Odaya emma ve regulus'un gürültüyle dalmasıyla sıçramıştık mattheo ile . Yorganı dahada üzerime çektim . "Neler oluyor" diye konuştu mattheo . "Acele edin zamanımız yok kalkın çabuk burdan gitmemiz lazım !" regulus telaşla elinde asasıyla etrafta koşuştururken emma beni kaldırmaya çalışıyordu .
Toparlandıktan sonra hızla cisimlenerek başka bir eve geldik , "Anlamadım ne bu telaşın" diye sordu mattheo regulus'a . Regulus'un ağzından çıkan üç kelime bizimde içimizi korkunun kaplamasına yetmişti "Tom herşeyi öğrenmiş"
Sonumuzun kötü olacağını biliyordum, bile bile neden bu yola çıktım ben . Tom bizi yakalarsa öldürecekti bu kesindi . Hem kendi hayatımı hemde mattheo ve diğerlerinin hayatını tehlikeye atmıştım .
Camdan dışarı baktım . Hava çok kasvetliydi , dışarıda resmen fırtına kopuyordu . İçimdeki duygular gibi .
Mattheo koluma dokunurken konuştu "Endişelenme, ben yanındayım" ona doğru gülümsemeye çalıştım . "Bakanlıktan arkadaşım bize daha güvenli bir yer ayarlayabileceğini söyledi" regulus konuştu . Onlara döndük , "Faydasız, tom bizi heryerde bulur" dedim içimdeki umutsuzlukla . Mattheo'nun derin düşüncelere daldığını gördüm . Odada tom'un ismi geçince herkesin içinde bir dehşet beliriyordu . Midemin bulandığını hissettim . Dün sabahtan beri kaçıncıydı bu ?
"Bize izleme büyüsü yapabilirim" emma konuştu . "Bu çok riskli, tom'un bakanlıktaki adamları izimizi bulmaya çalışıyorlardır . Emma boynundaki sarı taşlı kolyesini gösterdi "Koruma tılsımım var merak etme"
"Yine de risk alamayız" regulus ona sakince kızdı . "Hayır reg, sakin ol sorun çıkmayacak" emma onu sakinleştirmek için yanağını okşadı .
Emma büyüsüne başlamak için büyü kitabını çıkarttı ve sayfaları karıştırdı . Sonunda bulduğunda ortaya oturdu , etrafına oturduk . Sessizce fısıldamaya başladı, dediklerini anlamıyorduk . O konuştukça kolyesi parlıyordu . Aniden durdu ve bize baktı "Burada başka birisi daha var"
Mattheo ve regulus ayaklanarak evi aramaya başladılar . "Nasıl anladın ?" emmaya sordum . "Herkesin bir enerji kalkanı vardır, dört tane enerji kalkanı hissetmem gerekirken beş tane hissettim..."
"Kimse yok emin misin" mattheo içeri odadan seslendi . "Ah merlin" emma aydınlanmış gibi durdu . "Beşinci kişi burada, bu odada" gözlerini bana dikti . "Nasıl yani ?" regulus sordu . Emma yavaşça bana yaklaştı ve ellerini karnıma koydu . "Ne oldu" diye sordum şaşkınca . "Julia..." sesi bir fısıltı gibi çıkmıştı . "Neler oluyor emma beni korkutuyorsun" kaşlarımı çatarak konuştum . "O burada" dedi karnımı göstererek . Mattheo ve regulus anlamazca birbirlerine bakıyorlardı . Hayır hayır, düşündüğüm şey olamazdı değil mi ?
Şaşkınca ağzımı açtım "Yoksa" emma kafasıyla onayladı "Evet öyle"
"Ne yapacağım şimdi" ağlamaya başladım . "Bu çok... karışık" emmayla konuşurken araya mattheo girdi "Bize de açıklamayı düşünüyor musunuz artık ?" .
"Beşinci kişi, julia'nın bebeği"
Mattheo ve regulus şaşkınca kala kalmışlardı . Mattheo hiç bir şey demeden bana bakıyordu . "Ondan mı?" diye sordu regulus sessizce , tom'u kastediyordu . Emma kafasını salladı .
Mattheo hiç bir şey demeden odadan çıkmıştı . "Mattheo !" arkasından seslenerek gittim . İçeri odada kanepeye oturmuş ellerini kafasının içine almıştı . "Ben-" konuşmama izin vermedi . "Seni suçlamıyorum" yüzüme baktı , gözlerindeki kırıklığı gördüm . "Sadece, sadece bunu kaldıramıyorum" sinirden güldü "Sevdiğim kadın abimin çocuğunu taşıyor"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Riddle's
Fanfiction❝Artık abimin karısı sayılırsın❞ bana son kez soğuk bir bakış attı ve arkasını dönüp gitti . Koca koridorda tek başıma kalmıştım ,incinen kalbimle . Mattheo'ya karşı hala bir şeyler hissediyormuşum demekki azda olsa . Ama onu unutmalıydım , bunu yap...