Şahin - BxB

29┃Düğün

Şahin;

Akşamki düğün için üzerime siyah bir gömlek, altıma siyah bir pantolon ve gömleğimin üzerine de siyah ceket giymiştim.

Hazırlanıp odamdan çıktım ve Naz'ı beklemeye başladım. Bir süre sonra çıktığında ona bakakaldım. Siyahelbisesi ve siyah topuklu ayakkabılarıyla çok güzel olmuştu prensesim. Gerçi her zaman güzeldi.

"Güzel olmuş muyum Abi?" dedi etrafında dönüp.

"Güzel olmamışsın, mükemmel olmuşsun." dedim gülümseyip.

"Gerçekten mi?" dedi gülümseyip, kafamı salladım.

"Hadi geç kalmayalım." dediğimde kafasını sallayıp kapıya doğru ilerledi ve askılıktan siyah deri ceketini aldı. Yanına geldim ve kapıyı açıp geçmesini bekledim.

"Teşekkürler." dedi ceketini giyip kapıdan çıkarken. Ben de çıktığımda Serhat'ın gelmesini bekledik.

Aslında arabam vardı fakat mahalleden bir abinin eşinin hamile olup sancıları tuttuğu için arabaya ihtiyaç oluyordu. Bu yüzden sancılarının başlamasıyla arabamı ödünç olarak onlara vermiştim.

Mahallede birisinin yardıma ihtiyacı olduğu zaman onlara yardım edebildiğim kadarıyla yardım etmeye çalışıyordum. Beni ve kardeşimi bu mahalledeki insanlar büyütmüştü, yaptıklarım onların yaptıkları şeyler arasında bir hiçti.

Bir süre sonra geldiler. Yan tarafında Kemal vardı. Biz arabaya binerken dikiz aynasından bize bakıp döndü Serhat.

"Cenazeye gidiyoruz da haberimiz mi yok lan hepiniz simsiyah giyinmişsiniz?" dediğinde ona baktım simsiyah giyinmişti benim gibi. Ardından Kemal'e baktım bizden farklı olarak beyaz gömlek giymişti.

"Bunu Kemal'in söylemesi gerekmez mi?" dediğimde Serhat kendine baktı, ardından Kemal'e baktı. Gözleri biraz onda takılı kaldıktan sonra bana döndü.

"Doğru. Ben de simsiyah giyinmişim." dediğinde Naz kıkırdadı.

"Oo Naz Hanım da buradaymış. Neredesin kız sen?" dediğinde Naz gülüp cevap verdi.

"Okuldan eve, evden okula Serhat Abi." dediğinde Serhat önüne dönüp arabayı sürmeye başladı.

"İyi, iyi. Oku." dedi. Ardından Uğur'un evinin önünde durup korna çaldı. Ardından Uğur çıktı. Onu süzdüm, o da Kemal gibi beyaz gömlek, siyah pantolon, siyah ceket giymişti. Saçlarını da dağınık bırakmıştı, bu saç ona çok yakışıyordu. Ardından arabaya yaklaşıp kapıyı açtı ve arabaya bindi.

"Selamun aleyküm." dedi.

"Aleyküm selam." dedik hep birlikte.Onu görmek için öne eğildim.

"Hoş geldin Uğur'um." dedim gülümseyip

"Hoş buldum Şahin'im." dedi o da aynı şekilde gülümseyip. Serhat yalandan öksürdüğünde gülümsemeyi bırakıp koltuğa yaslandım.

"Ne var lan? İki Uğur'um dedim ne götüne battı?" dediğimde Naz ile Uğur kıkırdadı. İki ömrümü böyle görmek çok güzeldi... Tanıştıklarından beri iyi anlaşırlardı zaten, yaşıt oldukları için de olabilirdi.

"Kardeşim olan var, olmayan var. Empati." dedi kavşağı dönerken.

"Yap sen de manita, ne yapayım ben?" dedim. Göz ucuyla Kemal'e baktı ama gözlerini hemen çekti ve yola odaklandı.

Uğur'un dediği gibi onu seviyor olabilir miydi acaba?

"O iş öyle kolay değil Şahin Bey." dediğinde uzatmadım.