Şimdilik bu aptal kutuyu umursamadım. Beni oldukça huzursuz etmişti. Daha fazla düşünmek istemedim. Kütüphaneye gittim. Orada neredeyse 2 saat ders çalıştım. Bu kadarı yeterliydi.
Şimdi de kafeye gidiyordum.
Kafeye vardım. Kendime bir kahve aldım ve boş bulduğum bir masaya oturdum. Kulaklıklarımı takıp kitap okumaya başladım.
Bir süre sonra kolumdan dürtüldüm, dürtülmem ve sıçramam bir olmuştu. Çok odaklanmıştım. Kulaklığımı çıkartıp beni dürtükleyen kişiye baktım. Garsondu. Ona bakınca konuşmaya başladı.
Konuşma:
Garson: Rahatsız ettiğim için özür dilerim efendim. Karşı masadaki beyefendi bunu size gönderdi.
Bir masayı işaret etmişti ama bakmadım. Yoğun bakışları hissedebiliyorum. Çok rahatsız edici.
Garsona cevap vermeyi unutuyordum...
Konuşma:
Tuana: Sorun değil! Beyefendiye reddettiğimi iletirseniz sevinirim.
Garson: Peki efendim , nasıl isterseniz.
Böyle şeylerle uğraşmak istemiyordum. Ne güzel kitabıma odaklanmıştım! Tekrar kitabımı okumaya başladım. Ta ki o beyefendi karşımdaki sandalye ye oturana dek.
Sinirle soludum. Bi huzur yoktu!
Aklına konuşmak geldi galiba konuşmaya başladı.
Konuşma:
Beyefendi:Selam! Rahatsız etmiyorumdur umarım.
İçinden ne kadar " Ediyorsun!" diye geçirsem de dışımdan söylemedim.
Nezaket haraketleri...
Konuşma:
Tuana: Hayır, etmiyorsunuz.
Beyefendi: Güzel. Tanışalım mı?
İstemiyordum.
Tek istediğim biran önce gitmesi.
Neyse sanırım buna dayanabilirim.
Konuşma:
Tuana: Olur.
Beyefendi: Ben Ateş.
Tuana: Bende Tuana.
Ateş: Tanıştığıma memnun oldum Tuana.
Ben olmadım ama! Rahat bırakılmak istiyordum sadece. Çok mu?
Konuşma:
Tuana: Bende memnun oldum.
Ateş: Kaç yaşındasın?
Tuana: Kaba olmak istemem ama neden tüm bunları soruyorsun?
Ateş: Merak ettim güzelim.
Yeni tanıştığı birine bunu söyleme cesareti bulmak ayrı bir çaba olsa gerek. Dur deme vakti gelmişti.
Konuşma:
Tuana: Yeni tanıştığın birine sahiplik eki kullanma. Ben kimseye ait değilim!
Ateş: Sakin ol güzelim. Ağız alışkanlığı olmuş.
Daha fazla uğraşamazdım.
Son sözü söyleyip kalkacaktım.
Konuşma:
Tuana: Gerçeği söylemek gerekirse sizden rahatsız oldum. Lütfen bir daha karşıma çıkmayın. Görüşmemek üzere hoşça kalın!
Bunlar son sözlerimdi ama bence yine kibardı. Bunu bile hak etmiyordu.
Eve geldim . Duşa girdim ve yattım.
Yorulmuştum. Uykumda gelmişti.
Ne gündü ama? Gizemli kutular , memenetsiz insanlar...
Kutu demişken o neredeydi?
Eve girerken görmedim.
Ya başkasının ya da evden biri almıştı.
Ama kim? Ne var o kutunun içinde?
Bunları düşünürken uykuya dalmıştım...
6. Bölüm sonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELZEM
General Fiction"Barlas adlı kullanıcı yorumunuzu yanıtladı." "Barlas adlı kullanıcı sizi takip etmeye başladı.Bir göz atın!" Sanırım bazı şeyler değişiyordu. Yeni bir başlangıç vardı benim için...
