My Stupid Trouble 📚📖🖊✅️(SaTzu) (gxg)

7. Bölüm

Mutlu Pazarlaar. Bu sefer çok bekletmedim bölüm için değil mi? Hehe. 🤭

İyi okumalar dilerim.💚

***

"Beni burada bekle, hemen döneceğim." dedi ve koşarak kütüphaneye girdi. Sana gözyaşları içinde arkasından bakmakla yetinmişti.

***

Sakar Şirin 🗨👩‍🦼

Tzuyu geri dönene kadar acıdan ağlayıp bacağına bakmıştı Sana. Sıyrıklar sızlıyordu fakat en çok acı ayak bileğindeydi. Dokunamıyor ve hareket ettiremiyordu. Az sonra Tzuyu'nin koşarak yanına geldiğini gördü. Burnunu çekerken yanaklarını sildi Sana, ağlaması durmuştu ama yanakları ve kirpikleri hala ıslaktı. Tzuyu gelir gelmez kendi süveterinin üzerindeki hırkayı çıkarıp Sana'nın sol koluna uzandı.

"Ayağa kalkabilir misin? Seni revire kadar taşıyacağım, şunu bacaklarına kapatayım revire kadar?"

Sana başını salladı ve ondan destek alarak sol ayağının üzerinde doğruldu. Tzuyu elini tutup sol omzuna koydu ve ona baktı.

"Bana tutun."

Sana, yeniden gözyaşları akarken ona bakmadan başını salladı. Gözleri yere bakarken somurtuyordu. Tzuyu, kızın ondan destek aldığına emin olduktan sonra eğilip hırkayı bacaklarına sardı ve kol kısımlarından bağladı. Böylece onu revire taşırken eteği yüzünden rahatsız olmayacaktı. Tzuyu doğrulduktan sonra Sana'yı banka taşıdığı şekilde kucağına aldı ve okula doğru yürümeye başladı.

Sana kollarını onun boynuna dolayıp düşmemek için tutunurken ağlıyordu hala.

"O kadar dikkatsizsin ki... Nasıl becerdin düşmeyi? Önüne bile bakmıyorsun. Şirinleri çok mu izledin çocukken? Sakar Şirin'in kuzeni falan mısın?

Her zaman öğle yemeklerinde benim yemeğimi yiyorsun, akşam yemeğime ortak oluyorsun. Sabah okula kendin bile gelemiyorsun. Kendi başına yürüyemiyorsun bile? Tanrım... Bu şekilde nasıl hayatta kalabiliyorsun?"

Tzuyu ona söylenirken Sana sadece burnunu çekiyordu.

Okula yaklaşırken herkes dönüp onlara bakıyordu. Bina kapısına yaklaştıklarında Sana tekrar acıyla inleyip,

"Ö-özür dilerim. Sa-sadece seninle arkadaş o-olmak istedim... Biliyorum tam bir aptalı-..." Tzuyu başını ona eğdi yürürken. Kızın dolu gözlerine bakıp, lafını böldü.

"1,2,3, ve aptal susar!"

Sana anında susup ona bakmıştı ıslak yanaklarıyla. Sonra yüzünü onun boynuna saklayıp mırıldandı.

"Ağlamaktan burnu akan bir çocuk gibi duruyorum değil mi? İğrenç..."

"Susman gerekiyordu?" dedi az önce söylediği "1,2,3, ve aptal susar" sözünü kast ederek. Sana başını boynundan çıkarmadan,

"Sustum..." diyerek mırıldandı. Bu söyleyiş o kadar tatlıydı ki Tzuyu neredeyse gülümseyecekti.

Kolları ağrımasına rağmen onu bir santim bile aşağı bırakmadan yürüdü Tzu. Bina kapısında duran arkadaşları onlara şaşkınlıkla bakıyordu. Mina ve Momo endişeyle onlara bakıp,

"Ne oldu?"

"Sana iyi mi? Bayıldı mı?" diye sordular.

Tzuyu başını iki yana salladı.

"Hayır, bayılmadı ama düştü. Onu revire götürüyorum canı baya yanıyor."

Kızlar başlarını sallayıp ona yol açtılar. Tzuyu hızlıca içeri girip koridordaki öğrencilerin bakışlarına aldırmadan giriş katın en sonundaki revire yürüdü. İçeri girdiğinde hemşirenin masasına oturmak üzere olduğunu görmüştü. Sana'yı yatağa yatırırken konuşmaya başladı Tzuyu.