Matthew Hellington: Caught by Possesive CEO [M-preg] UNDER EDITION

33

[⚠️GRAMMATICAL ERRORS AHEAD⚠️]

Klio's POV.

"Arggghh... " Saad ko pagkagising ko. Bigla kasing sumakit ang ulo ko kaya napahawak naman ako dito.

"Nasaan ako? " Yanahad ang tanong sa isip ko pagkakita ko sa palagid ko mismo. Kaya dali daling akong bumangon sabay pumunta sa may bintana at walang pagdadalawang isip itong buksan. Kaya bumungad agad sakin ang hampas ng hangin mula sa labas. Oo dagat ang nakikita ko ngayon kaya diko maiwasang manluno habang nakatingin sa hampas ng mga alon.

"Kailangan kung umalis sa lugar nato, alam kung hinahanap nako ni Rianne at Luke. Kailangan pako ng anak ko, kailangan kopa sila" Saad kopa sa sarili ko sabay dali daling tumayo at patakbong pinunta ang pintuan ng kwarto.

Bubuksan kona sana pero naunahan ako. Kaya bumungad agad sakin ang lalaking dahilan bat ako nandito sa lugar nato.

"You're awake Kli—" Diko siya pinatapos dahil agad ko siyang sinampal ng napakalakas.

"Walang hiya ka!! Nasaan ako? Anong gagawin mo sakin hah! Ibalik moko" Walang humpay kung sigaw sa kanya. Galit na galit ako sa totoo lang.

"Just calm down Love, wala akong gagawing masama say—"

"Wag moko ma love love tangina ka! Ibalik mok—" Diko natapos ang sasabihin ko dahil bigla ko nalang naramdaman ang labi niyang nakadikit na sakin. Ramdam mo ang pag iingat niya sa paghalik sakin. Huli ko ng narealize na tumugon ako sa halik niya kaya agad ko siyang tinulak sabay sampal ulit.

"Walang hiya ka talaga! Bat moko hinalikan hah? Dimo ba naisip na may asawa nako. Kasal nako! " Galot kung ani sakanya. Kaya nakita ko naman na biglang umiba ang timpla ng mukha niya. Nagulat nalang ako na sinuntok niya ang pader dahilan para mapaatras ako.

"Fvck!! What did he do to you para kalimutan moko ng ganito Klio? Ganon ba kalaki ng kasalanan ko para magdusa ako ng ganito? Hah Klio?! Tell me?. Ang mali kolang naman ay di kita pinaglaban ni Daddy. Pero diko inasahan na humatong na kalimutan moko. Klio please sana maalala moko. Para masabi mo na mahal mo parin ako kasi ako mahal na mahal parin kita hanggang ngayon" maiyak-iyak niyang ani sakin.

Ewan ko pero wala akong masabi sa inamin niyang yun. Kahit ako naguguluhan rin. Diko alam kung bakit pero may parte sa puso ko na kailangan ko siyang patawarin pero papaano? Eh diko alam ang mga sinasabi niya

"Pasensiya kana kung umiyak ako sa harapan mo, diko kasi maiwasan eh pero wag kang mag alala okay lang ako lalo pat kasama kita ngayon na matagal ko ng pangarap na makasama ka ulit kit dimoko maalala wala yun sakin basta andito kalang sapat nayon sakin na maging masaya ako. Klio mahal na mahal na mahal kita." Saad niya. At makikita mo talaga sa mata niya ang siseridad habang sinasabi niya ang katagang yun sakin.

"Gutom ka naba? Tara kain na tayo. Para may lakas ka mamaya Klio. Ayaw kung malipasan ka ng gutom dahil sakin kaya hali kana." Saad pa niya ewan ko pero naawa ako sa sitwasyon niya ngayon.

"Sige sususnod ako mauna kana" Saad kopa kaya napayuko naman siya ng bahagya pero agad ring tumingin sakin sabay ngiti.

"Sige Klio hihintayin kita sa baba ha, aalis nako" Huli niyang sabi bago umalis sa harapan ko. Kaya agad kung sinara ang pinto. At doon na simulang tumulo ang mga luha ko.

"Patawad Matthew, patawad kung kailangan kung gawin to. Ito lang ang naisip kung paraan para dika mapapahamak ng dahil sakin. Oo naalala na kita pero kailangan kung magpanggap para lang maprotektahan kita kay Luke. Patawad mahal ko patawad"

"Buti andito kana mahal, halika maupo ka para makakain kana, wait ipaghanda kita" Bungad agad niya pagkakita niya sakin. Kaya sinunod ko naman ang sinabi niyang umupo.