Suç Sanatı

SUÇ SANATI - İLK ADIM

Donuk fayansın üzerinde beyaz teniyle yola serpilmiş bitkin bir kar birikintisi gibiydi adeta, kızıl saçları kanıyla yarışırcasına parıldıyordu tepeden vuran ucuz floresan ışığında. Pürüzsün ve kusursuz bir teni vardı. Sanki birisi onu özenerek yaratmış gibiydi. Genç olmasına rağmen dudak kenarlarındaki ince çizgiler yakınlaştığımda oldukça belirgindi, sanırım gülmeyi seven mutlu birisiydi.

Ellere geçelim bazen çok şey anlatabilir; Tırnaklarına bakıyorum, kırmızı ojeler. Tonu hakkında hiçbir fikrim yok ama beyazın kırmızı ile birleştiği bir gün batımı tablosu gibi. Aralarında katilimizden bir iz var mı diye tırnaklarının arasında sorulara cevap arıyorum. Sanki hayatı boyunca hiç zorluk çekmemiş gibi yumuşak ve narin elleri var. Bir şey yok tırnak aralarında ne bir tortu ne bir kan lekesi.

Belki vücudu bir şeyler anlatmak istiyordur; Tanrım adeta bir melek gibi, hiçbir kusurun olmadığı rüzgârın esmediği kumlarla kaplı bir çöl gibi pürüzsüz ve hareketsiz. Bir boğuşma izi ya da bir darp izi hiç yok. Öbür dünyaya bir soru "Ne yaptın sen? Yoksa ölümün için kendini katiline mi bıraktın?"

Arkadan gelen sesler dedektiflerin buraya doğru geldiğini söylüyor. Sanırım hiçbir şey bulamadım. Artık yaşam olmayan varlığı ile bu kadar istisna olan bu kızı kim öldürdü. Sorular sorular, şu an baktığım şey suç mahali değil, hadi gene yap tekrar yapabilirsin. Bir suçlu gibi düşün. Kızın yüzüne bak ve nefretini hisset. Sen bir dedektif değilsin artık bir ölüm taşıyıcısın. Düşün düşün, bir suçlu gibi düşün...

"AN"

Ev rutubet kokuyor böylesine güzel ve bakımlı bir kızın evi için beklenmedik bir ihmal. Saklandığım dolabın içerisindeki naftalin kokusu ciğerlerime işliyor. Nefretimin taze kalmasına yardımcı olduğunu söyleyemem. Görüyorum onun gözleri ile görüyorum. Kapının cılız anahtar sesi ve hafif sarhoş kızılın kıkırdama sesleri. Nasıl yapabilirim nasıl nasıl nasıl nasıl... nasıl bu büyüyü bozmadan bu kutsallığı bu günahkâr dünyadan azat edebilirim. Tanrılar affetsin. Tam karşımda şu an üzerine atlayıp boğazını kessem tıpkı tanrıça Apollo'ya adanmış bir tutam kan gibi... Günahlarının akmasına izin ver Matteo onu son yolcuğunda arınmışlığı ile gönder...

- Ne yapıyorsun burada bir şeyler bulabildin mi Aden?

+ Gördüm, sadece bulmakla kalmadım... gördüm...