3 gün önce yazarın anlatımıyla;
Her şey bir anda olmuştu. Genç adamın arkadaşlarıyla kafede buluşmasıydı. Her şey bir buluşmadan ibaretti....
Oturduğu sandalyede kıpırdanmaya başladı. Yeni yeni ayılıyordu. Gözlerini yavaşca açıp etrafa baktı. Neresiydi burası? Elleri neden bağlıydı? Hiç bir şey hatırlamıyordu. Hatırlamaya çalıştı.
En son arkadaşlarıyla kafeye gitmişti. Düşündü. Aklına gelen şeylerle kaşlarını çattı. Karşı masadaki adamlar... Kavga... Arabaya bindirmeleri... En son arabada bayılması... Aklına gelen şeylerle sinirlendi. Birileri onları kaçırmıştı. Etrafında kimse yoktu karanlık bir odada tek başınaydı. Bağırmaya başladı.
"KİMSİNİZ LAN SİZ! NE İSTİYORSUNUZ BİZDEN! HEYY! KİMSE YOKMU! LAN BANA BAKIN BURDAN ÇIKTIM MI SAĞ KALMIYCAKSINIZ BANA YALVARACAKSINIZ ANLADINIZMI BENİ!"
Sustu. O kadar bağırışın ardından yorulmuştu. Kafasını eğip ayaklarına baktı ayaklarınıda bağlamışlardı.
" Kahretsin! " diyip öylece durdu.
Bi süre sonra kapıdan gelen sesle kafasını kaldırıp kapıya baktı. Kapı açıldı ve içeri giren kişilerle donup kaldı.
Arkadaşlarıydı. Her birini bi adam tutmuştu. Ve kızların çığlıkları odada yankılanıyordu.
Kolunu tutan adamı itmeye çalışan ali bi yandan söyleniyordu.
"bırak lan şerefsiz! Alper nerde? Ne istiyorsunuz bizden! Bari kızları bırakın" ama ne dese boştu. Geldikleri odaya göz attı. Ve odanın ortasında sandalyeye bağlanmış kendisine bakan alperi görünce ağzı açık kaldı.
"Alper! Kardeşim iyi misin?"
Alper şok olmuştu. Ali ve kızlarıdamı kaçırmışlardı yani. Aliye cevap vermek yerine kafasını salladı.
"Eeehh yeter be! Rahat dur yoksa gebertirim seni" diyip kolunu tuttuğu kızı yere attı adam.
Alper yerde acıdan ağlayan kızıl saçlı arkadaşına baktı. Ve sinirle adama bakıp oturdu yerde ayağa kalkmaya çalışıp konuştu.
"LAN ŞEREFSİZ DOKUNMA ONA BIRAK KIZLARI"
Alide Bağırmaya başladı.
"dokunma ona! SİKTİRİN GİDİN LAN!"
Aşkın ise şok olmuş ve çığlık atmıştı. Çığlık atmasıyla yanındaki adam saçını tutup çekti. Acıdan inlemişti aşkın. Ali ve alperin bağırışları devam ederken kimse onları dinlemiyordu.
"alpercikk alpercikk aaa niye öyle yapıyorsun merak etmeyin sizi öldürmiycez. Ama bildiğin şeyleri söylemezsen öldürebiliriz"
İçeriye giren adamın sesi ile alper oraya dönüp baktı. Bu adamı bi yerden tanıyordu. Sanki önceden görmüştü. Hafızasını biraz zorladı. Ve aklına geldi adam.
Bu adamı şirketlerine girerken görmüştü. Düşmanlarıydı. Bildiği kadarıyla şirketi ellerinden almaya çalışıyordu. Ama bir türlü başaramamıştı. Alması gereken dosyalar vardı. Ve onları almaya çalışıyordu.
"eee konuşmıycakmısın alper cik" adamın sesiyle ona baktı gözünden ateş fışkırıyordu resmen.
"hayır!"
"o zaman burada ölmek mi istersin"
"ne yaparsan yap ŞEREFSİZ AYAZ konuşturamıycaksın beni çünkü bilmiyorum" diyip sırıtmaya başladı. Karşısındaki adam birden sinirlenince adamlarına döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ VE BARUT
Romance"yapma... Yanacaksın" "Belki yanmak istiyorumdur" ... Yanağını yanağıma değdirince ürperdim. Nefesini kulağım ve boynumun arasında hissetmem ile zorla yutkundum. Kulağıma sessizce fısıldadı. "Asi Avukatım" ... Babası yüzünden istemediği şeyleri...
