sᴡᴇᴀᴛᴇʀ ᴡᴇᴀᴛʜᴇʀ {ᴀʟɪᴄᴀɴ sᴀʙᴜɴsᴏʏ}

¹²

Telefonumun zil sesi ile uyandığımda alarm sanıp bir an okula geç kaldığımı düşünmüştüm. Neredeyse yataktan fırlayacakken bugünün cumartesi olduğunu fark etmiştim. Telefonuma baktığımda arayanın babam olduğunu görmüş ve çok bekletmeden açmıştım. Babam beklemekten nefret ederdi.

"Efendim baba?"

"Uyuyor muydun kızım?"

"Evet ya çok uyumuşum."

"Uykunu açacak bir haberim var."

"Ne oldu?"

Meraklı bir şekilde beklerken karşıdaki aynadan kendime bakmıştım. Uyumaktan gözlerim şişmişti.

"Artık senin de bir araban olması gerektiğini düşünüyoruz."

Yavaş yavaş heyecanlanırken konuşmanın sonunu çok merak etmiştim.

"Evet baba?"

"Doğum günün için sana bir şeyler yapmak istedik."

"Öleceğim şimdi."

"Birikim yaptığını biliyorum. Ben de uzun zamandır senin için birikim yapıyordum. Kalan miktarı da ben koyacağım üstüne."

Mutluluktan gözlerim dolarken ne diyeceğimi bilememiştim.

"Ciddi misin sen baba?"

"Ciddiyim. Annenle ortak kararımızdı."

"Ağlıyorum şu an."

"Doğum günün kutlu olsun. Para hesabına ne zaman geçer bilmiyorum."

"Çok teşekkür ederim baba. Anneme de aynı şekilde."

"Konuşuruz tekrar. Ben işteyim şimdi kapatıyorum."

"Tamam görüşürüz. Sizi çok seviyorum."

"Hadi görüşürüz."

Babam telefonu kapattıktan sonra mutluluktan gözlerimden yaş akmıştı. 4 senedir birikim yapıyordum ama ülkenin ekonomik durumu yüzünden yeterli gelmiyordu.

YouTube bana yardımcı olan en büyük etkendi. Özel üniversiteyi tam burslu kazanmış olsam da İstanbul gibi bir yerde okumak çok masraflıydı.

Zamanında oradan kazandığım büyük paralarla anneme ve babama defalarca sürpriz yapmıştım. Annem babamla evlendiğinde durumları iyi olmadığı için ikisi de hayatını yaşayamamıştı. Ben de elimden geldiğince bu açığı kapatmaya çalışmıştım.

Babam bankada çalışıyordu.Ben doğduğumda biraz daha toparlanmışlardı. Annem öyle söylemişti. Lisedeyken de durumumuz çok daha iyi bir konuma gelmişti. Babamın kademesi yükselmiş ve müdürün bir altına kadar çıkmıştı.

YouTube sayesinde zamanında onların ev almasına biraz katkıda bulunmuştum. Onlar da şimdi aynı şeyi yapıyordu.

Bir anda enerji dolduğum için hızlıca kalkıp çarşaflarımı çıkarmış ve çırpmıştım. Yatağımı bir güzel topladıktan sonra mutfağa geçip kendime kahvaltı hazırlarken araba bakmaya tek başıma gitmenin doğru olmayacağını düşündüm ve en iyi seçeneğimi aradım.

"Alican. Günaydın!"

"Her gün daha bir enerjik oluyorsun. Günaydın."

"Çok mutluyum çünkü."