Matthew Hellington: Caught by Possesive CEO [M-preg] UNDER EDITION

25

[⚠️Grammatical errors ahead⚠️]

Klio's POV.

7-years after

Flashbacks

"Kuya naman ehh... Di ka naman magpapahuli sa akin" Inis kung ani kay kuya Matthew. Kanina kopa siya hinuhuli sa pagtakbo pero di talaga magpapahuli sakin.

"Nako bunso. Kaya habulan diba? Kung sino ang mahuhuli siya yung taya. Kaya habulin moko" Pang iinis pa niya. Dahil pagod narin ako sa kaka takbo. Umupo nalang ako sa may sofa.

"Ayaw ko na kuya. Nakakapagod tumakbo." Sabi kopa.  Kaya lumapit naman siya sabay upo sa tabi ko.

"Sa bagay. Nakakapagod talaga tumakbo pag mahirap hulihin diba? " Tanong pa niya. Tumango naman ako bilang pag sang ayun.

"Oo nga eh, a mabuti pa si Blake nagpapahuli sakin kesa sayo kuya. Pinapahirapan mo talaga ako. Eh ako naman bunso sating tatlo dito sa bahay" Inis kung ani.

"Oo na bunso, sa susunod magpapahuli agad si kuya sayo" Sabi pa niya sabay akbay sakin. Dahil nabibigatan ako sa kamay niya. Inalis ko kaagad.

"Ang bigat kuya" Sabi ko kaya natawa naman siya. Napakunot noo naman akong nakatingin sa kanya.

"Bakit ganyan ka makatingin sa kuya mo? " Sabi pa niya.

"Ehh bat ka kasi tumawa? Anong nakakatawa sa sinabi ko kuya? " Tanong ko.

"Ahhmm wala naman. Ang cute molang tingnan bunso pag naiinis" Sabi niya. Kaya mas lalo akong naguguluhan.

"Anong cute dun kuya? Eh naiinis nga ako eh paano naging cute yun? " Taka kung tanong. Di ko alam kung saan dun ang pagiging cute pag naiinis.

"Basta ang cute mo para sa akin kaya mahal na mahal kita eh" Sabi pa niya kaya napangiti naman ako.

"I love you din po kuya, kayo ni kuya Blake hehe" Sabi kopa. Pero bigla naman siyang natulala pagkasabi ko nun.

"Kuya okay kalang ba? " Tanong ko. Kaya natauhan naman siya.

"Ahh yes I'm okay bunso, nabigla lang pero I'm okay hehe" Sabi pa niya kaya tumango naman ako bilang pag sang ayun.

"Ahmm kuya puntahan ko muna si kuya Blak—"

"NO!!.. " sigaw niya sabay hila sa kamay ko dahilan para matumba ako papunta sa deriksyon niya.

Na realize kolang na malapit ang mukha ko sa mukha ni kuya pagkabukas ko ng mga mata ko kaya agad akong tumayo dahil sa hiya.

"Hala! Sorry kuya. Diko sinasadya na matumba" Paghingi ko ng tawad.

"No it's okay. It's my fault din naman" Sabi pa niya sabay upo.

"I'm sorry if i treated you like that. Gusto kasi kita makasama kasi nga diba, aalis na kayu ni Tito Nilo" Malungkot niyang ani.

"Wag kang mag alala kuya. Babalik naman kami dito eh kaya mamimiss kita kuya, kayo ni kuya Blake." Masaya kung ani. Ngumiti naman siya sabay yakap sa akin.

"I'll promised to my self that no one will replace you in my heart as my bunso. I will miss you too" Sabi pa niya.

"Kuy—" diko natapos ang sasabihin ko ng biglang dumating si Papa.

" Ace, let's go. Kanina pa tayo hinihintay ng Daddy mo sa airport " Sabi niya kaya tumayo naman ako sabay tingin kay kuya.

"Aalis na kami kuya. Mamimiss kita" Sabi ko. Nabigla ako ng bigla niya akong yakapin ulit. Na may halong luha.