Mardin Doktoru

5.bölüm

Zeynep'ten

  Evleniyorduk. Birbirimize baktık. Gözlerimiz birbirine deydi. Aklım hala almıyordu. Evleniyorduk.

  Aşiret ağaları gittikten sonra bende kalmıştım. Eve vardığımda kendimi suyun altına bıraktım. Göz yaşlarıma engel olamıyorum. Bir yandan hoşlandığım adam ile evlenicem hemde onu hiç tanımıyorum. Aklım almıyor.

Melih benim Azad ile evleniceğimi duyduğunda ilk başta istemedi karşı çıktı ama beceremedi.

  1 hafta sonra nikahımız vardı. Ne yapacağımı hiç bilmiyordum. Dalgın dalgın oturup duruyordum ta ki telefonum titreyen kadar Azad mesaj yazmıştı. Mesajın üstüne tıkladığımda :

Zeynep  nıkaha 1 hafta olduğu için annemler seni yarın alışverişe çıkarmak istiyor. Tabi sende istersen.

                                Tamam gidelim alışverişe

Tamam yarın saat 10 da alırım.

                                                                 Tamam.
Yazıp gönderdim. Melih eve gelmişti yüzüne bakmıyordu. Bakmıyordu. Melih "zeynep biraz konuşalım mı?" dedi. " tamam konuşalım" dedim ve koltuğa oturdu. " zeynep ben gerçekten çok özür dilerim. Seni istemediğin bir evliliğe zorluyorum farkındayım. Çok özür dilerim zeynep" dedi. Ağlıyordu. Melih ilk defa benim karşımda ağlıyordu. Ailemizi kaybettiğimizde bile yanımda ağlamamıştı . " ben sana hiç küsmesi li abi. Sen sevdanın peşinden koştun. Ben bunla gurur duyuyorum. Lütfen kendini üzme." dedim ve birbirimize sarıldık.

     Sabah kalkıp rutin işlerimi halletmek için banyoya girdim. 1 haftaya evleniyorduk. Bugün alışverişe çıkıcak tık ve kendimi bilmediğim bir şey hissediyordum. Üstüme siyah gümlek ve beyaz pantolon giydim beyaz çantamı alıp spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Azad arabada beni bekliyordu arabaya binip gideceğimiz yere doğru yola çıktık.