"Romeo'ya" | Draco Malfoy Hayal Et

15

vote ve yorum atmayi unutmayin

.
.
.
.

sınav haftası olduğundan hiçkimse birbiriyle vakit geçiremiyordu. haliyle draco ve bende. kendimi o kadar derslere vermiştim ki boş zamanlarımda draco yu düşünmek yerine büyüler, iksirler, yıldızlar,bitkiler gibi gereksiz şeyleri düşünüyordum. telefonuma bildirim geldi

-bilinmeyen numara-

ophelia, sınavlar için bana yardım edebilir misin bitkibilim dersim oldukça düşük. yardım edersin değil mi?
-20:15-

kimsin?

Cedric Diggory

git ve kendi binandan birini bul

senden daha iyi birisini tanımıyorum
söz bundan sonra etrafında dolaşmayacağım

15 dakikaya kütüphanede ol

teşekkürler :)

--

cedric e ders çalıştırırken bana baktığını fark ettim oldukça rahatsız edici bir bakıştı. yakınlaştı.

"neden beni istemiyorsun Ophelia?" dedi gözlerime bakarken. ne kadar ondan uzaklaşmaya çalışsamda o daha da yakınlaşıyordu sinirle konuştum

"Ophelia değil, Blanch. senin arkadaşın değilim" duymamazlıktan geldi ve yine sordu. "neden beni istemiyorsun?" "tipim değilsin" dedim, tiksinerek.

gülümsedi "kimin umrunda?" birden dudaklarımda baskı hissettiğimde aynı anda bir flaş patladı ve hemen cedric i ittim.

"KAFAYI MI YEDIN SEN" kutuphanede kimse yoktu çünkü çoğu akşam yemeğindeydi. şuan düşündüğüm birçok sey vardı. flaş patlamıştı tam da zamanında neyin flaşıydı bu. cedric bir şey demedem eşyalarımı topladım ve hızla oradan ayrıldım. delicesine ağlıyordum

ilk öpücüğümü nefret ettiğim bir adam elimden almıştı. üstelik tacize uğramıştım. iğrençti şuan kendimden nefret ediyordum. bilmiyorum kaç kere elimle dudağımı sildim silmek denilirse dudağımı kopartacaktım resmen koridorlardan geçenler deliymişim gibi bakıyorlardı. doğru, delirmiştim

odama geldiğimde kitapları bir yere fırlattım ve delicesine ağlıyordum. bu anı unutmak için elimden gelen her şeyi yapardım.

--

sabah uyandığımda lavaboya gittim kendime baktım gözlerim şişmişti. duşa girdim geçmesini ümit ederek. hazırlandım ve kahvaltıya inecekken karşıma görmek isteyeceğim son kişi çıktı rosa ve blair

"Ophelia da burdaymış" elindeki fotoğrafı uzattı. o an her şeyi anladım hepsi bir oyundu. cedirc beni bahane olarak kutuphaneye getirmişti tam beni öptüğü anda da flaş patlamıştı.

rosa yapmacık şekilde gülümserken konuştu "bakalım, slytherinli bir kızın Hufflepuf li bir çocukla öpüştüğünü görünce Slytherinliler nasıl bir tepki verecek?"

blair lafa atladı "böylece güzel bir anın fotoğrafı sende kalsın, hediyemiz" gözlerim doldu ve oldukça sinirliydim.

kahvaltıya indiğimde, birçok kişi yoktu. şuan kimse durumu bilmiyordu ama anlamaları an meselesiydi. masaya baktığımda sadece pansy yi gördüm. diğerleri gelmemişti