Chapter Nineteen

62 1 0
                                    


Ashanti

I honestly don't know what to feel after seeing Amelia and his Dad. I can sense that Amelia already about my identity but I am not certain if alam niya rin ba kung gaano ka sama ang tatay niya. He killed my parents and I can never forgave him for that and for ruining our family.

I was still holding my Mom's diary and the photo of her with Luke. Leandro was right, this isn't enough to prove na si Luke 'yung may pakana o dahilan kung bakit nagkaroon ng plane carsh. I meed a clear evidence. Ebidensyang magdidiin sakaniya sa lahat para mapagbayaran niya 'yung ginawa niya. Isa lang ang nasa isip ko ngayon. Bakit hindi sinabi ni Mommy kay Luke 'yung totoo nung nagkabalikan sila? Bakit mas pinili niyang itago sa lalaking yo'n 'yung totoo. Is it to protect me? Or protect her own reputation dahil siguro alam niyang pag nalaman nung lalaking yo'n 'yung totoo na may anak sila eh mas lalo siyang kulitin at hindi tigilan nito.

"Ashanti." I heard William and Ann called me.

Nabaling 'yung tingin nila sa hawak hawak ko at napansin kong nagkatinginan silang dalawa. "Kuya told us what happened yesterday nung pumunta kayo sa bahay." Wika ni William.

"Ashanti, I know hindi dapat namin pakielam 'yung mga gamit ng parents mo na nasa bodega nakalagay pero.." Wika ni Ann na nakapukaw sa atensyon ko.

"Pero ano?" Nagtatakang tanong ko sakaniya.

"We found something on your Dad's belongings." Saad ni William.

"Inabot sa'kin ni Ann ang isang airpods at picture frane." Nagtataka naman ako kung ano yo'n kaya I gave her a "anong gagawin ko dito" look.

"Anong meron diyan?" Tanong ko sakaniya pero tinitigan niya lang ako kaya kinuha ko 'yung airpods at sinuri yo'n, nung inalog ko yo'n ay parang may laman sa loob na something kaya I broke the case and opened it.

"Hindi namin sinubukan buksan o tignan kung ano ang nilalaman niyan. i think it is you who should do that and see what's inside first." Paliwanag ni Ann.

"We find it strange kaya kinuha namin yan, baka kasi may something diyan sa loob na makakatulong para maliwanagan ka sa mga bagay bagay." Saad pa ni William.

"Nung binuksan ko 'yung pinakaloob ng AirPod case ay do'n ko nakita ang isang napaka liit na USB flash drive.

Dali dali kong kinuha yo'n at sinalpak sa laptop na nakapatong sa lamesa.

It was... it was a video of my mom talking to Luke. She wanted to end their affair but Luke doesn't want to. She told him that she chose my Dad over him. Hindi ko alam kung maiinis ako, magagalit o matutuwa. Parang nilaglag na rin nila ang isa't isa sa detalyadong sumbat nila sa sa isa't isa.

I was mad because this is a confirmation for me, natutuwa ako na my Mom tried to fix things up for her and for my Dad but it's too late.

"Ashanti, okay ka lang." I was trembling right as this moment. Parang gusto kong sumabog sa galit.

After I watched the video I immediately closed my laptop. Then, I grabbed the picture frame.

It was our family picture. Wala namang kakaiba do'n sa picture pero when I opened the frame, nakita ko sa likod no'n ang isang papel. It was a letter.

A letter from my dad and was addressed for me.

Dear Ashanti,

"Ashanti, anak ko. I know by the time you read this.. alam mo na ang totoo. Anak. Sana by the time na nabasa mo ito mapatawad mo pa kami lalo na ang Mommy mo. Marami akong pagkukulang sa'yo anak pero gusto kong malaman mo na mahal na mahal kita. Nasaktan ako sa ginawa ng Mommy mo, nak. Pero sana huwag mo siyang kamuhian because she only did that para sa ikakabuti mo. Anak, you may not be my biological daughter but you will always be my little angel. You gave me happiness and love during the time that I still doubt my decisions in life. Nung dumating ka sa buhay mamin ng mommy mo, naging masaya ulit ako. Nakuha kong mahalin ang mommy mo at ikaw. Mahal na mahal kita, anak."

Sincerely, your Dad.

While reading those letters hindi ko maiwasang hindi bumuhos ang mga luha ko. "Mas.. mas lalo lang tumindi 'yung pagkamuhi ko kay Mommy at sa Luke na yo'n." Mariin kong wika habang patuloy na umiiyak. Pagkasabi ko no'n ay nakita ko si Leandro sa harapan ko. He immediately hug me.

"Calm down, Ashanti." He whispered trying to calm me down.

"I think all of these are enough." I heard Leandro said while at my laptop and the letter my dad left for me.

"Those footages, the letter, the pictures and your Mom's diary. I guess it's enough for now to open the case of your parents." I heard Leandro speaks again.

"Mahal look at me." Wika ni Leandro pagkakalas niya sa pagkakayakap sa'kin. He gently touches my face. "I'll go with you if you decide to submit all of these to the authorities and I will support whatever your decisions will be, nandito lang ako, kami." Marahang wika ni Leandro then he looks at William and Ann.

"Ah, kuya maiwan muna namin kayo ah, susunduin namin si Arianna kina Mommy." Singit ni William, anong oras na rin kasi at hindi pa binabalik nila Mommy si Arianna maybe they enjoyed to be with her dahil first time lang naman rin nila hiramin at makasama si Arianna eh.

Oo pa lang sana ako nung biglang nag ring 'yung cellphone ni Leandro. "It was Mom." Wika niya samin then he answered his Mom's call.

Hindi ako mapakali at parang bigla akong kinabahan. "What?" Gulat na ekspresyon ni Leandro habang kausap niya ang Mommy niya sa kabilang linya.

Agad na tumayo si Leandro pagkababa niya nung phone. "Arianna is missing." He uttered. Para akong nanigas sa kinauupuan ko.

"No."

Mas lalong bumilis 'yung tibok ng puso ko sa narinig ko. Arianna, no, not my baby. Handa akong magpatawad pero ibang usapan na pag ang anak ko ang kinanti nila.

Fight For Love ✔️ (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon