Yaman Sevdam(BxB)

Tatlı Atışmalar

Evet canlar bölüm geldi.

Lütfen oy ve yorum yapması unutmayın.
Oy ve yorum yapanlara şimdiden çok teşekkür ederim.🥰

Artık evlendirelim şu ikisini 🤭

Hepinize iyi okumalar 😘

******

Yazardan:

İlkay eve geleli bir gün olmuştu.
Akşam yamanla aynı odada kalmışlardı.
Ama aynı yatakta yatmamışlardı.

Yaman bebekleri rahat olsun diye ilkayı yatakta yatırmış, kendi de koltuğa geçmişti.
Tabi koca adam küçük koltuğa sığmadığı için beli tutulmuştu.

İlkay sabah yamanın belini tutarak yürümesine çok gülmüştü.
Eğer kendisini buraya getirdiyse sonuçlarına da katlanmak zorundaydı.

İkisi de günlük rutinini halledip kahvaltı için odadan çıkmışlardı.
Salona girmeden önce yaman ilkayın elini tutmuştu.

"Napıyorsun sen."

"Sence ne yapıyorum İlkay. Herkes bizi gerçekten sevgili sanıyorlar biraz inandırıcı olmamız lazım.
Yoksa meraklı olduğumdan tutmuyorum elini."

"Olsun sen yinede benden izinsiz elimi tutma veya dokunma."

"Farkındaysan İlkay şu an benim çocuklarımı taşıyorsun.
Bu çocuklarıda zembille karnına indirmediler herhalde.
O akşam nerdeyse her yerini gördüm ve  dokundum.
Şimdi bir elini tutmam mı sorun oldu."

"Sussana be terbiyesiz pislik.
O gece ikimizde kendimizde değildik yoksa bana hayatta dokunamazdın.
Sürekli şu geceyi hatırlatıp durma."

"Tamam İlkay ona da tamam.
Bundan sonra elini tutmadan önce izin isterim sende."

"Eee bir zahmet yani."

"Off seninle ne yapacağım ben böyle."

"Asıl ben seninle ne yapacağım. Seninle gerçekten evlenecek insana acıyorum.
Bir ömür çekilmezsin sen. Çok şükür İstanbul'a gittiğimde tüm sorun hallolacak."

"Hıı hallolacak.
Hadi daha fazla bekletmeyelim babamları.
Gelecekteki eşime sonra üzülürsün artık."

Yamanlar salona girdiklerinde sofrada misafirleri de vardı.
Gelenler dayısı hasandı. Yani yarenin babasıydı.
Tabi yaren de gelmiş tam Esma hanımın yamacına oturmuştu.

Onlar içeri girdiklerinde herkes konuşmayı bırakmış onlara bakmaya başlamışlardı.
İlk konuşan dayısı olmuştu.

"Ooo yaman beyimizde teşrif etmişler."

"Hoşgeldin dayı."

"Hiç hoşbulmadım yaman.
Biz yarın düğünümüz olacak diye beklerken yaman beyimiz gidip bir çocuğu getirsin ve ben bununla evleneceğim desin.
O da yetmezmiş gibi çocuğu hamile bıraksın utanmadan.
Senin bu yaptığın iş mi yaman."

"Dayı ben en baştan istemedim yarenle evlenmeyi.
Anamın zorlamalarıyla kabul ettim zaten.
İstanbul'a gidince de hayatımı geçirmek istediğim insanla tanıştım.
Benim yarenle bir geleceğim olamaz.
Kendimi çocuklarıma ve eşime adayacağım."

"Yaman ben seni çok seviyorum ama.
Nolur bunu bize yapma."

"Biz diye bir şey yok yaren.
Ben seni kardeşlerimden hiç ayırmadım.
Hep bir kız kardeş olarak gördüm.
Bir gün zaten kaderindeki kişiyle karşılaşıp mutlu olacaksın.
Daha fazla zorlamanın bir anlamı yok."