Siyah Maske

Bölüm 17

Rabia:evet ama benimle uyuycaksın değil mi?
Oğuz:bunu istiyor musun ?

Biraz daha ona yapıştım ve başımı onaylar anlamda sallayıp gözlerimi yumdum
Oğuz:böyle olmaz terlersin önce üstünü değiştir
Rabia:tamam ya
dedim ve dolaptan gecelik alıp banyoda giyinip geldim Oğuz'da üstünü değiştirmişti ve yatağa yatmıştı bende hemen yanına gittim ona sarılıp yine kafamı göğsüne yasladım oda saçlarımı okşamaya başladı ardından da bir öpücük bırakıp uzaklaştı
Rabia:teşekkür ederim
Oğuz:neden?
Rabia:bana ilk başta nasıl olduğumu sorduğun , benimle konuştuğun ve sakinleştirdiğin için
Oğuz:seni nasıl merak ettim bilemezsin , başına bir şey geldi sandım
Rabia:iyi geceler ikizim
Oğuz:iyi geceler
Dedi ve gözlerimi yumdum bir süre sonra uykuya dalmıştım

...

Gözlerimi açtığımda hala Oğuz'un kucağındaydım ve o henüz uyanmamıştı biraz kıpırdandım fakat yine uyanmamıştı bende yavaşça kucağından çıkıp kıyafetlerimi elime aldım ve banyoya gittim duşumu alıp kıyafetlerimide giyinip banyodan çıktım Oğuz hala uyuyordu
Rabia:ikizim uyan hadi
Yine uyanmayınca bu sefer onun hep istediği ama benim yapmadığım şeyi yaptım yanına gidip yanağına öpücük kondurup
Rabia:abicim uyanırmısın?
Abi dememle birlikte gözlerini açtı
Oğuz:sen bana abi mi dedin?
Rabia:Evet dedim ama alışma sadece bir kerelikti sen hala benim ikizimsin
Oğuz:bir kerelikte olsa dedin bunada şükür
Diyi yataktan kalkıp yanıma geldi bu sefer o yanağıma öpücük bırakmıştı
Oğuz:bugün nasılsın?
Rabia:sayende daha iyiyim dün gece çok iyi uyumuşum ve ben sanırım her gece seninle uyuycam
Oğuz:evlensemde mi?
Rabia:Evet Efsa'ya mı bırakıcam yani tabi seninle uyuycam ve sende benimle o kimle uyursa uyusun
Oğuz:Efsa mı dedin sen
Rabia:ııı yooo
Dedim ve kurtulamayacağımı bildiğim için koşmaya başladım ama dün akşam kapının kilidini açmadığımızdan yakalanmıştım Oğuz direk beni kucağına alıp yatağa bıraktı ardından da gıdıklamaya başladı gülüşümün arasından konuşmaya başladım
Rabia:Oğuz lütfen , özür dilerim yanlışlıkla çıktı ağzımdan ciddi değildim
Oğuz:emin misin ?
Rabia:evet lütfen
Oğuz:tamam
Dedi ve beni bıraktı o beni bırakır bırakmaz boynuna atladım
Rabia:ciddi değildim gerçekten ama sadece Efsa konusunda onun haricinde ciddiydim seni kimseye bırakmam sen benim ikizimsin ve benimsin hepte öyle kalıcaksın
Oğuz'da kollarını bana sarıp kafasını boynuma yerleştirdi ardından da kulağıma fısıldadı
Oğuz:sende benimsin ama babamlar hala ne olduğunu onun sana bir zarar verip vermediğini merak ediyor senin için endişeleniyorlar
Rabia:kahvaltıda konuşuruz
Oğuz:tamam ben elimi yüzümü yıkım ineriz
Oğuz lavaboya gidip işlerini hallettikten sonra birlikte merdivene yöneldik daha merdivenin başına varır varmaz annemler göründü ve bende utanmaya başladım destek almak için tuttuğum Oğuz'un elini bırakıp arkasına geçtim tişörtünü ellerimle kavrayıp sıktım ve kendimi Oğuz'un adımlarına bıraktım merdiven bitince annemler karşımıza geldi ama ben Oğuz'un sırtından çıkmadım kimse bir şey demedi ve masaya geçtik burda mecbur Oğuz'u bırakıp yanındaki sandalyeye oturdum başım aşağı eğikti ve elim Oğuz'un elindeydi babam karşıma oturdu annende onun yanına bir süre sessizce oturduk ardından bu ölüm sessizliğini annem bozdu

Annem:kızım üstüne gelmeyelim sen anlat diyoruz ama sende anlatmıyorsun geldiğinden beri sadece Oğuz'la konuşup onunla görüşüyorsun en azından bize iyi olduğunu falan söyle

Yine bir şey demedim bu sefer babam konuştu

Babam:Rabia,kızım en azından yüzümüze bak kafanı yere eğme çünkü biliyorum sen kafanı yere eğicek bir şey yapmadın şimdi kafanı kaldırda o güzel yüzünü görelim

Dedikten sonra eliyle çeneme uzandı hafif bir şekilde kafamı yukarı kaldırıp gözlerine bakmamı sağladı konuşamayacağımı bildiğimden Oğuz'un elini sıktım oda anlamış olacak ki yüzüme emin misin der gibi baktı bende kafamı onaylar anlamda sallayıp önüme döndüm bir süre sonra Oğuz başımdan geçenleri anlatmaya başladı tabi bazı kısımlar hariç mesela regl olup o adama gittiğim veya ona sabah hesap sorduğum an hariç tabi koruma kısmında yine kafam düşmüştü hatta oturuyor olmama rağmen düşeceğimi hissedip Oğuz'un koluna tutundum Oğuz her şeyi anlattıktan sonra annem yanıma gelip bana sarılmıştı ağlıyordu fakat ben ağlayamıyordum çünkü kendime söz vermiştim ağlamayacaktım ve öylede yaptım

...

Kahvaltıdan sonra tekrar odaya geçtim yarım saat kadar bir süre boyunca telefonla takılıp Efsa'yı aradım burda bana o yardım ederdi

İlk çalışta açtı mübarek telefonun başında mı bekliyor

Efsa:alo knk eve...

(Sözünü kestim)

Rabia:hiçbir şey deme ve direk annenlerden izin al bize gel ha anlatacaklarımın sonunda senin fikrin olmak üzere dışarı çıkabiliriz gezmek falan yani ona göre izin al hadi bay

Efsa:bay

Dedi ve ben direkt kapadım telefonda anlatamazdım aslında her ne kadar bu olay üzerine konuşmak istemesemde filmlerdeki gibi herkesten saklayıp komaya girene kadar ilaç yutup komaya girip 6 ay sonra uyanıp aileme her şeyi anlatmak zorunda kalıp rezil olmak istemiyorum ayrıca o kim ki ben onun yüzünden komaya girim yada kendimi odaya kapatıp depresyona girim hıh