[Alternatif final]
Gözlerimi açtığımda yanı başımdaki mattheo'yu gördüm. Ne kadarda güzel gözüküyordu kirpikleri... Kirpikleri, burnuma gelen kokusu, dalga dalga saçları... Herşeyiyle beni kendisine çekiyordu.
Tom'un büyüsünden kurtulduktan sonra kendime gelmiştim adeta. Mattheo'dan nasıl bu kadar uzun süre ayrı kaldığımı düşünüyordum.
Odaya emma ve regulus'un gürültüyle dalmasıyla sıçramıştık mattheo ile . Yorganı dahada üzerime çektim . "Neler oluyor" diye konuştu mattheo uykulu bir şekilde. "Acele edin zamanımız yok kalkın çabuk burdan gitmemiz lazım !" regulus telaşla elinde asasıyla etrafta koşuştururken emma beni kaldırmaya çalışıyordu .
Toparlandıktan sonra hızla cisimlenerek başka bir eve geldik , "Anlamadım ne bu telaşın" diye sordu mattheo regulus'a . Regulus'un ağzından çıkan üç kelime bizimde içimizi korkunun kaplamasına yetmişti "Tom herşeyi öğrenmiş"
Sonumuzun kötü olacağını biliyordum, bile bile neden bu yola çıktım ben . Tom bizi yakalarsa öldürecekti bu kesindi . Hem kendi hayatımı hemde mattheo ve diğerlerinin hayatını tehlikeye atmıştım .
Camdan dışarı baktım . Hava çok kasvetliydi , dışarıda resmen fırtına kopuyordu . İçimdeki duygular gibi .
Mattheo koluma dokunurken konuştu "Endişelenme, ben yanındayım" ona doğru gülümsemeye çalıştım . "Bakanlıktan arkadaşım bize daha güvenli bir yer ayarlayabileceğini söyledi" regulus konuştu . Onlara döndük , "Faydasız, tom bizi heryerde bulur" dedim içimdeki umutsuzlukla . Mattheo'nun derin düşüncelere daldığını gördüm . Odada tom'un ismi geçince herkesin içinde bir dehşet beliriyordu . Midemin bulandığını hissettim . Dün sabahtan beri kaçıncıydı bu ?
"Bize izleme büyüsü yapabilirim" emma konuştu . "Bu çok riskli, tom'un bakanlıktaki adamları izimizi bulmaya çalışıyorlardır" . Emma boynundaki sarı taşlı kolyesini gösterdi "Koruma tılsımım var merak etme"
"Yine de risk alamayız" regulus ona sakince kızdı . "Hayır reg, sakin ol sorun çıkmayacak" emma onu sakinleştirmek için yanağını okşadı .
Emma büyüsüne başlamak için büyü kitabını çıkarttı ve sayfaları karıştırdı . Sonunda bulduğunda ortaya oturdu , etrafına oturduk . Sessizce fısıldamaya başladı, dediklerini anlamıyorduk . O konuştukça kolyesi parlıyordu . Aniden durdu ve bize baktı "Burada başka birisi daha var"
Mattheo ve regulus ayaklanarak evi aramaya başladılar . "Nasıl anladın ?" emmaya sordum . "Herkesin bir enerji kalkanı vardır, dört tane enerji kalkanı hissetmem gerekirken beş tane hissettim..."
"Kimse yok emin misin" mattheo içeri odadan seslendi . "Ah merlin" emma aydınlanmış gibi durdu . "Beşinci kişi burada, bu odada" gözlerini bana dikti . "Nasıl yani ?" regulus sordu . Emma yavaşça bana yaklaştı ve ellerini karnıma koydu . "Ne oldu" diye sordum şaşkınca . "Julia..." sesi bir fısıltı gibi çıkmıştı . "Neler oluyor emma beni korkutuyorsun" kaşlarımı çatarak konuştum . "O burada" dedi karnımı göstererek . Mattheo ve regulus anlamazca birbirlerine bakıyorlardı . Hayır hayır, düşündüğüm şey olamazdı değil mi ?
Şaşkınca ağzımı açtım "Yoksa" emma kafasıyla onayladı "Evet öyle"
"Ne yapacağım şimdi" ağlamaya başladım . "Bu çok... karışık" emmayla konuşurken araya mattheo girdi "Bize de açıklamayı düşünüyor musunuz artık ?" .
"Beşinci kişi, julia'nın bebeği"
Mattheo ve regulus şaşkınca kala kalmışlardı . Mattheo hiç bir şey demeden bana bakıyordu . "Ondan mı?" diye sordu regulus sessizce , tom'u kastediyordu . Emma kafasını salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Riddle's
Fanfiction❝Artık abimin karısı sayılırsın❞ bana son kez soğuk bir bakış attı ve arkasını dönüp gitti . Koca koridorda tek başıma kalmıştım ,incinen kalbimle . Mattheo'ya karşı hala bir şeyler hissediyormuşum demekki azda olsa . Ama onu unutmalıydım , bunu yap...