Motor Kazası

8.Bölüm: Yanlış Test

Bölümün Sözü;
"Umarım annelerimiz arkadaş
olurlar küçük kız..."
~ZE~

"Savaş başlasın, en iyi katil kazanır!" dediğimde adamın yüzündeki hırs, çok sert ve kabaydı.

"Sen beni kendinle mi kıyaslıyorsun?" diyen adam, yüzü kibirle kıvrılmıştı. Asansörden inip adamın üzerine yürüdüğümde, adam sadece sırıtıyordu.

"Kızı bırak!" kızı göstererek uyardığımda, adam hiç ısrar etmeden kızı bırakmıştı. Kız yere çakıldığında, adam kıza bakarak gülüyordu. Adamın soluk boğazına vurduğumda, afallayarak yere çökmüştü. Adam zorlanmadan ayağa kalktığında, göğsüme tekme atacağı sırada ayağını tutup ters çevirdim. Adam ayağının acısını umursamadan, diğer ayağıyla hoplayıp burnuma tekme atmıştı. Ayağını çekmeden, kendime çekip dizinin ön tarafına vurunca adam acıyla inleyerek çökmüştü. Adamın üzerine çıkıp yumruklamaya başladım, adam bana karşılık vermek yerine kendini savunmaya almıştı. Rahat bir ifadeyle yumruk attığımda, adam boşluğumu fırsat bilerek beni altına almıştı.

Boğazımı sıktığında fazlasıyla zevk alıyordu, nefesim kesilmeye başlamıştı. Adamın şah damarı ve kemiğin arasına sertçe yumruk attığımda, adam yanıma boylu boyuna uzanmıştı. Adama tekrardan yumruk atmaya başlayınca, adamın tanınacak bir yanı kalmamıştı. Son yumruğu attığımda, adam cebinden çıkarttığı bıçağı gözüme doğru batıracağı sırada elim ile siper etmiştim.

Yanımdaki baygın kız, uyanır uyanmaz çığlık attığında bakışlarım kıza yönelmişti.

"Gözlerim çok sızlıyor, göremiyorum..."diye ağlayan kız, ellerini gözleri ile kapatmıştı. Adamın üzerinden kalkıp kıza yöneldiğimde, parmaklarının arasından kan akıyordu.

"Bir bakayım."diyerek ellerimi eline uzatınca, kız geriye çekilmişti.

"Korkmana gerek yok, sana yardım edeceğim. O adam hiç bir şey yapmaz, rahat olabilirsin."dedim içini rahatlatmaya çalışarak.

"Kız kardeşim, o nerede?" dediğinde elleri hala gözlerinden ayrılmıyordu.

"Onu da bulacağız, önce ellerini çek gözüne bakayım."dediğimde kanlar içinde olan elini kavrayarak, avuçlarımın içine aldım. Kahretsin! Gözleri yok...

"N-ne oldu, ne olmuş gözüme?"diyen kızın sesi telaşlı çıkmıştı. Buna cevap veremezdim, bu yüzden susmayı tercih etmiştim. Öfkeyle ayağı kalktığımda adam yerinde yoktu. Kahretsin, nereye gitti bu adam? Kızı böylece bırakamayacağım için adamın peşine gitmek yerine, kızın yanına tekrar gitmiştim.

"Ayağa kalkabilir misin?"

"Sanırım."diyerek ayağa doğrulmaya çalışmıştığında, afallayarak yalpalamıştı. Kızın belini kavrayarak omuzumun altına alınca, etrafı incelemeye başladım. Buranın merdiveni neredeydi?

"Burası çok karanlık, niye göremiyorum?"diyen kız çıldırmış gibiydi.

"Işıklar yok, ondan göremiyorsun."dedim yalan söyleyerek, er yada geç bu durumu öğrenecekti ama şimdi öğrenmesi işime gelmezdi. Öğrenirse bu durumun etkisiyle, panik atak geçirebilirdi ve sonrasında benim yaşadığım gibi bir hayat yaşamak zorunda kalırdı.

"Sen kimsin?" diye mırıldandığında, sesi çaresiz çıkmıştı.

"Her hangi biri."dedim kestirip atarak.

"Kardeşim, o nerede?" diyen kız kardeşine olan sevgisinden acısını hissetmiyor gibiydi, gözünün acısı hissetmemesi mucizevi bir şeydi. O vahşi adam, acımasızca masum birinin gözünü özensizce çekip almıştı.