Revenge for My Bestfriend [COMPLETED]

Chapter Twelve

Chapter Twelve

Kelly's POV

I opened my eyes and I saw a man staring at me. Obviously it's Jacob. Inayos ko ang upo ko at tumingin sa paligid. Nakahinto na ang Hummer sa may tapat ng gate nina Tita.

"I think nakapagpahinga kana. Almost one hour ka ring nakatulog." Napatingin ako bigla kay Jacob. One hour? Wala pa ngang isang oras ang byahe papunta sa bahay nina Tita. Mga 15 minutes lang ang byahe I think. Anong ginawa niya habang natutulog ako? Tinitigan ako? Napataas ang kilay sa na isip kong ideya. It's impossible.

"Bakit hindi mo ako ginising?" Simpleng sabi ko.

"Nakita ko na mukhang you need a rest kaya hinayaan na kita." Sagot niya sa akin habang titig na titig siya sa akin. May panis na laway ba ko? Tumingin na lang ako sa labas ng bintana.

"Thanks." Sabi ko habang hindi nakatingin sa kanya. Pasimple akong tumingin sa side mirror ng sasakyan niya. Wala naman akong panis na laway. It's good to know. Nagulo lang ng konti ang buhok ko inayos ko 'to using my hands.

"You really look like a angel when you're sleeping." Out of no where nagsalita siya. Napatigil ako sa pag-aayos ng buhok. What's that for? And iba ang interpretation ko sa salitang 'Angel'. Feeling ko mas lalo akong nawala sa mood.

Hindi ko gusto ang mga sinabi niya at bakit kailangan niya pa 'yong sabihin?

"Thanks." I stared at him and I smiled.

"Lets go. Baba na tayo." He nodded.

Hindi ko na inintay na pagbuksan niya ko ng pinto, bumaba na ako agad. Nginitian ko na lang siya. Ako na ang nagdoorbell ng nasa harap na kami ng gate.

Hindi rin nagtagal bumukas ang gate and I saw a lady wearing a not so good clothes. Siguro kasambahay nina tita? Mukhang bago lang siya dito. Hindi ko siya nakikita dati.

"Sino po sila?" I told you. Bago lang siya, hindi niya ko kilala.

"Hindi ko basta-basta binibigay ang pangalan ko. Get out of our way." Pagtataray ko. Well this is the real me.

"Pero po Ma'am.." Mahinang sabi niya. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Am I look like a thief!? Tss. I think my bag is more expensive comapred to your foolish life." Hindi ko na napigilang hindi magtaray. I don't like her attitude. Hindi siya sumagot.

"What!? Hindi ka makaintindi ng----."

"Sorry, Miss. She's Kelly Park. Kilala siya ng may-ari ng bahay na 'to. So pwede na ba kami pumasok? We will not harm you." Napatingin ako kay Jacob na parang sinasabing 'What the hell!?' Fvck! Para saan ang sorry niya!

"S-sige po. Sumunod po kayo." See! Ang dami pang sinasabi papapasukin din pala kami.

Pagdating namin sa loob ng bahay. Napansin ko na wala pa ring pagbabago. May mga nadagdag lang na mga displays.

"Tania, who's the vi---." Napatingin ako sa nagsalita. Parehio kaming napatigil. She's more beautiful. Maikli na ang buhok niya na dati ay napakahaba. Hindi pa rin makakaila na sa kanya nagmana si Angel. Magkamukhang magkamukha talaga sila.

"K-Kelly.." I missed this person.

"Tita Agnes." I smiled. Nakaramdam ako ng galak. Ngayon ko na lang ulit ito naramdaman.

Mabilis siyang lumapit sa akin at niyakap ako and I hugged her back.

"It's been a long time when the last time I saw you. I miss you, Anak." I felt a tears falling into my cheeks. It's so nice to hear those words. Anak pa rin ang turing niya sa akin kahit isang taon akong hindi nagpakita sa kanila. Nakaramdam ako ng hiya dahil sa mga lumipas na araw hindi ko man lamang sila nakamusta. Yung mga taong tinuring akong anak. Minahal nila ko kahit hindi naman talaga nila ako kaano-ano.