Yaman Sevdam(BxB)

Astım ve Alerji

Evet canlar yeni bölümle karşınızdayım.
Kusura bakmayın çok geciktim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🥰

Yanlışım varsa şimdiden affedin canlarım. Kontrol etmeden atıyorum.🙏

Hepinize iyi okumalar .Öpüldünüz 😘

*****

Yazardan:

2 ay sonra:

İlkay sabah yamanın seslenmesiyle uyanmıştı.

"Günaydın."

"Günaydın."

"Hadi kalk bakalım. Kahvaltıya misafirlerimiz var."

"Kim geldi?"

"Dayımlar gelecek."

İlkayın kaşları çatılmıştı.

"Hangi dayın acaba? Şu eski nişanlının babası değildir heralde."

"Malesef onlar. Ama sorun çıkarmaya gelmiyorlar.
Yaren çok ısrar etmiş. Dayım da daha fazla sorun yaşamamak için barışmaya gelecekmiş.
Benimde daha yeni haberim oldu."

"Ben gelmesem. Şimdi beni görünce yine sorun çıkartırlar."

"Geleceksin İlkay. Merak etme kimse ben varken sana bir şey söyleyemez."

"Sen neden beni savunuyorsun ki?
Sonuçta onalar seni ailen. Benim için onlarla aranı neden bozuyorsun."

Yaman yatağın köşesine oturmuş ilkayın gözlerinin içine bakmıştı.

"İlkay biz evliyiz. Yani herkes bizi gerçekten evlendik sanıyor.
Ne kadar kabul etmesen de sen benim çocuklarımın annesisin.
Sizleri korumak ta benim en önemli görevim.
Artık ailem sizlersiniz.
Ne pahasına olursa olsun sizleri koruyacağım."

"Dediğim gibi senden beni korumanı veya savunmanı istemiyorum.
Ben kendimi koruyabilirim.
Burda olmamın tek nedeni bebeklerimin babalarından ayrı kalmamaları.
En kısa zamanda İstanbul'a gitmek istiyorum.
Burda stres altında büyütemem bebeklerimi."

Yaman tam konuşacakken odanın kapısı çalmıştı.

"Ağam misafirler geldi. Hanım ağam sizi kahvaltıya bekliyor."

"Geliyoruz."

İlkay daha fazla uzatmayıp odadan dışarı çıkmıştı.
Akşam yine konuşacaktı yamanla.
Tam salona girecekken yaman ilkayın elini tutmuştu.

"Ne yapıyorsun."

"Sence ne yapıyorum İlkay. İçeridekilere mutlu bir evlilik sürdürdüğümüz göstermemiz lazım."

"Of tamam."

İlkayın söylenmeleriyle salona girmişlerdi.
Herkesin bakışları el ele salona giren ikilideydi.

Bazıları hayranlıkla onlara bakarken bazıları ise kıskançlık ve kinle bakıyordu.
Yaren ağlamamak için kendini zor tutuyordu.
Ama konağa girebilmesi için yamanı unutmuş rolü yapmalıydı.

"Dayı hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk yaman."

"Hoşgeldiniz efendim."

"Sağol."

Ne kadar barışmak için gelselerde yamanın dayısı halen ilkaya karşı kinliydi.
O gelmeseydi kızı ve yaman çoktan evlenmişlerdi.
Ama artık yapacak bir şey yoktu. Ortada iki tane bebek vardı.
Bundan sora herkes kendi yoluna bakacaktı.