Hiro POV
Malalaki ang hakbang ni Marcus papalapit sa amin agad niyang inagaw ang mga kamay ko kay sir Matteo .
" Dont you dare to touch him" may galit na saad nito kay Matteo
" Then don't you dare to hurt him, nababaliw kana naman Marcus" ganting saad ni Matteo dahilan para makatanggap ito ng malakas na suntok kay Marcus at mapahandusay sa sahig
Kaya naman mabilis akong rumesponde at inawat si Marcus
" Marcus please stop, wag mong saktan ang kuya mo" sigaw ko para matauhan ito
" Im not crazy! Ikaw yung dahilan kung bakit humantong sa ganito Matteo" nanggagalaiting saad niya sa kapatid
" Hinatid ko lang siya may masama ba doon? At tsaka ni hinde mo nga siya boyfriend kung maka angkin ka parang pagmamay ari mo siya" ganting tugon ni Matteo sa kapatid nito
" Oww that f*cking label " angil nito at binaling ang tingin sakin
" Then , Hiro im courting you" saad niya sakin
" Then i will court him also" saad ni Matteo na habang pinupunasan ang dugo sa labi nito
" Gag* ka talaga" giit na sambit ni Marcus at akmang susuntukin niya ito ng hawakan ko ang mga kamay nito para pigilan
"The best man wins" huling sambit ni Matteo bago tuluyang umalis
" That assh*le" may diing sambit ni Marcus habang minamasdan ang paglalaho ng sasakyan ng kapatid nito.
Dahan dahan bumaling saking gawi si Marcus ang kaninang mata nito na puno nang galit ay napalitan ng lumbay at takot
" Please stay away from that j*rk im begging you" naluluhang sambit niya pero hinde ko parin ako makasagot dito bagkus ay nag iwas ako nang tingin sa kanya
" Pls Hiro im begging you, i can't lose you promise hindi ko na uulitin yung ginawa ko sayo" saad niya at hindi na napigilang umalpas ang luha sa kanyang mga mata
" Hiro look at me , promise me you wont leave me " saad niya at pilit na pinagtapat ang aming mata.
May kung anong kirot sa puso ko nang makita kung paano mag makaawa si Marcus sa harap ko kaya naman tumango tango ako bilang pag sang ayon sa gusto ko
Yinakap niya ako ng sobrang higpit at umiyak ito sa aking balikat
" Anong meron sakin bakit takot na takot kang mawala ako"may pagkaprangkang tanong ko rito dahil kung tutuusin napaka raming babae ang nakakandarapa ito .
" Kase nasa saiyo ang hinahanap ko , you are my everything"sambit niya habang nakayakap parin sakin
" Cheesy mo" natatawang bulong ko rito
" It sounds cheesy but that's the truth" saad niya at hinarap ako
" And im sorry for this" saad niya at hinaplos ang namamaga kong mga kamay
" Let me treat your wounds " sambit niya at muli akong dinala sa loob ng kanilang bahay para gamutin ang mga sugat ko
Naabutan pa namin si manang na takot na nakamasid sa sir nito pero kampante naman ako na hindi niya ito papagalitan
Gamit ang bulak ay tahimik na ginagamot ni Marcus ang mga sugat ko . Minamasdan ko ito napaka amo ng mukha niya ibang iba sa mga normal na araw.
"Marcus" pagtawag ko sa pangalan niya para kuhanin ang atensyon niya
" Masakit ba?" Alalang tanong niya at mas ginaanan ang kamay
" Hinde, may gusto lang akong pakiusap sayo" sambit ko kaya naman tumigil ito sa kanyang ginagawa at ipinukol ang buong atensyon sakin
" About sa trabaho ko, gusto ko maging normal ayokong iniiwasan at nilalayuan ng mga kapwa ko empleyado" saad ko rito
" Pero" hinde ko na siya pinatapos pa sa kanyang sasabihin
" This is the right time to start again , a good start for both of us" saad ko rito
" Gusto ko maging komportable ako sa trabaho, gusto ko maging fair ang treatment mo kung paano mo i treat ang ibang mga empleyado " paki usap ko rito habang tinitigan ng maigi ang mga mata niyang may pangamba
" Fine , but please do not ever leave me again, dont try to run away" sambit niya sakin
" I assure you Marcus" sambit ko para mawala ang pangamba na nararamdaman nito.
Kinabukasan ay sabay na kaming pumasok sa trabaho at laking tuwa ko lahat ng empleyado ay malugod akong binabati ibang iba sa unang pasok ko rito
" Good morning" bati ko pabalik sa mga staff hanggang sa makapasok kami sa elevator ay buong buo ang ngiti sa labi ko
" Im happy to see that smile"bulong sakin ni Marcus at agad na pumalupot ang kanang kamay sa bewang ko
Agad kong tinapik ang kamay niya pero hindi nito tinanggal bagkus ay mas hinigpitan niya pa ang hawak dito.
Hanggang sa makarating kami sa opisina ay nakahawak parin ito sakin
" Let's start our work , may meeting ka pa mamayang 9:30 " pagpapaalala ko rito at kumawala sa mga braso niya
Dumeretcho kami sa kanya kanya naming lamesa at ginawa ang aming trabaho
Maya maya ay pa ay kumatok sa pinto kaya tumayo ako para pag buksan ito
Sumalubong sakin ang isang delivery boy bitbit ang pagkain ang dalawang paper bag ng isang pagkain at bouquet of flowers
"Sir pa pirma nalang po " sambit niya at iniabot sakin ang isang papel
" Thank you kuya" pagpapasalamat ko rito bago siya umalis
Bago pumasok muli sa loob ay nahagip ng mata ko ang card sa loob ng bouquets kaya kinuha ito
" Have a good day Hiro, alam kong dika pa nag bebreakfast kaya kainin mo yan—M.F " saad ng sulat kaya naman napangiti ako
Muli akong pumasok sa loob ng opisina dahilan para mag angat ng tingin sakin si Marcus
" Thank you" saad ko na ikinakunot ng noo niya
" Hindi sakin galing yan" saad niya at tumayo sa pagkakaupo
" Palusot kapa ikaw lang naman ang M. F " ang initials " pero napatuop ako ng maalala si sir Matteo
" Throw that, i can buy you a whole restaurant for your breakfast and a flower garden " saad niya ikinatawa ko
" OA mo mag selos " sambit ko at itinabi ang bouquet sa gilid ng mesa ko
Akmang lalapit siya sa bouquet para itapon ay tinitigan ko ito ng matalim para tumigil siya
" Dont you dare, masasampolan kita" pang aalaska ko rito kaya wala na itong nagawa kundi bumalik sa pwesto niya.
YOU ARE READING
Perfidious Lover
Teen FictionIn a tale of deceit and betrayal, the Perfidious Lover once shattered trust and broke hearts. But amidst the darkness, they found the courage to mend their ways and embrace redemption. Through forgiveness and understanding, they transformed their tu...
