Revenge for My Bestfriend [COMPLETED]

Chapter Forty Six

Chapter Forty Six

Kelly's POV

"Mom, where's dad?" Nilibot niya nang tingin ang condo ko.

Kadarating lang namin galing airport, yan agad ang naging tanong niya.

"No, baby. He's not here. Aren't you tired?"

"I'm tired, Mom. But I want to see him." I sit beside him and faced him.

"Baby, we need to rest muna bago natin siya puntahan."

"Why not now? I can walk pa o!" At ipinakita niya sa akin na kaya niya pang maglakad. "I'm wide awake." Pinalaki niya pa ang mata niya. "I have enough energy to go to Daddy." Nagtatalon pa siya.

Napapatawa at napapa-iling na lang ako sa mga ginawa niya. Masyadong makulit at excited. Gusto ko mang magkita sila ngayon pero hindi ko na kayang magdrive papunta sa baryo nina Jacob. Nasa Sitio Labreda na siya ngayon. Doon na siya naka-focus simula siguro ng mangyari ang lahat. Simula ng saktan ko siya.

Napag-alaman ko rin na nagresign siya dati bago pa kami umuwi ni Xander galing sa France. Noong panahong umalis ako na hindi ko siya kasama.

Natapos din ang pangungulit ni Kell nang lamunin siya ng antok. Alam kong napagod siya at ganoon din ako.

I laid beside my Baby and hug him tight. And I felt asleep immediately.

"Finally, we're going to Daddy!" Paulit ulit sinasabi ni Kell ng makasakay siya sa front seat ng kotse.

Ngayon na kami pupunta sa Daddy niya. Balak ko sanang mag stay pa ng one week dito sa Manila para asikasuhin ang mga paper works ko sa kompanya but here I am. One day lang kami nakapagstay sa condo at walang nagawa na kahit ano dahil sa kakulitan ni Kell. I don't have any choice. Here I am sitting on the drive seat, preparing for a ride to Sitio Labreda.

"Baby, okay lang ba kung tomorrow na lang tayo pumunta kay Daddy?" Sabi ko pagkaharap na pagkaharap ko kay Kell.

Napatigil naman siya sa pagtalon talon habang nakaupo at kumunot ang noo..

"But why,Mom? We're already prepared."

"Uhm.. I need to go to our company."

"But Mom, you said yes already. Aren't you miss Dad?" Inosenteng tanong niya sa akin.

"Uhmm. Uh.. W-ell... Uhh. Fine, we're going." Bingyan niya naman ako ng isang pilyong ngisi.

Humarap na lang ako sa unahan and started the engine.

Gosh! Of course I miss him but I can't admit it. Kaya lang naman ako nakapagsalita ng ganoon ay dahil kinukutoban ako. Parang hindi pa rin ako handang harapin ang galit niya.

Three hours na kaming nasa byahe which means malapit na kami. Buti na lang ay tanda ko pa ang daan papunta sa Sitio Labreda kahit isang beses palang akong nakakapunta doon.

Sinulyapan ko si Kell na ngayon ay himbing na himbing sa pagtulog. Salamat naman at natahimik din ang buong byahe.

Itinigil ko ang sasakyan ng matanaw ko ang lugar na una ko dapat puntahan.

Dahan-dahan akong bumaba at pumunta sa backseat para kunin ang mga bulaklak na binili ko kanina ng may madaanan kaming flower shop.

Tinahak ko ang daan papunta sa kinalalagyan ni Tatay Antonio. Ang ama ni Jacob.

Walang ipinagbago ang lugar na 'to. Malinis at presko pa rin ang hangin. Madami pa ring punong makikita.

Dapat akong humingi ng tawad at magpaalam sa gagawin kong pagpapakita muli sa anak niyang sinaktan ko.