Artık işe başlayacaktım ve abim Fransa'ya geri dönmüştü. Bugün başlayacaktım ama Deniz'i ne yapacağımı bilmiyordum. Sanırım yanımda götürecektim. Komşuların çoğu burada değil ve geri kalanlarda bakamayacağını söylüyordu. Mavi nöbette olduğu için gelmemişti eve. Kucağıma Deniz'i aldım ve arabaya doğru yürüdüm.
"Şimdi orada askerler mi var abla?"diye sordu merakla. Gülümseyip arabanın kapısını açıp onu oturturken "Evet ablacım." dedim ve kapısını kapatıp kendi kapımı açtım. Kısa bir süre sonra arabayı park ettim ve Deniz'i kucağıma aldım.
Alaz'dan
İçeri birden Mehta ve kucağında küçük bir kız girdi. Küçük kız Mehta'nın kucağında parmaklarını birleştirip asker selamı verdi. Bu haraket Mehta'yı gülümsetti. Gülümserken kısılan gözleri ve yanağında gözüken küçük bir gamzesi vardı.
Kızın yaptığı hareket sonucunda herkes gülmüştü. Altuğ, Mehta'nın yanına gelip küçük kızın önüne geçip ilk önce asker selamı berip daha sonra ise kızı kucağına aldı. Küçük kız kıkırdarken Mehta sadece onun eğlenişine odaklandı.
Yanına gidip dibinde durdum. Beni ilk fark etmese de sonradan görmüştü. Sırıtışı suratında asılı kaldı ve yanakları kızarmaya başladı. 4 aydır göremiyordum onu 4 ay. Koskaca bir 4 ay. Kulağa küçük gelen ama kalbe ağır geliyordu.
Omzumun üstünden öbürlerine baktım ve kızla ilgilendikleri için buraya bakmadıklarını görünce gülümsedim. "Mehta."dedim. "Alaz."diyerek geriye bir adım attı. "Mehta." dedim ve bir adım yaklaştım. Yine aynı pozisyonda olmuştuk. Elini tutup kapıyı açtığım gibi onuda benimle beraber dışarı çıkardım.
Tenha bir yer bulup kimsenin geçmediğinden emin oldum. Onu duvara yaslayıp iki elimle onu duvara hapsettim. "Seni çok özledim. İyi misin?"dedim meraklı çıkan sesimle. "İyiyim, iyi olmaya çalışıyorum."dedi gülümseyerek. Zordu çok zordu yaşadıkları arka arkaya. Ve şundan o kadar emindim ki bu gülüşün arkasında yorgun bir Mehta vardı.
Birden gelen istekle onu kendime çekip sıkıca sarıldım. O da hemen bunu bekliyormuş gibi kollarını sıkıca boynuma sardı. İçli bir nefes çekti. Gözleri dolmuştu belli ki. "Ben yanındayım, ben yanınızdayım güzelim. Sizi bırakmayada niyetim yoktu da zaten."dedim ve saçlarından öptüm.
Hafif geri çekildi ve o okyanus kadar derin olan mavi gözleri, ağladığı için kızarmış olan yanakları ve burun ucu ile o kadar tatlıydı ki onu artık hiç bırakmayacağımdan fazlasıyla emin oldum.
"Teşekkür ederim Alaz."dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Onu tam şuan, burada ısırabilirdim. "Hadi gel içeri gidelim." dedim ve elini sıkıca kavradım. Tekrar içeriye döndüğümüzde küçük kız hemen Mehta'ya doğru koştu.
"Abla ben dr asker olacağım. Bu abileri çok sevdim ben ve"dedi küçük kız, fısıldamaya başlayıp "yanındaki abiyle tanışmadım ama çok sert duruyor. Sence beni sever mi?"diye sordu beni göstererek. Bu söylediği hepimizi yine güldürmüştü. "Sever tabi ablacım neden sevmesin ki seni zaten, sen sevilmeyecek bir insan mısın ya?"dedi ve yanaklarını sıktı.
