Suç Sanatı

SUÇ SANATI - MUTFAK - KISIM 1

Alberto gözlerini açtığında mükemmel bir yemek salonunda olduğunu fark etti. Ellerinin arkadan bağlı olduğu sandalye ve önündeki masa inanılmaz detaylı el işçiliği oymalara sahipti. Masa düzeninde bulunan en ince ayrıntılar bile mükemmeliyetçiydi. Saatlerdir susuz olmasından kaynaklı yutkunmak istediğinde ağzını sıkıca bağlayan kumaşı fark etti. Nerede olduğunu anlamaya çalışıyor ve kendine gelmeden önce başına gelen son şeyleri hatırlamaya çalışıyordu. Ne kadar süredir bilinçsiz olduğunu ve neler olduğunu anlamak için beynini zorlamaya başladı. Emekli bir özel harekatçı olan Alberto kriz yönetimi ve panik kontrolünde son derece refleks boyutunda yetenekliydi. "Hatırla Alberto, hatırla en son ne yapıyordun?"

    "Eğitimi ve operasyonları hatırla Alberto, nabzını düşür sakinleş ve hatırla... Toskana, Solare Verde, Akşam yemeği, kötü pişmiş et... Hatırladım en son Toskana'da bir et restoranında yemek siparişi vermiştin. Devam et Alberto aşamalara devam et. Et istediğin gibi pişmediği için 3 kez siparişini tekrar ettirmiştin. Sonra Mutfak Şefiyle bir tartışma yaşamış ve restoranı terk etmiştin. Devam et devam et. Saati kontrol etmek ve önemli kişiyle buluşmak için telefonuna baktın. Arkadan gelen ayak sesini fark etmiş ve arkana döndüğünde her şey kararmıştı. İşte şimdi bir şeyler netleşmeye başladı. Restoran çıkışı bir saldırıya uğradık. Ama kim ve neden? Şimdi öncelikle bilek bağını kontrol edelim. Bilekler baş parmak boğumu kansız bırakacak şekilde sarılmış, parmağımı kırarak ya da bileğimi çıkartarak bu düğümden kurtulmam imkânsız. Ayaklar yerden en az 25 cm yukarıda zemine değmeyecek şekilde bağlanmış, yerden kuvvet alıp kendimi düşürmem imkânsız. Tek çare beni buraya getiren her kimse amacı öldürmek değil, öyle olsaydı bunu çoktan yapmış olurdu. Belki sert bir sorgu olacak."

    Karşısında duran uzunluğu en az 3 metre olan işlemeli salon kapısı açıldı. İçeriye renkli gözlü saç kesimi iyi ve şık bir genç girdi. Alberto orada yokmuş gibi gramofona sakin adımlarla yürüdü ve hali hazırda takılı olan plak hattına çalmaya başlaması için iğneyi yerleştirdi. Cızırtılı ince tınıdan çalan sesi tanıdı Alberto. 1817 Schuberte - Die Forelle. İçinden tamda bulunduğu duruma uygun sözleri olan bir şarkı diye geçirdi. Genç adam yine büyük bir sakinlikle raftan bir şişe kırmızı şarap ve iki adet geniş şarap bardağı aldı. Bardağın kristalize ışıltısı onun bir Schott Zwiesel imzalı bardak olduğunu belli ediyordu. Yani bu genç adam her kimse basit biri değildi. Zevklerine son derece önem veren detaycı biriydi. Bardaklardan birini Alberto'nun önünde diğerini de kendi oturacağı yerin önüne hemen Alberto'nun yanına koydu. Büyük bir özenle şarabı ikisine de servis etti. Masaya oturup şarabından bir yudum aldı ve aniden çok utanan bir ifade ile Alberto'ya bakıp.

In einem Bächlein helle,
Da schoß in froher Eil'

Şef: "Oh çok özür dilerim." diyerek Alberto'nun ağız bağını ve ellerini açtı. "Şimdi lütfen bana katılın"

Die launische Forelle
Vorüber wie ein Pfeil.

Alberto: "Hangi birime ait burası? Anladığım kadarıyla sen iyi polissin birazdan içeriye bana hakaret edip asıl işkenceyi yapacak kötü polis girecek. Öğrenmek istediğiniz nedir?" dedi.

Ich stand an dem Gestade
Und sah in süßer Ruh

Şef: İnce bir gülümseme ile "Yanılsamalar ve bizi en bilge zannetmemize neden olan zihnimizdeki aciz yanılgılar. 27 yıllık özel harekât geçmişi zihninizde belirgin bir sığlık içerisinde boğulma yaratmış Bay Alberto. Oysa bazı alıkonuluşlar tıpkı birer uyanış gibidir ve hizmet ettiğimiz amaçların çok üzerindedir. Lütfen hala beni hatırlamadığını düşünmeme neden olup beni daha fazla incitmeyin efendim."