote