Old friends • Bangtan •

13'

Selamm, nasılsınız? Umarım iyisinizdir bir önceki bölümde herkesi şaşırttıktan sonra (kesin şaşkınlıktan uyuyamadiniz) yavaş yavaş sır perdesini aralamaya karar verdim bu bölümde yavaş yavaş geçmişe ineceğiz umarım beğenirsiniz.

•

13 yıl önce

Yazarın anlatımıyla

Bundan tam 13 yıl önce Jimin 9, yoongi ise 11 yaşlarında olduğu dönemde yine sıradan bir gün yaşanıyordu. Sokaklarda yankılanan çocukların bağrıma sesleri neredeyse tüm sokakta yankılanıyordu. Bu gün her zamanki gibi çocuklar için doğan bir güneş onlara güzel bir günün haberini veriyor gibiydi.

Fakat bu gün bir evde bir güneş doğmamıştı.

Min ailesinin eviydi. O gün çocuklar hevesle oyun oynarken yükselen çığlık seslerinin, ağlama ve özellikle pişmanlık dolu sözlerin geldiği evdi güneş doğmayan ev.

...

Mahalledeki saygın ailelerden biri olan Min ailesinin huzur dolu ve mutlu bir şekilde yaşadıkları evi artık ne mutlu olabilirdi ne de huzurlu.

17 Kasım cumartesi..

Sabaha doğru, henüz yoongi uyurken evden babasının sesi duyulmuştu ve ardından gelen ağlama sesleri...

"Hayatım lütfen gözlerini aç lütfen lütfen lütfen."

Dakikalar sonra ise geçirilen sinir krizlerinin acı sesi ile şekillenmiş hâli.

"NE YAPTIN LAN SEN HA NE YAPTIN!?"

Yoongi yatağından doğrulup anne ve babasının odasının gitmiş odanın kapısında olanları anlamaya çalıştığı sırada odayı dolduran ses ile olayları anlaması gittikçe zor bir hal alıyordu.

İçeride oldukça keyifli ve psikopat bir şekilde Gülen birinin daha sesi geliyordu.

"Yapamayacağımı sandın değil mi?."

Yoongi olanları anlamaya çalışırken biraz önce psikopat bir şekilde gülen adamın kapıya doğru yönelmesi ile yoongi bulduğu en hızlı yere oturma odasındaki kapının ardına saklandı.

Adam kapıyı hızlı bir şekilde çarpıp gittikten sonra yoongi saklandığı yerden çıkarak anne babasının odasının kapısına eski yerine döndü. Babası ise telaşlı bir şekilde telefonda konuşuyordu.

Telefonu kapattıktan sonra bıçaklanan kadının kanayan yerlerine bulduğu bez parçaları ile baskı yapmaya başladı.

"Lütfen lütfen lütfen lütfen lütfen lütfen lütfen..."

Bu kelime böyle uzayıp giderken yoongi sessiz bir şekilde odasına geçti. Ne olduğunu anlayamamıştı ama iyi şeyler olmadığını biliyordu üstelik babasını ağlarken görmek onu kırk yerinden bıçaklamıştı.

Kısa bir süre sonra gelen ambulans sesleri ile korkusu artmaya başlamıştı ve yorganın içinde hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı.