4 genç bir yatılı okula götürülürler, herşeyin normal olduğunu o okulda normal hayatlarına devam edeceklerini düsünürler. Ama hiçbirşey göründüğü kadar masum değildir. Bu hikaye 4 genç'in karanlıkta boğulma hikayeleri. şimdiden iyi okumalar dilerim.
(Ding dong) Kapı sesini duyunca oturduğum koltuktan kalktım ve kapıya doğru ilerledim. "Geldim geldim" Kapıya yaslanarak "kim o" dedim cevap gelmeyince kapıyı açtım. Kapıda kimse yoktu. Merdiven dairesine doğru başımı çevirdim ama görünürde kimse yoktu. İçeri geçecekken gözüme kapının önündeki paspasta duran bir kart çarptı. Eğilip karttı aldım ve kapıyı kapattım. Salona geçip oturdum. Kartın üstünde yazanı yüksek sesle okumaya başladım. "Yeşil Vadi Yatılı Okulları son başvuru bugün, bize burdan ulaşabilirsiniz. 05******" Kartın arkasını çevirdiğimde bir adres vardı. Adrese dikkatlice baktığımda buraya çok uzak olduğunu fark ettim. İlginç bir şekilde dikkatimi çekmişti.Evde tek yaşıyordum zaten. Son zamanlardada geçinmek gerçekten zorlaştı. Kazandığım para yetmemeye başladı. Bu numarayı arasam iyi olur aslında. Masada duran telefonuma uzandım ve numarayı çevirdim. Telefon biraz çaldıktan sonra sonunda bir kadın çıktı: -Merhabalar Yeşil Vadi Yatılı Okulları nasıl yardımcı olabilirim acaba? -Merhaba ben okulunuza başvuru yapmak istiyordum da. -Tamam hemen yapalım başvurunuzu. Adınız neydi acaba? -Berk Gökmen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Başvurumu yaptıktan sonra bavulumu hazırladım ve otobüsü beklemeye başladım. Okula gitmeden önce gitmem gereken bir yer vardı. Otobüsü bekleyen benden başkaları da vardı. Birkaç adım uzağımda bir aile vardı. Küçük çocukları annesinin kucağında uyuya kalmıştı.Böyle ailelere çok özeniyordum. Benim hiç ailem olmamıştı. Ben bebekken annem beni bir apartmanın dairesinin önüne bırakıp kaçmış. Annem ve babamı hiç tanımamak ve onların beni istememeleri canımı yakıyordu. Bunları düşünerek kendime işkence ettiğim sırada otobüsün kornasının sesi beynimde yankılandı.
Başımı kaldırdığımda küçük bir çocuğun yolun ortasına atladığını gördüm ani bir Refleksle yola atladım. Çocuğu kapıp karşı kaldırıma yatırdım bir hızla. Yaralanmasını önlemek için kolumu altına koydum. Kafamı kaldırıp kucağımdaki küçük kız çoçuğuna baktım. Fazlasıyla korkmuş olacak ki bana sıkıca sarılıyor bırakmıyordu. Uzaktan bize doğru koşan bir kadın gördüm. Galiba annesiydi. Kadın bağırarak koşuyordu. "Ecrin!!Ecrin!!." Küçük kız annesinin sesini duyunca hareketlenip annesine doğru koşmaya başladı. Yattığım kaldırımdan kalktım ve üstümü silkeledim. Annesi ecrine sıkıca sarıldı sonra başını kaldırıp bana baktı: -Beyfendi kolunuz- kolunuz kanıyor. -Ha Evet verdiğim tepki buydu. Koluma baktığımda gerçektende kanadığını fark ettim. -Aa şey sıkıntı değil siz iyisiniz değil mi? -Evet iyiyiz. Teşekkürler. -Daha dikkatli olun küçük hanım. Küçük kız utanarak "tamam abi" dedi. Bavulumu alıp otobüse bindim. Kolum gerçektende çok acıyordu. Otobüste kendime bir yer bulup oturdum. Ve sırt çartamdan gazlı bez çıkarıp koluma sardım.
Otobüste bir tek ben kalmıştım. Son durağa geldiğimizde otobüsten indim. Tam karşımda mezarlık vardı. Mezarlığın kapısında çiçek satan abladan bir demet papatya aldım. Mezarlığın en köşesindeydi Annemin mezarı. Ona anne diyordum ama benim annem değildi o. Ama beni kapıların önlerine bırakan kadına anne demektense beni büyüten kadına anne demeyi tercih ediyordum. Biraz yürüdükten sonra buldum annemin mezarını. "Halime Kaya" Mezarın başına oturdum. Toprağını suladım annenin en son papatyaları paketinden çıkardım ve tektek dağıttım mezarın dört bir yanına. Biraz mezarını okşayıp özlem giderdikten sonra ayaklanıp okulunun yolunu tuttum.
Adrese göre buralara yakın olmalıydı. Telefonumdan adrese tekrar bakınca okulun ormanın içinde olduğunu fark ettim. Bu beni şüphelendirdi. Ormanın içinde uzunca yürüdükten sonra sonunda buldum okulu. Okul gerçekten eski duruyordu. Bu okul içimde kötü bir his oluşturuyordu...
Ben geldim hahay Bugün bursluluk sınavım vardı ama sizi hikayeden mahrum bırakmadım lfkflflfldllfkdkd. Neyse Arkadaşlar geri bildirimleriniz oylamalarınız benim için çok önemli oyüzden lütfen oylayın. Ve düşüncelerinizi yazın ki sevip sevmediginizi ne hissettiklerinizi anlayayım. okuyanların hepsi beğense keşke. Neyse dikkat edin kendinize. Öptüm sizi muaahh Takipte kalın. 💜
Berk Gökmen
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
