DİLSİZ-Bxb|Yarı Texting|

-30-

Medya:Bu bölümdeki sahnelerin çoğu asvajjahsvdvb

Atabilirseniz yorum atın olur mu, okuması çok zevkli sjbdlkjdbkb

———

Giray

"Şaka mısın oğlum sen?"

"Ya Gizem delirtme beni ne bok yiyeceğim onu söyle!" Hızlı hızlı etrafta dolanıp duruyordum. Seren beni kollarımdan tutup durdurdu. "Önce bir dur nefes al."

Olduğum yerde durdum ve derin derin nefesler aldım. Yekta'yı kardeşim, Efe ile tanıştıracaktım. Ama bir sorun vardı ki Efe'nin eşcinsel olduğumu bilmediği gerçeğini unutmuştum.

Ayrıca homofobik olup olmadığı hakkında hiç bir fikrim yoktu.

Aramızda üç yaş vardı ve o henüz on altı yaşındaydı. Benden iğrenirse ne yapardım?

Ailem öldükten sonra yanımda kalan tek kişiydi. Yani çok önemliydi benim için. "Giray, Efe'yi tanıyorsam homofobik olma ihtimali yüzde beşten az. O yüzden lanet olsun, biraz rahatla!" Diye bağırdı Gizem beni sarsıp.

Yutkundum ve ısıtmaktan iz çıkarttığım dudağımı serbest bıraktım. "Pekala, rahatım. Hadi bana yardım edin de ne giyeceğimi seçelim." Dedim askıları karıştırıp. Zaten çok kıyafetim yoktu ama ben kararsız bir beyinsizdim.

Seren beni ittirdi ve kendisi dolabın önüne geçti. "Manitana söyle de sana bir iki tane kıyafet alsın köylü. Bu ne biçim dolap?" Dedi dalga geçen bir tonda.

"Ya sanki tanımıyorsun bu malı. Götünden pijamayı çıkarttığı mı var?" Diye sordu Gizem kolumu cimcirip. Bazen gerçekten annem gibi davranıyorlardı.

"Bu olsun." Dedi ve kargo bir pantolon ile beyaz, Nike tişörtümü çıkarttı.

Kafamı salladım ve hiç itiraz etmeden alıp tuvalete girdim. Hızlıca üzerimi giyinip aynaya baktım. Aşırı karizma olmuştum. Kendimi öve öve saçımı düzeltip banyodan çıktım.

Beni süzüp onayladıktan sonra telefonum çaldı. Hızlıca alıp açtım çünkü arayan Efe'ydi. "Efendim abicim?"

"Ne zaman geliyorsunuz abi, pizza söyledim soğumasın." Dedi arkadaki hışırtılar ile birlikte.

"Birazdan geliyoruz. Ev toplu değil mi?" Diye sordum korku ile. Yani sonuçta Efe'ydi bu. Ev şu an ahır halinde bile olabilirdi.

"Topladım merak etme." Dedi endişeme gülerek. Rahat bir nefes verdim. Bir kaç saniye sonra vedalaşıp telefonu kapattık.

"Çıkmam lazım." Dedim kızlara dönüp.

Onlar da en az benim kadar heyecanlı oldukları için hızlıca kafalarını salladılar. Vedalaşmak için sarılıp ayrıldığımızda kapıda durdum ve son kez onlara döndüm.

"Teşekkür ederim." Dedim gülümseyip. Onlarda gülümsedi ve geç kalacağımı söyleyip beni kovaladılar. Önüme bakmadan ilerlediğim sırada birine çarpınca sarsıldım. Ama beni tutmuştu.

"Dikkatli ol." Dedi Yekta gülerek. Bende sakarlığımda güldüm. "Seni almaya geliyordum bende, geç kalacağız." Dedi saatine bakıp.

"Bende az önce konuştum Efe'yle. Pizza söylemiş, bizi bekliyormuş." Dedim motora doğru yürüdüğümüz sırada.

Kafa salladı ve benden önce motora binip çalıştırdı. Kaşlarımı çatıp konuştum. "Hani bana sürdürecektin lan?" Diye sordum aksi bir şekilde.