ᴍᴏᴏɴʟɪɢʜᴛ / CHAELİSA FİC (askıda bitmedi)

SABAHLAMA.

Okumadan önce alttaki şarkıyı açıp okumanızı öneririm <3

İyi okumalar 

Bölüm3:SABAHLAMA.

"Evimize hoşgeldin Jen!" sonunda eve varmıştık ve yolda bir sürü abur cubur almıştık.Abur cubur en yorgun zamanlarınızda sizi hep enerjik tutar.En azından bende öyle.

"Hoşbuldum" içeri geçip Jennie'ye pijama takımlarımdan biri verdim.Biraz dinledip kendimize geldik.Gerçekten çok yorucu bir gündü.

Şuan ise ikimizde telefonlarımıza bakıyorduk.Bugüne kadar hiç arkadaşım olmamıştı.Ailem hariç hiç bir çevremle 10 dakikadan fazla vakit geçirmemiştim.Şuan ise ilk defa biriyle bu kadar saat beraber durdum.Bu benim için değişik... evet,güzel bir his... Belki de bu benim için bir fırsat,bir arkadaş edinebilirim.

"Şey Jennie..." telefonunu kapatıp soran gözlerle bana baktı. "Efendim Rose?" 

"Hiç arkadaşın var mı?" garipser bir şekilde bana baktı.Ben olsam bende öyle kendime bakardım.Herkes benim gibi değildi çünkü.Onların arkadaşları vardı,onlar seviliyordu,girdikleri ortamda değer görüyorlardı.Onlar...Benim gibi "Tanımsız." değildi...

"Yani evet, O kadar kalabalık bir çevrem olmasada 5-6 tane en yakın arkadaşım var.Onları çok seviyorum onlarda beni çok seviyor..." gözlerim doluyordu.Hayır hayır olmaz bu saçma konu için gözlerimin dolmasına izin veremem. "Hatta biliyor musun Rose?" 

"Neyi?" yanıma yaklaştı ve heyecanlı bir şekilde başladı anlatmaya.Arkadaş ilişkisi böyle bir şey miydi? Anlatırken yüzündeki o mutluluk ve heyecan... "Biz bir keresinde arkadaşımla sunu yapmıştık..." Kendimi daha fazla tutamayacaktım.Dışarıdan belki "Bu mal niye bu konu için ağlıyor?" gibi gözükücem ama benim için üzücü bir konu... 

"Sonra işte çok eğlenmiştik! Onları çoook seviyorum! İnanabiliyor musun? Doğum günümde bana KOCAMANN bir sürpriz YAPMIŞLARDII!" "Hey Rose... senin gözlerin mi doldu?" 

"Acaba nasıl hissettiriyor?" 

"Ne,nasıl hissettiriyor? Sen iyi misin?" ah yine dışımdan söyledim dimi...

Elimle gözyaşlarımı sildim. "Boşver,birşeyim yok iyiyim :) " Jennie yanıma daha çok yaklaştı. "Hayır Rose bana herşeyi anlatabilirsin sana yardımcı olmak istiyorum." akan gözyaşlarımı tekrar silip kızaran burnumu çektim ve deerin bir nefes alıp gülümsemeye çalışarak başladım anlatmaya...

"Benim... hiç arkadaşım olmadı da... şuan ilk defa böyle birşey yaşıyorum" Jennie şaşırarak yüzüme baktı. "Nasıl yani? Hiç mi olmadı?"

"Hiç." Jennie'nin de suratı asılmıştı.Yanıma geldi ve bana sarıldı.Yemin ederim o an şok oldum.

"Artık ben varım Rosé bunu unutma.Hadi şimdi yüzünü yıkayalım ve arkadaşlığımızın ilk gününü kutlayalım!" Jennie gerçekten bir melek.Şuan onun sayesinde çok mutluydum.

"Ahah,teşekkür ederim Jennie! İyi ki varsın...arkadaşım"

Jennie yüzüme gülümsedi ve beraber banyoya gittik...

Evett,bu bölüm bu kadardı biraz kısa kestim çünkü asıl bölümlerin başlamasını istedim sizinde sıkılmanızı istemem tabi.

Neyse iyi okumalarr💜