Enemies of lovers?

28

Ik ben met disclaimers gestopt maar als je een van de voorgaande dingen niet chill vond zou ik dit deel skippen.
Pov: Robbie.
Eerlijk gezegd haat ik het om over dit onderwerp te praten, tuurlijk wil ik het hem wel vertellen! Maar iets houd me tegen, het is echt een groot deel van mijn verleden. "Robje, je kan echt alles aan me kwijt." Zegt Matthy dan. We lopen de suite binnen. We zijn al best een tijdje onderweg. Ik kan het nog niet uit mijn keel krijgen, ik wil iets zeggen tegen Matthy, maar ik ben helemaal dichtgeslagen. Ik kan helemaal niks meer zeggen. De tranen vormen in mijn ogen door alleen al terug te denken aan dat moment. Het moment wat mijn leven heeft verziekt zou ik wel kunnen zeggen. Alleen eraan denken maakt me misselijk. Ik en Matthy zijn al in de slaapkamer aangezien we ons zouden omkleden voor het strand. Matthy laat me op bed zitten. "Rob.. je mag het me vertellen echt! Ik zal echt niks vertellen." Zegt Matthy dan. Ik kijk hem aan en de tranen rollen over mijn wangen. "He-... Ik-... Ik kan het niet." Zeg ik snikkend. Matthy kijkt me bezorgt aan. Matthy gaat naast me liggen. Ik draai me naar hem toe, ik heb hem nodig. Hij ligt met zijn hoofd in mijn richting. Ik ga rechtop zitten en Matthy ook. Ik kijk naar zijn lippen, ik kan er echt niks aan doen! Hij glimlacht en legt zijn hand op mijn gezicht, dan zoent hij me. Ik leg mijn handen op zijn middel. Wanneer ik me terug trek uit de zoen, haalt Matthy zijn hand over mijn wang heen. Hij veegt mijn tranen weg. "I-ik wil het wel vertellen, maar.. ik kan het niet." Zeg ik zachtjes. Hij knikt. Ik pak al mijn moed bij elkaar, ik moet het hem vertellen. Het moet gewoon, ik voel me kut dat ik het niet kan vertellen aan mijn eigen vriend. "Euhm.. het was denk ik toen ik ongeveer 4 was, we zaten dus met z'n drieën in de auto.." begin ik dan langzaam ik ga verder "en ik was dus aan het praten over allemaal dingen en ondertussen met een geluidsspeeltje aan het spelen. Mijn moeder zat achter het stuur en.." ik snik een beetje door mijn zin. Matthy kijkt me aan en luistert aandachtig. "En euhm ik was dus een beetje afleidend en toen.. en toen kwam er een vrachtwagen over de snelweg en wij gingen erop.. toen crashde we.. m-mijn moeder is toen o-omgekomen.. mijn vader vond dat het mijn schuld was.." ik neem weer een korte pauze terwijl de tranen over mijn wangen stromen, net als een waterval. "En euhm.. mijn vader heeft toen een alcoholprobleem gekregen, hij sloeg me vaak. Ik vind eigenlijk ook al mijn hele leven dat het mijn fout is. Ze was niet dood geweest als ze had kunnen opletten, ik had niet mogen afleiden." Ik maak mijn zin af. Ik ben compleet misselijk. Matthy kijkt me aan, de tranen stromen ook over zijn wangen. Ik heb hem laten huilen. Waarom doe ik dat ook?! Ik ben echt een dom kut kind eigenlijk, eerst vermoord ik mijn moeder, dan krijgt mijn vader een alcoholprobleem door mij en dan laat ik mijn vriend huilen. Ik kan ook echt niks goed doen in mijn leven. Matthy omhelst me stevig. Alleen ik kan hem dit ook weer aandoen. Hij zoent me nogmaals. Ik heb nergens energie voor. Ik trek me voorzichtig terug uit de zoen en ren dan naar de badkamer. Ik ben zo misselijk, ik ga op mijn knieën zitten voor