sᴡᴇᴀᴛᴇʀ ᴡᴇᴀᴛʜᴇʀ {ᴀʟɪᴄᴀɴ sᴀʙᴜɴsᴏʏ}

⁴

Haftasonuna kadar Alican ile hiç muhabbetimiz olmamıştı. Ben yoğun okul temposuyla uğraşmıştım. O da büyük ihtimalle çalışmaya devam etmişti. Tabii sadece attığı hikayelerden gördüğüm kadarıyla bunu düşünüyordum.

Bugün video çekecektik. O yüzden sabah kalktığımda tüm işlerimi erkenden halletmeye çalışmıştım. Öğleden sonra evi biraz toparlayıp duşa girmiş ve hazırlanmıştım.

Evden çıkmadan önce kameralarımın olduğu çantayı son kez kontrol edip emin olduktan sonra evden çıkmıştım.

Metroya bindiğimde bir yere oturup telefonumdan araba ilanlarına bakmaya başlamıştım. Artık arabaya ihtiyaç duyuyordum. En kısa zamanda almam gerekiyordu.

Uygun gördüğüm birkaç ilanı kaydettikten sonra telefonumu kapatıp etrafa bakındım. Bugün metro biraz kalabalık sayılırdı. Boğucu hava rahatsız ediciydi.

"Beste abla? Merhaba."

Yanımdan gelen sesle kafamı çevirdiğimde tahminimce liseye giden bir kız ile karşılaşmıştım. Beni tanıyıp yanıma geldiği ve utandığı belliydi. Gülümsememi yüzüme yerleştirip ona cevap verdim.

"Merhaba canım."

"Seni görünce çok şaşırdım. Rahatsız etmek istemedim aslında ama bu fırsatı kaçıramazdım."

"Takipçilerimle tanışmaktan rahatsız olmuyorum güzelim. Aksine mutlu oluyorum.Çekinmene gerek yok."

"Gerçekte çok daha güzel gözüküyorsun abla."

"Teşekkür ederim canım. Sen de çok güzelsin."

Kızla biraz sohbet ettikten sonra fotoğraf çekinmiştik. Daha sonra bana teşekkür edip eski yerine dönmüştü.

Aktarma yapacağım durağa geldiğimde Alican'a yolda olduğumu söyleyen bir mesaj atmıştım. O da beklediğini söylemişti.

Yolculuğum bittikten sonra sonunda restauranta ulaştığımda kapıyı açıp içeri girdim. Geçen geldiğime göre biraz daha kalabalık vardı ve bu kadar çok müşteri varken nasıl video çekeceğimizi merak etmiştim.

Mutfağa girip girmemekte kararsız kalırken Alican mutfaktan çıkıp garsonlardan birine tepsiyi verirken beni görmüştü. Garson onun yanından uzaklaşırken ben de etrafa bakarak onun yanına geçmiştim.

"Selam. Naber?"

"İyidir senden?"

"İyi. Gördüğün gibi çalışmaya devam."

"Ben de onu soracaktım. Bu kadar yoğunlukta nasıl video çekeceğiz?"

"Sanırım kapatana kadar bekleyeceğiz."

"Anladım. Baştan deseydin ona göre gelirdim."

"Kusura bakma ya. Yoğunluktan aklımdan çıktı."

"Neyse artık geldim. Mutfakta takılırım ben."

"Tamamdır geç hadi. Hoş geldin."

Ona gülümseyip mutfağa girdikten sonra içeride çalışan birkaç kişi daha görmüştüm. Bana baktıklarında biraz çekingenlik hissetmiştim ama arkamdan içeri giren Alican bu duygumu engellemişti.

"Arkadaşlar Beste benim misafirim. Çıkışa kadar bizimle. Haberiniz olsun."

Çalışanlar bana hoş geldin dediğinde ben de selam verip geçen gün oturduğum yere geçtim ve oturdum. Tanımadığım için fazla muhatap olmak istememiştim. Ben oturduğumda Alican yanıma gelip elini omzuma koymuştu. En azından onu tanıdığım için rahat hissediyordum. Sonuçta buranın patronu oydu.