Enemies of lovers?

48

HEYYYYYYYYY ja ja we zijn er weer!! Hallo even voor dit verhaal, ROBBIE HEEFT GWN KUILTJES NAAST ZIJN MOND OKE😮‍💨😮‍💨 Ik wil alvast zeggen dat vrijdag het deel later online komt want ik ben met vrienden tot 11 uur dus ja! Maar verder ja veel lees plezier!!

Pov: Robbie.
Inmiddels zijn Raoul, Koen en Milo terug naar hun hotelkamer. Ik en Matthy doen momenteel niet zo veel, we gaan zo slapen omdat we om half 5 op moeten. Ik sta voor de spiegel en kijk even naar mezelf en dan naar mijn telefoon. Ik pak insta erbij en kijk naar dingen waar mensen mij in hebben getagd. Ik zie af en toe een Mabbie edit, die maken mij echt gelukkig. Matthy slaat zijn armen om mijn heen en kust mij in mijn nek. Ik glimlach en draai me om. We knuffelen even, "kom lief, laten we zo gaan slapen." Zegt Matthy dan en laat me los. "Oké." Zeg ik dan. Ik leg mijn hand in zijn nek en trek hem op mijn hoogte, dan leg ik mijn lippen op die van hem. Hij gaat mee in de zoen, al gauw trek ik me weer terug en loop ik naar bed. Ik leg mijn kleding op de koffer voor morgen en ga in mijn boxershorts op bed liggen. Matthy doet precies hetzelfde. Ik kruip dicht tegen hem aan terwijl hij een wekker zet voor morgenochtend half 5.

Pov: Matthy.
Ik zet een wekker aan en Robbie is inmiddels helemaal tegen me aan gekropen. Zijn hoofd ligt op mijn buik, maar wanneer ik mijn telefoon wegleg ligt zijn hoofd al gauw op mijn borst. Hij kijkt me even aan en ik glimlach naar hem, hij glimlacht terug. Hij heeft van dat soort kuiltjes op zijn wangen, het is echt heel schattig. Hij legt zijn hoofd weer neer op mijn borst en sluit zijn ogen. Ik probeer ook te gaan slapen, na heel wat moeite en een uur lukt het en val ik in slaap.
-04:30-
De wekker gaat. Ik en Robbie schrikken beide wakker, ik druk de wekker gauw uit en wrijf in mijn ogen. "Kom rob.. opstaan." Zeg ik dan en hij staat op. Ik doe hetzelfde aan wat ik gisteren aan had en doe dan ook mijn schoenen aan. Robbie doet ook hetzelfde aan als wat hij gisteren aan had en dan doet hij zijn schoenen aan. Hij pakt zijn lader en telefoon nog gauw mee en voor we het weten lopen we naar Schiphol met de jongens. "Godver het is tering vroeg." Moppert Koen. Ik lach want hij stopt maar niet met mopperen. We staan inmiddels in de rij... nee grapje we zijn premium dus we mochten in 1 keer doorlopen naar de balie. We zeggen onze koffers gedag en dan gaan we door naar de security. Daar zijn we ook vrij snel doorheen en dan lopen we naar wat random winkeltjes. We kopen drinken en eten voor in het vliegtuig en dan gaan we naar de gate. Daar gaan we wachten, gelukkig heb ik mijn laptop mee dus kan ik nog wat editten enzo.

Pov: Robbie.
De zenuwen nemen hard toe, ik moet zo alweer in een vliegtuig zitten. Naar Curaçao, is het 9 uur en 40 minuten vliegen dus het is nou niet bepaald kort. Waarom heb ik hier ookal weer ja op gezegd? Het zweet staat op mijn voorhoofd, ik voel me echt alsof ik elk moment ga kotsen. "euhm.. ik ga ff naar het toilet." Zeg ik dan en loop gauw weg. Als ik er ben doe ik het hokje snel op slot, ik ga op mijn knieën zitten en ik kots echt heel gisteren avondeten eruit. Wanneer ik klaar ben met al dat gekots spoelt dat ding automatisch door. Ik ga tegen de deur aan zitten, ik ben echt bang. Echt bang om te vliegen. Vooral zo enorm lang, bijna 10 uur lang. Een traan rolt over mijn wang zodra ik realiseer wat er allemaal kan gebeuren die vlucht, wat er mis kan gaan. "Rob?!" Roept iemand dan. Ik sta op, maar ik kan maar niet stoppen met huilen. Ik loop het hokje uit en zie Koen voor me staan. Hij opent zijn armen en ik vlieg bijna zijn armen in. De tranen blijven maar over mijn wangen stromen. Ik ben heel bang, ik zit naast Matthy en Koen in het vliegtuig. Koen naast het raam, Matthy aan de buitenkant en ik in het midden. "Maatje wat is er?" Vraagt Koen dan toch. "Ik ben bang... ik heb echt hele erge vliegangst Koen.. en nu moet ik bijna 10 uur daar zitten." Zeg ik dan snikkend. Hij knikt "dat snap ik maatje, maar wij zijn bij je. We laten je echt niet in de steek, en mocht er iets gebeuren ga ik je helpen." Zegt Koen dan lief. Deze woorden laten me al iets comfortabeler voelen. "Dankje koen.." zeg ik dan en veeg mijn tranen weg, ook laat ik los uit de knuffel. "Geen probleem Rob." Zeg Koen dan en glimlacht lief.
-een aantal uurtjes later-
Het is nu 9:58, over 2 minuten zouden we eigenlijk pas gaan, maar we mogen eerder. Ik heb deze keer mijn oortjes meegenomen dus ik doe die in. Ik zet Brabant op want ja ik weet het echt even niet meer. Ik kijk naar koen die me een knikje geeft dat alles wel goed komt. Dan wend ik mijn blik naar Matthy, hij is ondertussen muziek aan het luisteren voor zijn oren. Ik kruis nog even mijn vingers voor goede hoop. Matthy kijkt dan even naar mij, hij glimlacht en legt een hand op mijn been. Ik sluit mijn ogen en laat mezelf ontspannen onderuit zakken. Het vliegtuig gaat opstijgen, en ja. We zijn van de grond en we vliegen. Nog 9 uur en 40 minuten. Matthy is nu zijn laptop aan het pakken om te editen. Ik pak mijn telefoon en zet die nog gauw op vliegtuigmodus. Bijna vergeten, dan kan het vliegtuig sneller crashen. En dat wil ik niet echt niet. Ik ga weer onderuitgezakt zitten en sluit mijn ogen. Ik val dan rustig weer in slaap.

Een kleine kans, is nogsteeds een kans.

~1023 woorden~
Jaa dit deel is er echt vroeg, maar ik wil denk ik een beetje optijd gaan slapen vandaag. Ik ben namelijk vaak echt moe. Trouwens ik moest dus vandaag om 8 uur wakker worden en dat werd ik dus ook maar echt 5 minuten daarna ben ik in slaap gevallen en droomde ik dat ik de bankzitters ontmoette. Ik had een gesprek met Raoul en Koen. Ja echt erg eigenlijk, hoe graag wil je iets als je erover droomt😭 maar goed!!

Best leuk deel.
Lieve, behulpzame koen🔛🔝
Ja nou ja, ik hou van jullie!! Joe joee🫶🫶