het toilet en kots mijn hele maag inhoud eruit. Matthy wrijft langzaam over mijn rug. Ik ben zo misselijk, dat verhaal vertellen was ontiegelijk moeilijk. Het moment alleen al laat me kotsen. Ik kots echt heel veel. Dan spoel ik door. "S-sorry." Zeg ik dan. "Ach Robje toch, geen sorry zeggen.. het is ook moeilijk om te vertellen." Zegt Matthy. Ik knik langzaam. Ik denk terug aan het moment en zie het opnieuw voor me. Het is zo kut, daar ligt m'n moeder, compleet onder bloed. Ik had een gebroken arm. Mijn moeder heeft de zijkant van de voorkant van de vrachtwagen in haar lichaam gekregen. Zo'n harde klap. Ik zie en hoor het. Mijn moeder die dood voor me ligt. Ik ga nooit vergeten hoe ze weg werd gebracht. Een doek over haar heen. Ze was dood, dood vanaf moment 1. Het erge was.. de baby heeft het ook niet gehaald. Ze was zwanger, ik zou een broertje hebben gekregen. Maar die was ook dood gegaan. Doordat ik met mijn irritante kut hoofd m'n bek niet kon houden voor een paar seconde. "Rob.. sorry dat dat bij je gebeurt is." Zegt Matthy dan voorzichtig. Ik knik langzaam, het is niet zijn fout? Waarom zegt hij sorry? Ik ben hier degene die sorry moet zeggen. Voor al mijn problemen bij hem neerleggen, hoe dom ben ik. Echt achterlijke kut gladiool. Matthy knuffelt me opeens nog een keer. Ik knuffel hem terug en barst en tranen uit in zijn schouder. "Zullen we lekker naar het strand zodat je wat afleiding hebt?" Vraagt Matthy dan lief. Ik knik, we lopen terug naar de slaapkamer. Ik verwissel mijn broek met mijn zwembroek. Ik pak mijn handdoek en gooi hem in een tas, ik pak Matthy zijn handdoek ook en gooi die er ook in. Matthy pakt mijn hand en we lopen samen de suite weer uit. We lopen hand in hand naar een strand. "Blijkbaar moeten we over een naaktstrand heen om bij het kindvriendelijke strand te komen." Zegt Matthy en wijst naar het naaktstrand. "Jezus dus hier laten ze kinderen ook overheen lopen!" Zeg ik dan en barst in lachen uit. "Ja blijkbaar." Zegt Matthy, hij lacht ook. We lopen naar het kindvriendelijke strand. Ik leg mijn handdoek op een bedje en die van Matthy ook. Iemand komt naar ons toe "please 15 euro's for 2 beds!" Zegt diegene dan. Ik knik en geef haar 15 euro. Ze loopt weg. Ik trek mijn shirt uit. Matthy staart me aan.

~1023 woorden~

Ik had niks te doen op het vliegtuig dus hier een deeltje (word geüpload wanneer ik thuis ben of in de taxi zit naar huis. als dit deel geüpload word ben ik veilig. Anders niet. Zorg goed voor jezelf. Als je hetzelfde als Robbie hebt meegemaakt, het is niet jou fout oke? Hou van jullie❤️‍🩹 Joe joee🫶🫶

Trouwens ik heb echt koppijn en ik ben kapot misselijk en ik heb dus blijkbaar beetje hoogtevrees kwam ik net achter anyways ik ga uit het raam staren en muziek luisteren. Joee🫢

Nog iets later in het vliegtuig:
Help.
Ik ben echt tering misselijk en we vliegen aan begin Duitsland HALLO?! Dan moeten we nog kaulo een uur ofzo🥲 help de vlucht is dan 4 uur geweest als we er zijn. Ik zit nu ongeveer 2 uur 45 minuten in het vliegtuig maar het voelt echt als 5 uur.

Ik kon het jullie niet aan doen als er geen deel online komt dus daardoor heb ik in het vliegtuig geschreven (hierdoor ben ik beetje heel misselijk.) tja nouja joe joee (nogmaals) 🫶