13

74 9 0
                                    

"Yerinize geçin."

Shouta Aizawa her zamanki bıkkın sesiyle sınıfı 1-A'ya seslendi. Akademinin bitecek olması ve öğrencilerinin yanlızca dört aylarının kalmış olması pekte umrunda değildi. Onları hala bir çömez olarak görüyordu gözünde. Tabi ki hepsi gelişip farklı birileri olmuşlar yeni özellikler kazanmışlardı ama bir anne çocuğunu nasıl hep yavru olarak hatırlarsa o da öyle hatırlayacaktı onları.

1-A sınıfı içeri giren hocalarıyla sessizleşirken Aizawa sınıfın ortasındaki kürsüye doğru yürüdü ve elindeki birkaç kağıdı yanında duran sınıf başkanı Tenya'ya uzattı.

"Evet, şimdi hepinizin bildiği gibi analitik geometri dersi var ama Müdür Bey önemli bir olaydan dolayı bugünkü dersimizi biraz geciktirmemizi ve bir duyuru yapmamızı söyledi."

Aizawa sağ gözünü kaşıyıp ona kulak kesilen sınıfına bir bakış attı.

"Şöyle ki okul bu sene kendi ününü sanki hiç yokmuş gibi daha da arttırmak istiyor bu yüzden de yaklaşık bir ay sonra olacak olan turnavalar okulun tarihinde bir ilk. UA bu yarışmaları organize edecek ekipleri kendi içinden toplayacak ve her bir yarışmanın belli başlı ödülü olacak. Ancak tabiki de ana konu sınıfların birbiriyle yarışması.

Bu senenin en çok rağbet göreceğini düşündüğümüz yarışma bayrak kapmaca. Detayları sonra açıklarız zaten herkes oyunu biliyor givi gözüküyor. Her sınıf bu süre içerisinde yarışa hazırlanıyor olacak. Bundan sonraki beden eğitimi dersleriniz pratik yapabilmeniz için bayrak kapmaca yarışı olacak. Tabiki bireysel yarışlar ve madalyalar da olacak ama UA bunları sağlamakla da kalmıyor bayrak kapma yarışmasında birinci olan sınıfı Paris'e götüreceğini söylüyor."

Aizawa heyecandan gözleri parlayan sınıfına bir bakış attı. "Kısaca eğer yeterince çalışır ve şanslı olursanız Paris'e gidiyoruz."

Bütün sınıf duydukları cümleyle hızla ayağa kalkıp tezahüratlara ve bağırışlara başladılar. Aizawa zaten beklediği tepkiyle ordan oraya uçuşan kağıtlara, birbirinin üzerine atlayan oğlanlara ve el ele tutuşup zıplayan kızlara bakarak göz devirdi. Sarı tulumunun fermuarını açarak içine girdi ve yanında ne yapacağını bilemeyerek ellerini heyecanla sallayan Tenya'ya "Beni on dakika sonra uyandır." demekle yetindi.

___

"İnanamıyorum! Ödül Paris!"

Uraraka ellerini çırparak karşısındaki oğlana baktı.

"Kazansak çok iyi olur hepimizin böyle bir geziye ihtiyacı var." dedi Todoroki Uraraka'nın aksine sakin bir ses tonuyla.

"Keru, hem de bu mezuniyetten önce güzel bir hatıramız olarak kalır."

"Evet çocuklar, oldukça eğitimsel bir gezi olacaktır eminim ki." Iida gözlüklerini burnuna doğru itledi.

Bu ve daha bunun gibi birçok konuşma koridorda, sınıflarda, bahçede, yemekhanede, tuvaletlerde ve daha bir çok yerde yankılanıyordu.

"Dostum o bayrağı alacağız ve onların gö-"

Sarışın çocuk gördüğü çatık kaşlı kızla "g-gözlerine sokacağız." diye cümlesini bitirirken tepsisini yanına koyan ve ona sahte bir gülümseme atan kıza mahcup bir tebessümle karşılık verdi.

"Çok sağol Kaminari, bu kadar nazik(!) olduğun için."

Kaminari onu duymamış gibi patatesinden birkaç tane ağzına attı.

"Gittiğimizde yapacaklarımızı düşünsenize. Acaba içeriye kaçak içki sokabilir miyiz?"

Bu sefer konuşan Mina'ydı.

Last Chance || 🄱🄰🄺🅄🄳🄴🄺🅄  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin