Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Minik mucizelerimiz👶👶💕
Yazardan.
Sabahın ilk ışıklarında Saruhan ve Denizoğlu aileleri soluğu hastanede almışlardı.Melek hanım ve Araf bey güzeller güzeli damatlarının ve torunlarının her ihtiyacını gidere bilmek için tüm imkanlarını seferber etmiş durumdaydı.Rojda hanım,Azat bey ve Esma için de durum farklı değildi.Sonuçta değerlileri dünyaya iki minik getirmişti.
Daha Miran ve Asaf uyanmadan aileler hastaneye gelmiş,Rojda hanım,Melek hanım ve Esma bebeklerin yanına inmişlerdi.Azat bey ve Araf bey ise evlatlarını rahatsız etmemek ama ihtiyaç duysalar ulaşabilsinler diye kapının önünden ayrılmamışlardı.
Miran gözlerini açtığında ilk olanları idrak edemedi.Elinde hissettiği baskıyla gözleri oraya döndüğünde başı hasta yatağında,ellerinden tutarak uyuyan kocasını gördü.Olanlar aklına gelince telaşla yerinden kıpırdandı.Ama daha doğru dürüst hareket edemeden kocası hissetmiş gibi uyanarak doğruldu.
"İyimisin nefesim?Ağrın,sancın,istediğin birşey var mı?"diye peş peşe sorularını sıraladı Asaf.Miran tam cevap vermek için ağzını aralıyordu ki boğazında daha yeni farkettiği kurulukla yutkunmak zorunda kaldı.Kocası sessizliğinden bile anlayıp hemen gece kantinden alıp yanında tuttuğu kullanılmamış pet şişelerden birini açıp karton bardağa döktü ve eşinin dudaklarına yaklaştırdı.Miran onun bu hareketine duygulansa da şuan öncelik kendi değil bebekleriydi onun için.
"Ben iyiyim.Bebeklerim nasıl?Erken doğum oldu.Çok mu zayıflar?Onları görmek istiyorum.Benim yüzümden şimdi zayıf ve güçsüzdürler.Çok uzun süre mi küvezde kalacaklar?"diye telaşla konuştu Miran.
"Meleğim hiçbir problem yok ikisi de gayet sağlıklı,kiloları da bünyeleri de gayet normal.Doktor sadece birkaç gün gözetim altında tutacaklarını söyledi."diye eşini sakinleştirmeye çalıştı Asaf.
"Yalan söylemiyorsun değil mi?Ben görmek istiyorum onları."
"Tamam meleğim.Doktora sorayım bir problem olmazsa getirirler bebekleri.Sen inersen dikişlerine zarar verebilirsin."eşinin alnına ve dudaklarına kısa öpücükler bırakarak dışarı çıktı Asaf.
Cenkay beyin odasının önüne gelip kapıyı tıklatarak içeri girdi.
"Müsaitmiydiniz hocam?"
"Evet.Buyur gel Asaf.Bir sorun yoktur umarım."
"Hayır hocam.Sorun yok ama Miran bebeklerimizi görmek istiyor.Odaya getirilmelerinde bir sorun olur mu?"
"Hayır.Hemşirelerden birine söyleyin annemizin yanına getirsinler minikleri."diye onay veren doktorla Asaf teşekkür ederek dışarıya çıktı ve hemşireye doktorun söylediklerini söyleyerek Miran'ın odasına girdi. Büyükler de gelmiş Miranla sohbet ediyorlardı bu sırada.
°•°•°•°•°•°•°•°
Asafın ricası üzerinden 5 dakika geçmiş hemşireler iki miniği de annelerinin yanına getirmişti.
"Miran bey emzirme kurallarını da anlatalım size.Zaten ameliyattan hemen sonra gerekli hormon takviyesi yapıldığı için şuan göğüsleriniz yeteri kadar süt toplamıştır."diyerek bilgilendirme yaptıktan sonra Asaf hariç herkesi dışarı çıkararak nasıl emzirmesi gerektiğini de anlatıp çıkmıştı hemşireler.Artık akşama hastaneden çıkabilecekleri için Asaf her iki aileyi evlerine hazırlık yapmak için göndermiş,şimdi ise Miran ve Asaf minik bebeklere bakıyorlardı.
"İsimlerini ne koyacağız meleğim?Aklında bir şey varmı?Eve gitmeden kimlik işlerini halledelim."
"Aslında sen de kabul edersen oğlumuza Arden ismini vermek istiyorum.Işıl-ışıl parlayan bebeğimiz."
"Hmm.O zaman kızımız da Aden olur hem.Cennet bahçemiz.Hem isimleri de uyumlu olur."
"Evet Asaf'ım.İsimleri de kendileri gibi çok güzel oldu."
"Aşklarım benim.Şükürler olsun sizinle açtığım her sabahıma,sizinle bitirdiğim her günüme.Artık yalnız sana değil miniklerimize de en az senin kadar aşığım."
🌈🌈🌈
Günün ikinci bölümü.Akşam ya da gece bir bölüm daha gelecek.