"Merhaba ben Deniz. Benimle arkadaş olur musun?"dedi bana elini uzatarak. Yanına eğilince herkes bir o çekti. 'Ne var?'der gibi bakınca Polat, "Valla komutanım sizi ilk defa birinin karşısında eğilirken gördükte ondan."dediğinde boş yapmayın bakışı atıp Deniz'e gülümseyerek elimi uzattım. "Tabi arkadaşın olurum hem de bu abilerden daha iyi olurum. Ben Alaz."dediğimde kıkırdadı.
Kulağıma yaklaşıp "Seni daha çok sevdim zaten."dediğinde gülümsemem genişledi. Deniz'i tek elimle kucağıma alıp ayağa kalktım.
(Bu arada Deniz hakkında küçük bir değiştirme yaptım. Deniz'in yaşını 6 yaşında olarak değiştirdim çünkü bu haraketler 8 yaşındaki biri için biraz küçük kalabilir gibi düşündüm ilerdeki yazımlar içinde.)
"O zaman sen bu abilere emir vermek ister misin peki?"diye sorum güldüm. "Olur."dedi kıkırdaması büyürken. Kulağına yaklaşıp "Onlara de ki, 'Oda' ama bağırarak söyle." dedim ve geti çekildim. "Oda!"diye bağırdı yüksek çıkarmaya çalıştığı sesiyle. Herkes birden mızmızlanmaya başlayınca Deniz bana dönüp "Kötü bir şey mi söyledim."diye sordu merakla. Kafamj olumsuz anlamda salladım.
Herkes mızmızlana mızmızlana dışarı çıktı. Bir süre sonra antreman bitti. Herkes çıkmaya başlamıştı alandan, Kutay almıştı Deniz'i ve en sona Mehta kaldı. Eşyalarını topluyordu. Onun yanına gidip onu belinden çekip bana bakmasını sağladım. Şaşkınca bana bakarken ben sırıttım. Elleri refleks olarak kollarıma gitmişti. Dudağına yaklaşıp kısa bir öpücük kondurdum.
Bu haraketim onun kızarmasını sağlamıştı. Sinsice gülümsedim. "A-Alaz ne yapıyorsun? Biri görecek şimdi çekil."dedi kapasını aşağıya eğerek. Elimi çekmeden onu yönlendirerek içeri doğru sürükledim. Beni merakla izlerken ben sadece onun odasına ilerlemeye başladım.
"Alaz nereye gidiyorsun?"diye sorduğunda cevap vermeden onun odasının kapısına geldim ve gözlerimle kapıyı gösterdim. Kapıyı yavaşça açtı ve içeri girdi. Mehta benden önce çıktı ve ortak odaya doğru koştu. Arkasından güldüm. Bende onun arkasından girdiğimde Deniz'i kucağına almıştı. Deniz ona sıkıca sarılmış ve gözlerini kapatmıştı. Uyumuyordu ama Mehta'nın üstünde huzur bulduğu kesindi.
"Hadi Mavi biz gidelim."dedi fısıldar bir şekilde. Onlarla beraber ben ve Kutay'da çıkmıştı. Tam arabaya binecekti ki bana döndü ve parmak ucunda yükselip dudağımın kenarını kısa bir öpücük kondurdu. Sırıttım. Arabaları gitmesine rağmen sırıttım. Aptal gibi sırıtıyordum şuan.
"Komutanım yanlış anlamayın ama siz net aşık olmuşsunuz."dedi Kutay. Kafamı ona çevirdim. "Öyle mi dersin lan."dedim heyecan basmıştı içimi. "Tabi komutanım. Baksanıza arkasından hala etkisinden çıkamamış bir şekilde baktınız."dedi gülümseyerek. "Peki ya o beni seviyor mudur? Beni yanlış anlıyor mudur?"diye sordum sırıtışım sönerken. "Tabi seviyordur komutanım. Neden yanlış anlasın ki?"diye sordu merakla. "Boş ver."dedim ve arabama yöneldim.
Arabaya bindim ve öylece oturdum. Ne zaman bir arada olsak hep bir cinsel çekim oluyordu. Beni yanlış anlıyor olabilirdi bu durumda...
bölüm sonu. Bu bölümü ve 6. bölümü beğenmiyorum açıkcası. İstediğim gibi değil yani.
