Loss of Memory | Johnny Depp

8

"Your gaze is the chorus of my life. ✨"

-

Sokakta boş boş gezerken saatimi doldurmuş eve gidiyordum. Gün boyunca sadece Ateşi ve Ekini düşündüm. Ekinden hala ses soluk yoktu. Hangi cehenneme gitti bilmiyorum ama onunla konuşmam gerekti. Yaptığı tüm şeyler benim üzerime kalmıştı!

Ateşe gelecek olursak o durum için kafam çok karışıktı. Beni etrafında istemiyordu ve ben ne yapacağımı bilmiyordum. Onunla konuşmadan durabilirdim ama onu görmeden yapamazdım..

Apartmana girdiğimde düşüncelerimi o kapının önünde bıraktım ve asansör yerine merdivene yöneldim. Yavaş adımlarla bizim kata çıkmıştım. Eve her geldiğimde içim de her daim bir gerilme oluyordu. Ve bundan sahiden nefret ediyordum. İnsan hiç eve girerken gerilir miydi?

Kapıya vurmayıp anahtarımla kapıyı açtım ve içeri geçtim. Odaya doğru yol alırken babamın sözleri beni durdurdu.

"Elvin buraya gel!" Ses tonundan bir şeyler olduğunu anlamıştım. Çantamı yere bıraktım ve oturma odasına gittim. Gözlerim anında babamı bulmuştu. Her zaman ki çatık kaşlarıyla bana baktı.

"Nerdeydin sen?" Sorusuyla bir anlığına duraksadım. Okuldan kaçtığımı öğrenmemiştir düşüncesiyle konuşmaya başladım.

"O-okuldaydım.." Babam gözlerini anneme çevirip konuştu.

"Görüyor musun hala yalan konuşuyor!" İçimden o an siktir! Diye geçirmiştim. Okuldan kaçtığımı biliyordu..

"Ne boklar yediğinden haberim var!" Sertçe yutkundum. Neyden bahsettiğini anlamamıştım.

"Sınıf arkadaşlarını dövmek ne demek!" Sözleriyle babam ayaklandı. İşte şimdi dayak ben yiyecektim..

"B-baba ben bir şey yapmadım." Öfkeli gözleriyle bana baktı.

"Bak hala yalan konuşuyor!" Gözlerimin dolduğunu hissettiğim de kendimi ağlamamak için zor tutmuştum.

"Ben seni oraya adam ol diye gönderiyorum senin yaptığına bak! Okuldan uzaklaştırma almışsın! Bugünde derslere girmemişsin.. Elvin seni yeminim olsun öldürürüm!" Gözlerimizi buluşturduğumda benden ne kadar nefret ettiğini o an tekrar hissetmiştim.

"Bugün hangi cehennemdeydin!" Bağırmasıyla olduğum yerde irkildim. Cevap vermek yerine sessizliğimi sürdürmüştüm.

"O adamın yanına gittin değil mi?" Ateşten bahsediyordu! Hızla kafamı iki yana salladım. Babam o an yanağıma sert bir tokat atmıştı. Yanağımı tutarak ona baktım.

"Utanmadan birde yalan söylüyorsun.. Ben sana demedim mi o adamla görüşmeyeceksin diye!" Dedi bağırarak.

"G-görüşmedim.." Sesim oldukça kısık çıkmıştı. Korkuyordum hem de deli gibi korkuyordum. O an annemin sesi doldu kulaklarıma.

"Birileri görmüş sizi sohbet ederken.. Şimdiden milletin ağzına düştük Elvin!" İnanmıyorum gerçekten milletin laflarını düşünüyordu! Ben burda babamdan şiddet görürken kadının söylediği şeylere bak!

"Sen elin adamıyla takılmaya utanmıyor musun? Bugün yarın yatıp kalkarsında sen!" Annemin sözleriyle sanki beynimden vurulmuşa dönmüştüm.

"Kim bu adam?" Diye sordu babam.