school trip || Hyunlix

18. Thinking about you

Pov: Hyunjin

Przez cały tydzień pracowałem z Cheawon nad projektem, który oddaliśmy w piątek. W sobotę poszedłem na salę taneczną z Harin.

- Dawno nie tańczyłam.- Oznajmiła dziewczyna która się rozciągała.

- Ja też, nie mam w ogóle czasu ostatnio.

- Hyun, ty się w końcu przemęczysz.

- Bez przesady, wczoraj oddałem projekt który robiłem z dziewczyną Felixa.

- O kurwa, robiłeś projekt z Cheawon?

- No tak, co w tym złego?

- Nie to, że coś, ale kiedyś się z nią...przyjaźniłam i jest niezłą manipulantką.

- Wydaje się miła.

- Pozory mylą, udaje, że jest milutka a jak dochodzi co do czego to może cię nawet pobić.

- Biła cię?

- Raz, jak się pokłóciłyśmy to mi tak przywaliła, że straciłam przytomność.

- Czemu nic mi o tym nie powiedziałaś? Kiedy to było?- Zacząłem się martwić o przyjaciółkę.

- W ostatniej klasie liceum, chwilę po wycieczce do Szwecji, nie powiedziałam ci bo wiedziałam, że masz własne problemy i nie chciałam ci dokładać zmartwień.

Zawibrował mi telefon, więc postanowiłem sprawdzić powiadomienie.

---------------------------------------------------

Wiewiór

Hej

Mogę przyjść na salę taneczną z Minho?

Okej

Jestem z Harin jakby coś

CZEKAJ

W ZWIĄZKU?!

Pojebało cię do reszty?

Oczywiście że nie

Głupi w chuj jesteś

---------------------------------------------------------------------

Odłożyłem telefon i podszedłem do blondynki.

- Jisung i Minho przyjdą.

- O, okej, fajnie.

Kiedy chłopaki przyszli potańczyliśmy 2 godziny po czym każdy się przebrał, Harin poszła do domu a Minho już wyszedł z budynku, więc znów zostałem z Jisungiem sam na sam.

- Spotkałeś się z Felixem?

- Tak.- Odpowiedział chłopak i już wiedział, że nie odpuszczę tego tematu.- Chwilę pogadaliśmy.

- Wszystko u niego dobrze?

- Kurwa Hwang, ogarnij się, nie jesteście już razem a on jest w związku, znajdź kogoś sobie i w końcu zrozum że już nie wrócicie do siebie!- Jisung wykrzyczał mi te słowa prosto w twarz i wyszedł z budynku trzaskając drzwiami po czym wszedł do samochodu Minho.

Czemu te słowa tak zabolały?

Czułem się bezczynnie, stojąc na środku korytarza, wiedząc, że nic nie mogę zrobić.