ROCHEL BAHAY AMPUNAN

K A B A N A T A 3

"Hoyyy!!!Gumising ka jan!ang sigaw ni mrs veron kay Rochel,,ngunit nanatili parin itong nagtutulog tulogan!!

Mga alalay!!Kunin niyo na si maria rito at dalhin sa pinakailaliman ng bahay ampunang ito.

Ang sigaw ni mrs veron;

Na agad namang nangisay ngisay ngisay si rochel,,at biglang tigil ito at pinigilan niya ang kanyang paghinga,,baka sakaling isama siya sa pagdadalhan kay maria.

"Dahil sa gulat ni mrs veron,,Hinawakan niya ang pulso ni rochel,,nagulat ito at nasiyahan sa nangyari,,

Agad siyang nagtungo sa kanyang tumba tumba at kinausap ang kanyang anak!!

Anak!Mukang may madadagdag nanaman sa magiging kalaro mo ngayon,,
Baka nauna na ang kaluluwa niya sa iyong play ground anak!!Sige na anak,,susunod na roon si maria,,Ang saad ni veron.

"Agad isinakay sina maria at rochel sa isang kariton kung saan merong apat na gulong,,upang hindi mahirapang dalhin sa kailaliman ng bahay ampunan.

Mabato ang daanang patungo sa kailaliman ng bahay ampunan.
Pinagawa iyon ni mrs veron,,para sa kanyang anak,,dahil iyon ang gusto ng batang nakakausap niya lagi sa kanyang tumba tumba.

Nais din ng bata na magkaroon ng maraming kaibigan,,kaya sinabihan niya si mrs veron,,na kumuha ng mga batang tinatakwil na ng kani kanilang mga magulang

"Ngunit ibaa si maria,,Napadpad lang ito sa bahay ampunan,,dahil sa mga aksidinting nagaganap sa lugar kung saan naroon ang bahay ampunan,,,

"Tanging si maria lang ang naiwang buhay sa kanilang mag anak,
At sa kanyang paglalakad nakita niya ang bahay ampunan,,na agad naman niyang nilapitan na akala niya ay matutulungan siya,,ngunit hindi pala.

Nang makarating na sa kailaliman ng bahay ampunan sina maria at rochel,,agad na silang iniwan roon,,Takot na takot din ang mga alalay nila sa lugar na iyon,,dahil sa tuwing may namamatay at pinahihirapang bata,,doon na nila nilalagay kapag hindi na nito kaya pang kumilos o dina niya kaya pang mabuhay.

"IYak ng iyak si maria sa lugar,,lalo na nung nagpakita ang isang di kanais nais na itsura ng isang batang multo.

"Halatang pinahirapan ang bata,,ng subra!Dahil makikita mo sa mukha ng bata ang puro tahi sa kanyang magkabilaang pisngi pati narin sa kanyang dalawang mata.

Agad sumigaw si maria ng pagkalakas lakas,,na may halong iyak na rin ito..

"BAKIT??
NATATAKOT KABA SA AKIN??
"MAGLARO TAYO NG HABULAN!
KAPAG HINDI MO AKO NAHABUL!!KUKUNIN KO ANG ISANG PAA MO!"hahahahha ang masayang sabi ng batang multo kay maria.

Panay parin ang iyak,,ni maria,,habang  nagsasalita ang batang multo.
Agad namang hinawakan ni rochel ang kamay ni maria,,nagbakasakaling maging matapang si maria kapag nalaman niyang buhay pa si rochel at hindi pa patay.

"Agad sinabi ni rochel kay maria.
"Wag kang matakot bata,,buhay pa ako,
Paano??
"Wag kang maingay baka marinig tayo ng batang multo!!

Wag kang matakot sa kanya!!Hindi niya tayo kayang saktan,,multo nalang siya at tayo ay buhay pa! ang saad naman ni rochel sa batang si maria.

Agad,,tumigil si maria sa kakaiyak at naniwala nalang ito kay rochel,,

"HOY!!!!Bata!!habulin mo na ako!!
ang sigaw ng batang mukto kay maria.
"Ayuko!!ang sigaw naman ni maria!!!

Waaaaaaahhhhhh!!!ang galit na sigaw ng batang multo!!
Nasaan naba ang kaluluwa ng batang nasa tabi mo!!Bakit hanggang ngayon wala parin siya rito!!
At isa pa!!bakit ang tagal mong bawian ng buhay!!!