A Roasted Child-star

Chapter 16

It's wee hours of the morning when Dolor and Crusu arrived at San Antonio, Zambales; the venue of Acai's birthday celebration.

Seaside celebration. 'Cause it's in coastal area that has a vibrant blue water beach. Last month lang binili ng daddy ni Crusu ang property, as their retreat.

“Take a nap, Babe...” she looked at her husband with her sleepy eyes. Midnight palang ay bumiyahe na silang mag-asawa mula Pasig na ang helicopter ng daddy ni Crusu ang sinakyan nila.

Malaki ang bahay na kung nasaan sila ngayon. A native home inherited from ancestors. The roof was intersecting or overlaid hip type. Iyong bubong na T shape ang makikita kapag nasa ibabaw ka example. Then hanggang second floor. Makaluma talaga ang style na rare lang makikita rito sa bansa.

“Lalabas ka?” nang nilingon nito si Crusu.

“Baka... dumating na sila mom.” Nauna kasi sila dumating at saka mamayang gabi pa naman ang debut party ni Acai. Magiging ganap na dalaga na ang only girl ng Abuel's family.

“Okay...” tipid na sagot nito at saka siya bumuntong-hininga. Gusto n'ya na matulog dahil inaantok na talaga siya.

“Gigisingin nalang kita mamaya, hmm?” malambing na saad ni Crusu while cupping her face with both of his hands. Dolor closed her eyes and feel the moment that her husband's soft lips is soothing in her forehead. She loved the way her husband solacing her in this way.

Hindi inalis ni Dolor ang mga mata nito hanggang sa lumabas ng kwarto ang asawa n'ya. Napayakap siya sa sarili n'ya na mag-isa nalang siya sa kwarto nila ngayon. Tiningnan n'ya ang kabuuan ng kwarto na ang materyales ng bahay ay kahoy lahat. Maka-luma at matibay na wala manlang siyang nakikitang anay. Bumaba ang tingin n'ya na pati ang sahig ay kahoy rin o iyong Hardwood na tawag ng ilan.

Tiningnan n'ya ang magiging kama nila. Canopy type of bed. May kurtina na white na naka-hawi each side na hindi manlang naninilaw ang kulay na bagong laba lang. Iyong hindi na nila need maghanap ng pako or kung ano pa na mapagsabitan ng mosquito net. Kasi mosquito net nalang ang kulang para isasabit ang four na tali sa bawat poste ng corner ng bed.

May lampshade rin na nakapatong sa side table ng bed nila. Bell type of lampshade dahil sa hugis nito na kampana and gold pa ang color.

Hinagilap ni Dolor kung nasaan ba ang bintana dahil pinagpapawisan na siya ngayon at wala manlang hangin na pumapasok sa loob ng kwarto. Lumapit siya sa alam n'yang bintana. 

Tinanggal n'ya lang ang pako na naging kandado ng bintana at saka n'ya mahinang p-in-ush hanggang sa bumukas at nakita n'ya ang tunay na liwanag ng araw. Lumitaw sa harapan n'ya ang malawak at asul na karagatan na kumikinang ang waves at tubig ngayon.

Naipikit ni Dolor ang mga mata n'ya habang dinadama ang bawat paghampas ng malamyos na hangin sa buong mukha nito na deserve n'ya. Kung hindi n'ya binuksan ang bintana, baka naliligo na siya sa sariling pawis n'ya.

She is wearing white Breezy dress now. Sabi nga ni Govin parang kurtina lang na tinalian dahil U-neck ang design nito. Bagay kay Dolor na nagmukha siyang Goddess. Kulang nalang ang flower crown sa ulo nito.

Kahit sleeveless, naiinitan pa rin siya kanina. Pero ngayon ang refreshing na ng feeling n'ya. Dahil nanunuot sa buong balat nito ang tumatamang preskong hangin na nagmula pa sa Antarctica.

Napangiti siya nang maalala n'ya rati ang pangarap n'ya na gusto n'yang tumira sa tabing dagat. It like her dream was fulfilled. Parang ayaw n'ya na bumalik sa Pasig. Malapit din sila sa Pasig river pero iba iyon kumpara sa feeling na nararamdaman n'ya ngayon habang pinagmamasdan ang dagat. Hindi magkatulad ang hangin na gusto n'ya pa ang hangin na inaamoy n'ya ngayon na preskong-presko.