Motor Kazası

4.Bölüm: Kaçak

                   Bölümün Sözü;
      Bu adamın davası, beni yere
      bıraktığı saniyelerde karara
                   varmıştı...
~ZE~

Bir hışımla ayağı kalktığımda, Kutay'ın yerde acıyla inleyen adamın üzerinde olduğunu gördüm, bu adam ne yapmaya çalışıyordu?
"Abi yemin ederim, bir an istemeden elimden kaydı."diye yalvaran adama, Kutay kulak asmıyordu. "Sana verdiğim emanete böyle mi karşılık veriyorsun, Lan İt!" diye kükrediğinde, bir çok insan korkudan titremişti.

Kutay'ı bir hışımla adamın üzerinden attığımda, adam bana yalvaran gözlerle teşekkür ediyordu. "Seni bu şerefsizden kurtardığımı sanıyorsan yanılıyorsun!"diye tısladığımda adamın hayal kırıklığı, beni keyiflendirmişti . Bu sefer daha sert bir şekilde burnunu odak alarak yumruklamaya başladığımda, adam acıyla çığlık atıp yalvarıyordu. "Bana hesap vermek zorundasın, bunu niye yaptın?" diye kükrediğimde adamı yumruklamaya devam ettim. Bunun öğrenmek istememin tek nedeni aşırı meraklı olan kişiliğimdi, sadece vereceği cevabı merak ediyordum. Zaten yapacağım iş, bir kaltağın lafıyla değişmezdi. İsterse geçerli bir açıklaması olsun, isterse direk suçlu olsun. Hiç biri umrumda değildi. Bu adamın davası, beni yere bıraktığı saniyelerde karara varmıştı...

"Abla yemin ederim, Kutay Abim istedi."diye zorla konuştuğunda, duraksadım. Adamın üzerinden kalkıp, Kutay'a baktığımda bakışlarımı öfke bürünmüştü. Sinirle ayağa kalkıp yutkundum, niye bunu yapmasına bu kadar takıldığıma anlam verememiştim ve Kutay'a doğru bir adım attım. Bakışlarında utanma yoktu, bu yaptığından gurur duyuyor gibiydi. Belindeki silahı hızla alıp kafasına dayadığımda, öfkeyle konuşmaya başladım. "Akay kanını taşıyan birine zarar vermeye, cürret eden kim olursa olsun... Bu kişi sen olsan bile!"diye tıslayıp Kutay'ın gözünün içine baktığımda o da gözlerini benden ayırmıyordu, tüm herkes bana canlı bombaymışım gibi bakıyordu. İki el ateş ettiğimde, yere yığılan bedeni herkesin görebileceği bir yerdeydi. Angelss Of Darkess çetesi, gerilmeye başlamıştı. Ne de olsa liderlerine kafa tutumuştum ve sözümü tamamladım "Bu leş kurusu gibi olur!"diye yerde yatan cansız bedeni gösterdiğimde, liderliğimi ortaya koymuştum!

Tüm gözler yerde yatan, siyah saçlı adamı bulduğunda. Kutay'ın bakışları da önce o adama, sonra da öfkeyle bana yönelmişti.

"BENİM MEKANIMDA, BANA RAJON KESMEYİ DEĞİL CÜRRET ETMEK! AKLINDAN BİLE, GEÇİRMEK SENİN SONUN OLUR KADIN?"diye kükrediğinde sesi tonu bile saçlarımın havada uçuşmasına neden olmuştu. Bu laflar bana hiç bir etki etmiyordu, beni bağırarak korkutmayı rüyasında bile göremezdi. Zaten ben öldürmesem, Kutay öldürecekti bu kadar üzuleceğini bilsem onun öldürmesine izin verirdim.

Sahte bir gülümsemeyle Kutay'a bir adım attığımda, yerdeki adamı göstererek tüm sakinliğimi koruyarak konuşmaya başladım. "Burada yatan adam, neden senin yerine yatıyor biliyor musun?" diye alayla konuşunca, Kutay kaşlarını cevap bekler gibi kaldırdı.

"Çünkü ölüm senin için kurtuluş olur."diyerek alayla gülümsedim, aynı sahtelikle gülünce dudaklarını araladı. "Elinden geleni ardına koyma küçük kız çünkü bende öyle yapacağım!" diyerek dişlerinin arasından konuştuğunda, gözleri vurduğum adama kaydı. Tekrar ağzını araladığı sırada ona fırsat vermeden konuştum.

"Çok üzülme, bu kaltak düşünülmeye değecek biri değil. Hakettiğini buldu!"diye kendimde gurur duyarak konuştuğumda, yüzünde mimik oynamıyordu.

"Bu hatsiz kadını zindana kapatın, bir hafta boyunca sadece su verin!"diye tüm sakinliğini koruduğunda, karşımda yürüyen öfke duruyordu. Geri kafalı mısın, çocuk ne zindanı? Bir dakika ya, Yok artık! Şu zamana kadar yaptığım suikastlara rağmen cezaevinin kapısının önünden bile geçmemişken. Bu adam beni bildiğin orta çağda olan zindana kapatmayı düşünüyordu ve çok beklerdi, inadım herkese taş çıkaracak kadar kararlıydı.