Enemies of lovers?

42

HEYYY!! Ik was dus net bankzitters aan het kijken en toen vergat ik bijna dat ik nog een deel moest schrijven, we gaan nu een kleine tijdsskip maken naar de ochtend van de rechtszaak!!

Pov: Robbie.
Het is niet normaal, de spanning zit zo hard in mijn hoofd. Het is nu 5:52 en ik heb niet langer dan een half uur geslapen. Ik ben ook al 3 keer over mijn nek gegaan, Matthy is wel lekker aan het slapen. Ik kan het niet, ik vind het echt te spannend. Ik kruip dicht tegen Matthy aan, ik voel me misselijk en nerveus. Ik ben gisteren gebeld over de tijd van de rechtszaak, het is om 3 uur. Het is kut dat het pas zo laat in de middag is, want ik ga dus echt geen hap door mijn keel krijgen. Verder gaat het de laatste tijd sowieso niet meer zo lekker met eten, het ging voor een lange tijd best goed. Maar ja niks in mijn leven kan lang goed gaan. Ik wil even uit bed, ik denk dat ik buiten even ga hardlopen. Dat is altijd wel even lekker. Ik verlos me voorzichtig uit Matthy's grip, gelukkig is hij echt in een diepe slaap dus word hij niet wakker. Ik zucht zachtjes en pak mijn telefoon mee en loop dan naar mijn kast, ik pak een lange trainingsbroek en een trui en loop dan naar de badkamer. Ik kleed me gauw om en stuur Matthy een appje met mijn live locatie en dat ik even ga hardlopen. Dan loop ik naar beneden, ik voel me een klein beetje duizelig maar ik trek me er niks van aan. Ik pak snel mijn oortjes en verbind die met mijn telefoon, dan zet ik wat muziek op. Ik neem voor de zekerheid ook nog een proteïne reep mee voor als het fout gaat onderweg. Alles stop ik in mijn zak, de oortjes, mijn telefoon en die reep. Dan grijp ik mijn sleutels en loop ik naar buiten, ik doe de deur achter me op slot en loop dan naar de straat. Dan begin ik te rennen, de muziek staat hard aan. Ik wil gewoon even alles vergeten, ik ren door een soort bos heen. Dat is namelijk de plek waar ik meestal ren. Ik wil gewoon dat alles even verdwijnt, dat alleen ik en Matthy en de jongens er zijn. Alle stress dat vervaagd, alles wat ik nu nodig heb is advies van Papa. Nee niet mijn echte vader, maar Papa Roelie. Ik wil het hem alleen niet aandoen om hem wakker te maken, maar misschien is hij wel wakker? Ik sta even stil en pak mijn telefoon. Ik app Raoul 'hey ben je wakker?' Stuur ik naar hem. Ik doe mijn telefoon weer terug in mijn zak en ga verder met rennen. Ik weet niet goed wat ik er allemaal van moet vinden, ik moet vanmiddag in een rechtszaak staan tegenover mijn vader. Het maakt me bang het maakt me- Ik stop snel en richt me op de bosjes, ik kots nog alles wat was overgebleven uit mijn maag. Het maakt me ook overgeven. Ik kijk weer even op mijn telefoon, holy shit ja! Raoul is wakker! 'Hey maatje, ik ben klaarwakker. Wat is er?' Stuurt hij terug. 'Kunnen we alsjeblieft bellen?' Vraag ik dan. Hij stuurt een duimpie en ik bel hem. "Hey Papa.." zeg ik dan. "Hey Robje. Vertel wat is er?" Zegt hij vervolgens. "Euhm nou kijk ik heb inmiddels 4 keer overgeven door de spanning en ik ben gewoon nerveus en bang." Zeg ik dan, ik voel me dom. Verslagen. "Maar rob, dat is normaal. Je hoort het spannend te vinden, dat is echt volkomen normaal. En je hoeft niet bang te zijn ik, Koen, Milo en Matthy zijn bij je." Zegt hij dan geruststellend. "Kan je alsjeblieft straks naar Eindhoven komen. Ik kan het niet meer.." zeg ik dan zachtjes. Dom kut joch dat ik ben. "Tuurlijk Rob, ik ben er om 9 uur." Zegt hij dan. "Dankjewel papa." Zeg ik vervolgens. "Geen probleem Rob." Antwoord Roel dan. Ik hang op en ren dan naar huis. Het rennen voelt zwaar, maar het minder zwaar dan alle stress die ik mee draag. Ik haal de deur van het slot af en doe hem open, dan loop ik naar binnen. Ik loop naar boven en zie mijn Matthy rustig op bed zitten. "Hey lief.." zeg ik dan. Hij kijkt me moe aan "hey schat." Zegt hij dan. Het is inmiddels rond 7 uur. Ik pak zijn handen en til hem naar boven, ik sta inmiddels op mijn tenen en ik kus hem op zijn lippen. Alle stress valt even weg, even alleen ik en Matt. Ik trek weer terug en kijk hem dan aan "euhm Roel komt om 9 uur.. de stress pakte me een beetje hard." Zeg ik dan. "Oke lief, als dat is wat jij wilt." Zegt Matthy dan. Hij kijkt me lief aan.

OM 14:00!!
De dag verloopt moeizaam, koen en milo zijn nu ook bij mij thuis net zoals Raoul die er natuurlijk al een tijdje was. Het gaat traag, ik en Matthy moeten ons nog omkleden. Wel heb ik al gedoucht, net nadat ik terug kwam. Ze praten over de rechtszaak die gaat komen. "Ik ga me ff omkleden." Zeg ik dan uit het niets, ik voel me ongemakkelijk en oncomfortabel bij dat gespreksonderwerp. Ik ga naar boven en loop naar mijn kast, ik pak zwarte skinny jeans, een witte blouse en een jasje en loop dan door naar de badkamer. Ik doe de deur op slot, ik wil het even niet meer. Alles niet meer. Zou ik het gewoon doen? Nee Robbie, je mag niet terugvallen dat wil je ook helemaal niet. Ik trek de outfit uit die ik aan had en trek dan mijn zwarte skinny jeans aan. Dan het blouseje en dan het jasje. Ik heb die proteïne reep geprobeerd te eten eerder en 2 seconden daarna zat ik alweer te kotsen. Iemand klopt op de deur "Rob, we moeten gaan." Zegt diegene, volgensmij is het Raoul. Ik open de deur langzaam en loop dan naar beneden. Oh help me alsjeblieft.

Sommige dingen zijn leuk in het leven, maar er zijn ook kutte momenten. Zonder de kutte momenten zou het leven saai zijn, want dan is je leven te perfect. En perfect is saai.

~1065 woorden~

Ja nou ja, holy moly wat een deel. Ik had absoluut geen idee wat ik moest schrijven dus ik deed maar iets, we naderen het einde. Nee grapje nog langer niet! De rechtszaak, ze gaan nog op vakantie en nog leuke momenten. Ik denk dat ik het meer dan 50 delen kan maken!! Woohoo, ja nog geen school updates want mijn school is kaulo traag. Love life nee grapje. Anyways hou van jullie. Joe joee🫶🫶

Trouwens die oude trainingsbroek van de nike x bankzitters merch is binnen!! Hij zit wel in de was want ja. Er zat een foto bij van de jongens. Die staat nu op mn nachtkastje🫢 nou joe joee🫶🫶