😻
----------
Efe yorganın altına girmiş beynini istila eden konuşmaları düşünüyordu. Yaklaşık bir haftadır olanları düşünüyordu. Kesinlikle hepsinde haksızdı. Asla şımarık kendini beğenmiş bencil biri değildi. Bu sözleri hak etmiyordu. Durduk yere kendine bağırıp çağırmıştı.
O günün sabahında ki olaydan herhalde diye düşündü Efe. Yoksa başka onu kızdıracak birşey yapmamıştı.
O bunlarla beynini yorarken kapısı birden açılmıştı. Daldığı için aniden irkilmiş ve yorganınn altından çıkmıştı. Tanıdık iki simayı görünce. Rahatlamıştı.
"Ay biz geldii-" diye cümleye başlayan Rasim ile ikisinin de yüzlerini buruşturması bir olmuştu. Rasim hızla burnunu kapatırken Cenk ise konuşmaya başlamıştı.
"Bu ne oğlum çernobil mi yedin bu ne? Ayh tuttun beni gidiyom galiba!" Diyerek yere yığılan Cenk ile hepsinin bakışı oraya kaymıştı.
Cenk ise az buçuk kafasını kaldırıp yanında duran arkadaşına bir bakış attı. "Püü yazıklar olsun hiç tutmakta yok belki ben kafamı kırıcam pis!" Diye kızdı.
Rasim ise onu hiç takmadan Efenin yanında ki cama doğru gitti ve perdeleri çekti. Efe bağırarak yorganın altına kaçtı.
"Yaa açma ya!" Dedi. Aniden bağırmasından korkan arkadaşları irkildi. Rasim cama yapılırken yeni yerden kalkmaya çalışan Cenk ise dengesini kaybedip yüzünün üstüne düşmüştü.
"Hoşt ayol! Vampir misin lan sen Cenk koş sarmısak getir!" Dedi el hareketleri yapan Rasim. Cenk ise hiç kafasını kaldırmadan elleri ile kendini gösterdi ne ardından nah çekti.
Efe ise hiç onları takmayarak kıçını kaldırdı ve kafasını iyice kapattı. Rasim ise camı açtı ve arkadaşının yanına oturdu.
"Eee götünü izlemeye gelmedim ben. Dün iki üç şey yazdın kayboldun ortadan ne oldu?" Dedi ciddiyetle. Cenk ise resmen yüzünü kazıyarak kafasını kaldırmıştı. Bir elini başının altına koyarak destek verdi ve yerde arkadaşlarının konuşmalarını dinledi.
"Anlatıcak birşey yok mal mal bağırdı durduk yere!" Diye sinirle mırıldandı Efe. Rasim ise tek kaşını kaldırarak sordu. "Gerçekten hiçbir şey yapmadan mı bağırmaya başladı?"
Efe yorganın altından bir hışımla çıktı ve arkadaşına döndü.
"Vallaha hiçbir şey yapmadım ben. Ağzımı açmadım gelmiceksiniz bundan sonra dedi bende nedenini sorunca çıldırdı bağırdı hakaret etti." Dedi ağlamaklı bir sesle.
Cenk ise yerden konuya dahil olmuştu. "Psikopat abi vallaha bende az ötedeydim bir bağrışma duydum baktım bebenin kolunu sıkıyor." Dedi ciddiyetle.
Rasim ise Cenki dinledikten sonra kafasını salladı ve Efeye döndü. "Vallaha bende tek onun bağırdığını duydum." Dedi.
Efe ise yavaş yavaş başını salladı. Halka çözememişti olayın aslını ama çok kırılmıştı.
Üzgün bir ifade ile arkadaşlarına döndü. "Ben bencil miyim? Ya da boş boğaz biri miyim?" Dedi en masum sesi ile.
Cenk hızlıca yerden kalkıp arkadaşının yanına gitti. "Hayır saçmalama ne bencili. Hatırlamıyor musun ilk okulda sırf bana bağırdı diye hocanın karşısına dikilip disiplinlik olmuştun?" Dedi gülümseyerek.
Efe aklına gelen anı ile hafif bir gülümse ile kafasını sallamıştı. Müdür çok kızmıştı saygısızlık yaptı diye, ama hocası nerdeyse Cenkin kafasına vurucaktı müdahale etmesi gerekiyordu.
