Anormallerin arasındaki tek normal kızın hikayesi...
10. Sınıfa yeni geçen Ekin her zamankinden farksız tek başına sakin bir yıl geçireceğini düşünürken yanına oturan bir kızla 5 yıldır içinde bulunduğu hayatın tamamen değişeceğini bilmiyordu.
Tüm anlattıklarım bittiğinde hikaye boyunca çatık olan kaşlarını geri bıraktı. ''Onun böyle biri olduğunu tahmin edemezdim''
''Bende, edemedim de zaten''
'' Bu yüzden mi fotoğraf çekilmeyi sevmiyorsun''
Başımı usulca salladım. ''Onun yüzünden böyle düşünmemelisin'' gözlerimi kapattım ''yapamıyorum ama Baran, Bu hayattaki en iyi arkadaşımdı. Yani o zamanlar, fotoğrafı hala duruyor. çok kez çöpe atmayı denedim. Yırtıp parçalamak istedim. Sonra anladım ben bu fotoğrafı kendim atamam o kadar güçlü değilim, o zamanki mutlu halim beni bunu yapmaktan alı koyuyor'' çantamın ön cebinden fotoğrafı çıkardım ona uzattığım kağıdı elimden aldı.
''Bunu yaptığıma çok kızacaksın belki ama, bu yükten kurtulman lazım'' ayağa kalktı ve çöpün yanına doğru sürdü. orda durdu ve fotoğrafı yırtıp çöpe attı. sonra geri yanıma geldi. tepkie baktı.
''Kızdın mı?'' kızmamıştım. aksine hafiflemiş gibi hissediyordum. sanki omuzlarımdan büyük bir yük kalkmış gibi.
''Hayır, aksine hafiflemiş gibi hissediyorum''
beraber bir süre daha paten sürdükten sonra evlerimize gittik.
⛸
15 gün sonra 1 Ekim Pazar
Evde tek başıma oturuyordum. Saat sabah 10'da uyandığım için boş bir şekilde televizyon izliyordum.
Annem Pazar gününün tamamını barınakta geçirdiği için genelde sabahtan akşama kadar evde tek olurdum.
Saat öğlen 12'ye gelirken telefonuma bir mesaj geldi.
Beren; Ekinnn, İstanbul'dan Beril'in ablası bugün süpriz olarak gelecek. Sende gel süpriz yapacağız konum atıyorum. Yarım saat içinde gel.
Ben; Tamam hemen geliyorumm.
Beren'in mesajını okuduktan sonra odama gittim ve üzerime rahat birseyler giyip evden çıktıktan sonra 15 dakika sonra oraya vardım.
İçer girdikten sonra minik bir bitkilerin olduğu balkon gibi tarafta olduklarını garson tarafından öğrenince oraya ilerledim. İçeri girer girmez bir bağırış sesi ile karşı karşıya kaldım.
"Süpriz!" Ardından konfeti patlatılınca sıkıca kulaklarımı kapattım. Onlara yüksek sesen hoşlanmadığımı söylememiştim. Elimdeki telefondan tarihe baktım.
Çocukluğumdan beri tarihlerde sorun yaşardım tarihin 1 Ekim olduğunu gördüm. Altında yazdığım notla beraber "doğum günün"
Evet bugün benim doğum günümdü hemen yanlarına gittim. Her taraf süslenmişti. İpe birkaç fotoğraf asmışlardı. Fotoğraflara baktım. Onlarla tanıştığımdan itibaren çekilmiş fotoğraflardı. Benden habersiz.
Bir süre oturup beraber konuştuk sonra ise Baran söze girdi "Hadi geç kalmadan gidelim"
"Nereye geç kalmadan?" Beren söze girdi.
Seni çok güzel bir yere götüreceğiz" sonra ise beni kolumdan çekiştirerek arabaya götürdüler.
"Bu araba kimin?" Baran arabayı kullanıyordu.
"Bilmem"
"Nasıl bilmem. Arabayı çaldın mı Baran!?"
"Yani, teknik olarak. Pazar günleri bizimkiler aile yemeği yapar. Yaklaşık 20 kişi falan oluyo. Anahtarlıktan aldım artık ne çıkarsa bahtıma diye. Bu çıktı." Dediğinde biraz da olsa rahatlamıştım. En azından ailesinden biriydi.
"Lütfen biri nereye gittiğimizi söyleyebilir mi?" Yol boyu kimse 1 tane bile ipucu vermemişti ve sabırlı biri değildim.
Ataba durduğunda Beril "fotoğraf çekimine" Diyerek beni yanıtladı. Fotoğraf çekimi, Benimle mi?
Beren yanıma gelip açıklamaya başladı. "Bak şimdi, burası çok ünlü bir yer. Seni hazırlıyorlar giydiriyorlar ve çok güzel fotoğraf çekiyorlar. O saçma kız yüzünden fotoğraf çekilmiyordun ve bizde bunu bozuyoruz" son cümleyi söylerken sinirlendiği belliydi.
Fotoğraf çekilmek, bana kötü şeyler çağrıştırıyordu. Ama belki iyi bir fikir olabilirdi. Sonuçta hep bu şekilde olmak hayatımın geri kalanını etkilerdi. Başımla onaylandıktan sonra içeri girdik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seelllaaaammm
Çok da Uzun olmasa da bir aradan sonra tekrar beraberiz!
Bu bölümü bir arkadaşın baskısı üzerine atıyorum. Sence kim marsyadaparsikiside?
Bölümleri biraz daha hızlandırmak istiyorum bu kurgular bittikten sonra bir mola vereceğim.
Bir sonraki bölüm extra bölüm şeklinde olacak çünkü çoğunluğu fotoğraftan oluşacak.
