Kalb-i Haiz

Prolog

15 Aralık 2021 - BUZ

Şiddetli yağan kar bütün köy yollarını kapatmıştı. Ova beyaz bir örtü ile kaplanmıştı. Dağın yamacında dururken gözüne kestirdiği Ilıca Nahiyesine baktı. Köy tamamen kar altında kalmıştı. Köyün içindeki ve dışındaki bütün yollar kapanmıştı. Köy halkı, yoğun karın yolları kapatmasından dolayı şikâyetçiydi. Köy içindeki yoları kendileri temizleyerek ulaşımlarını sağlıyorlardı. Şehire giden yolları ise öylece bırakmışlardı. Buz, izole köye bakarak gülümsedi. Köy halkının gerekli durumlar dışında evden çıkmadığı gözlemleri sonucunda fark etmişti. Köyde kaç kişinin kaldığından, kaç evin boş kaç evin dolu olduğundan haberdardı. Yılardır aynı sorunu yaşayan köy onun için cazip bir av yeriydi.

Bıçağını bilerken kafasındaki planın üzerinden tekrar geçti. Tek bir hata yapma şansının bile olmaması heyecanını körüklüyordu. Bıçağı yerine yerleştirirken saatini kontrol etti. Harekete geçme zamanın geldiğini görünce oturduğu kayaya veda etti.

Az zamanı kalmıştı.

Büyük adımlarla aşağıya doğru ilerlerken planları arasında bulunmayan bir sorunla durmak zorunda kaldı.

"Hey!" İnce cılız sesin geldiği yöne başını çevirdi. Kız tepeceğin üstünde durmuş soluklanıyordu. "Burada birini gördüğüme emindim."

Sevinç nidaları eşliğinde yumruğunu havaya kaldırdığında garipçe kıza baktı. Dağın yamaçlarında oluşan buzullardan daha soğuk olan kalbinde hissettiği çarpıntıyla kaşları çatıldı.

"Benim adım Kader." Kızın uzattığı eline boş boş baktı. Nahiyeye doğru başını çevirdi. O sırada gözüne ilişen kurbanıyla yumruklarını sıktı. Kurbanı hiçbir şeyden habersiz ilerliyordu. Kanında kaynayan öfkeyi dindirmeye çalışarak önündeki kıza döndü tekrar. Kızın gülümseyen yüzü ve cilveli hareketleriyle kafasındaki plan yeniden form almaya başladı. Karakter ve zaman değişirken kızı baştan ayağa süzdü.

İşaret parmağıyla kızın yüzünü okşarken, "Celladına kendi ayaklarınla geldin haberin yok, safir gözlü kız." Diye mırıldandı. Kızın konuşmasına izin vermeden parmaklarını ince bileğine doladı. Kader, daha ne olduğunu anlamadan adamın peşinden sürüklenirken buldu kendini. Korkuyla yutkundu. Çoktan tepeyi tırmandığına pişman olmuştu.

_______________________

Yeni kurgumuzdan merhabalar 🍀

Polisiye yazmasını da okumasını da çok severim. Ve polisiye kitaplarımdan da birini ilk kez burada yayınlıyorum. O yüzden biraz heyecanlıyım.

Bu arada yukarıda gördüğünüz Buz ana karakter değil. Ana karakterimiz Nevra Yaşaroğlu, kendisiyle ilk bölümde tanışacaksınız zaten😄

Son bir şey, buranın kapağından hiç emin değilim. Ama içime sinen bir kapak bulana kadar bu şekil kalmak zorunda 😢 Bu konuda yardımcı olacak biri olursa mesaj atabilir mi? 🙂

O zaman ilk bölümde görüşmek üzere😊