ROCHEL BAHAY AMPUNAN

Kabanata 16

Walang nagawa ang ina ni ruben,,Dahil malaki na si ruben kaya na niyang pumunta sa lahat ng nanaisin nito.

Bukod sa may sarili na itong sasakyan at nasa tamang edad narin nakuha niyang magtungo sa ospital kung saan naroon si rochel.

"Pagkarating na pagkarating ni ruben sa ospital,
Nakita niyang maayos na maayos na ang lagay nito.

Magandang araw po mrs veron?Ang bati ni ruben,,kahit marami siyang pinagdaanan kay mrs veron noon ay nagawa pa-rin niya itong patawarin dahil narin sa pagliligtas ni rochel sa kanyang buhay.

"Oh!Ruben narito ka pala?
Halika tumuloy ka,

"Salamat po tita veron.
Ang saad nito,,sabay bati kay rochel.

"Rochel kumusta kana?
Nasa maayos kana bang kalagayan?

"At sino ka naman?
Hindi kita kilala,,
at napailing iling si rochel at sabay bawi sa kanyang sinabi.

"Ahh,,oo naaalala ko na,,ikaw yung lalaking niligtas ko??
Ang nag aalala niyang tanong,,baka hindi ito tumugma sa nakaraan.

"Buti naman at hindi mo nakalimutan ang bagay na iyon.
Ang masayang sabi ni ruben.

"Akalain mo nga naman,,Ang bilis ng araw!
Ilang araw kanabang nagbabantay sa anak mo?

Anong sinasabi mo?
Binata pa ako!,,Ang nahihiya at gulat nitong sabi.

Tinanong lang iyon ni rochel,,nagbakasakaling wala pa itong girlfriend o asawa,,At na confirm naman niya ito.

Kaylan pala labas mo ng ospital para ako na maghatid sa inyo?

Wag na,,kaibigan!
Sige jan ka lang muna at inaayos ko itong mga gamit na iuuwi namin.

Mukang napabilis ata ang pag uwi mo rochel?

"oo,,Gusto ko na kasi makita ang bago kung mundo?
Huh???
Ang naguguluhang sabi ni ruben.

"Oh sige rochel,,lalabas muna ako,,babalik ako ulit,,may pasok pa kasi ako ngayon,,ang pagpapa-alam ni ruben.

Habang papalabas na sa ospital si ruben,,may mga matang nakamasid sa kanyang pag alis.

"Habang naguguluhan naman ang isip ni ruben sa mga katagang narinig niya kay rochel.

Kaganapan sa mundo ng kadiliman.

"Iyak ka ng iyak!,,sino kaba?
Magpakita ka??

"Hindi ko magawang makalabas sa aking kinaroroonan,,paano ba ako aalis sa lugar na ito?

Ang tanong ng tinig ng isang babae.

"Pero pwede ko bang malaman kung sino ka?
(Ang tanong naman ni shaina)

"Ako ito si rochel,,inip na inip na ako sa lugar na ito,,nais ko nang makita si kuya rommel at ang pamilya ko,,(ang umiiyak nanaman niyang sabi)

"Ikaw ba talaga yan?
kaylan kapa nariyan?
Matagal na panahon na akong nakakulong rito,,Pakiusap tulungan mo akong makabalik sa aking mundo,,Ang pag mamakaawa ni rochel kay shaina.

Sige ma-iwan muna kita, at ako'y may titignan lamang sa mundo ng mga tao,,maghanap ka ng paraan para makaalis sa kulungan mong yan,,dahil hindi talaga kita matutulungan sa bagay na iyan,,dahil hindi kita nakikita,

(ang saad ni shaina bago ito tuluyang umalis, Patungo sa mundo ng mga tao upang kausapin ang kaluluwang naroon sa kanyang katawan)

Hoy!mangagagayang kaluluwa!halika sandali at may sasabihin lang akong mahalaga!

(Ang sigaw ni shaina sa kanyang katawan,,na agad namang narinig iyon ng kaluluwang nasa katawan ni shaina)

"Ano ba iyon?
Alam mo bang ngayon ang labas ng ospital ni rochel ang aming magiging pinuno!

Kaya nga ako naparito,,upang humingi ng tulong,,

"Anong ibig mong sabihin??
Wala akong maitutulong sayo!Aalis na ako!

"Kung ayaw mong bawiin ko ang katawan kong yan! sumunod ka sa mga gusto ko!

Ang galit na sabi ni shaina,,ngunit tumawa lang ang kaluluwa.

"Kung alam mong bawiin ang katawan mo,!sana noon mo pa ginawa,,pero hindi mo ginawa dahil,,hindi mo alam ang gagawin para makabalik ka sa tunay mong
katawan.(Pa-tawa ka)

Hinahamon mo talaga ako!
Sige,,humanda ka dahil kukunin ko ang katawang yan sayo!

Agad sumugod si shaina sa kanyang katawan upang sumanib ito,

(Sana magtagumpay akong makabalik sa aking katawan,,ang saad nito habang papalapit na ito sa kanyang katawan.

Pagkabangga na pagkabangga ni shaina sa kanyang katawan,,Bigla nalang natomba ang kaluluwang nakasanib sa kanyang katawan at tagumpay nga itong nakabalik sa kanyang katawan.