Şurimşine(Gay/MPREG)~TAMAMLANDI

20.Bölüm

Yazardan

-"Ateşmisin,Sumusun bilmiyorum.Sosyal medyada bana arsızca şeyler yazdın ve ben seni daha ilk gördüğüm anda engelledim.Yetmedi başka sahte hesaplardan yazıp bu rahatsız edici durumu sürdürdün.Ben de hepsini engelledim ve hesabını da şikayet ettim.Böyle salakça bir tesadüfün yaşanmasını istemezdim.Eşim yanımdayken hiç istemezdim.Geldiğimizden beri senin o aptalca bakışlarının da kocamın bundan rahatsız oluşunu da fark ettim sadece bebeklerim ve eşimle ilgili alacağım güzel haberlerin üzerine gölge düşürmek istemedim.Ben hayatım boyunca kimseyle hele de benden yaşça küçük biriyse ya da yaşlı biriyse asla saygısızca konuşmam.Beni ne kadar rahatsız etseler de susup kendi adabımı korurum.Ama bu eşimi rahatsız edinceye dek böyle sürer.Eğer lazımsa kendimden bile ödün veririm ama mevzu kocama ve bebeklerime gelir,onları etkilerse yaşlı,genç,kadın,erkek farketmeksizin kimseye acımam.Şimdi yakamdan düş ve bir daha ne benim ne ailemin yoluna çık.Ben sadece kocamın keyfi bozulmasın diye birşeyler söylemedim ama bu sosyal medya ve artık maalesef ki gerçek hayatta da olan tacizlerin devam ederse inan sevdiğimi rahatsız etmeden de hukuki yollarla cezanı veririm."Diyen Asaf'la Miran artık eşine sonsuza dek gözü kapalı güvene bileceğini anladı.Olayları kendi kulağıyla duymuş,kesinlikle kocasına hak vermişti.Zaten gözünün tutmadığı Ateşin önceden de kocasını rahatsız ettiğini duyunca şaşkın balığa dönmüştü.Sevgilisini ilk defa böyle ağır ve sert konuşurken duyuyordu.

Tamam belki olanları kendisine anlatmasını isterdi ama empati duygusu yüksek olduğu için kendisini Asaf'ın yerine koyduğunda her ne kadar yalan söylememek için bir-birlerine söz verseler de o da hamile eşine kesinlikle söylemeden kendi halletmeye çalışır ancak mevzu derinleşirse kocasına anlatırdı.Ki zaten Asaf'ın mesleğinden dolayı olayları ailesine yansıtmadan halledeceğini biliyordu.Bu durum karşısında gerçekten rahatlamıştı.Bir an bile kocasını kaybetmeyi düşünemiyordu.Artık duyduklarının rahatlığıyla hızlıca otoparka arabaya doğru adımlamaya başladı.Bu olayları unutacak,hiç duymamış gibi yapacaktı.Çünkü kocasına güveniyordu ve onun bu olayları sadece birkaç saat içinde halledeceğini biliyordu.Yenice arabaya binmişken ardından Asaf'ın da sert yüzle arabaya binip kocasını görür-görmez tebessüm etmesine içten bir şekilde güldü.Gerçekten de Asaf Ateşe de dediği gibi konu ailesine gelinceye dek saygılı biri oluyordu.Asaf Miran'ın gülümsemesine gözlerindeki aşkla baktıktan sonra içinden taşan hislerle tam gülüşünden,daha sonra dudaklarından,alnından,yanaklarından,boynundan,saçlarından defalarca öptü.Sonra eğilip aklına gelmek bir yana hiç çıkmayan minik ikizlerine yani şimdilik yerleştikleri yuvalarına-Miranın karnına öpücükler bıraktı.

"Siz benim şansımsınız.İyi ki'lerim siniz,mucizelerimsiniz,nefeslerimsiniz.Sizin için her kesi karşıma alırım.Tüm dünyayla savaşıp sizin bir gülüşünüze,kokunuza,nefesinize,sesinize  yenilirim."diye doğrulduktan sonra Miranı kollarının arasına alıp mırıldanmaya benzer şekilde konuştu.Miran ise bu güzel sözler ve duydukları,hormonları,günlük yaşananlar karşısında zaten yorulmuş şimdi uyku ile uyanıklık arasında gidip geliyordu.Asaf sevdiğinin bu halini görünce tebessümle kollarını ayırdı.Miran'ın pencere tarafından yastık koyarak kafasını yavaşça oraya yasladı.Üzerine arkadan uzanıp aldığı ince pikeyi saldı.Arabayı çalıştırarak sürmeye başladı. Eşinin uyandıktan sonra uykusunun bölüneceğini bildiğinden tüm yolları düşük süratle ve uzatarak sürmeye başladı.

                            °•°•°•°•°•°•°

Asaf'dan

Öğleden beri hastaneden çıksak da artık hava tamamen kararıyordu ve biz henüz yeni eve varıyorduk.Miran henüz uyanmamıştı ama artık 4 saattir uyuduğu için uyanmasına da problem yoktu.Çünki artık vakit geçirmeye yer bulamıyordum ve sevgilimi uyandırıp evimizde rahatça öpüp koklamak,sarılmak istiyordum zaten yol o kadar da uzun olmadığı için üç saati arabayı bir kafenin önünde parkederek  sifariş verip arabada kahve içmekle geçirmiştim.Artık eve varınca arabadan inip yan koltukta oturan Miranı kucağıma aldım.Düşündüğüm gibi daha kollarım arasına geçer geçmez uyandı.