Kutuda Yaşayanlar

12) Geçmişin Hikayesi

"Annemin dünkü sorgusu... " diye düşündü dalgın gözlerle yoluna bakarak okula giden genç kız. " Burskar'ın bugün konuşmak istemesi... Riske atamazdım. Bu seferlik beni idare etsin. Annemin gözü birkaç gün üzerimde olur sonra geçer o vakte kadar davranışlarıma dikkat etmem gerek, bunca zaman sonra çuvallama hakkım yok. " dedi sessizce konuşup yumruklarını sıkarken. Yolun yarısını geride bıraktığı esnada adımlarını biraz hızlandırdı.

"Odama geldiği halde neden tek başıma olduğumda gelmedi? " düşüncesiyle bakışlarını gökyüzüne çevirdi genç kız. Birkaç saniye sonra "Sanırım böylesi daha doğru." diye düşünerek tekrar yoluna odaklandı. " Ders öncesi zihnini meşgul etme Aylin. " diyerek kafasının içerisindeki kara bulutları dağıtmayı denedi. Okula vardığı zaman direkt olarak sınıfına çıkarak sırasına geçti.

Kendi başına otururken düşüncelerine hâkim olmaya, onlara yenilmemeye gayret etti. "Nerede hata yapmış olabilirim de gözüne battım? " diye düşündü dirseği masasına dayalı, eli çenesinde otururken. "Biraz geçmişi düşününce okul sonrası dışarı çıkmalarım, hafta sonu sabahtan evden çıkmam gibi durumlardan mı şüphelendi acaba? Ama Aylin bunlar doğal şeyler, gençsin sürekli evde oturmanı kimse bekleyemez senden." tebessüm ederek kafasını arkaya atmasının ardından "Evet bunlar doğal şeyler ama sen bunları yapmazdın buna karşılık aniden yapman dikkat çekmiş olabilir." düşüncesi yer etti zihninde. " Ne yapabilirsin Aylin, düşün. Düşün... " diyerek sayıklamaya başladı. Koridorda yürüyen hocasının ayak seslerini duyduğunda " Durumu devam ettir. Madem başladın bırakma. " dedi sessizce. " Günaydın gençler. " söylemiyle kafasını kaldırarak hocasını gördüğü gibi düşünceleri dağıldı ve tüm odağını derse verdi.

Teneffüs olduğu zaman hava almak için bahçeye çıktı, her zaman oturduğu banka geçerek tekrar kafasındaki düşüncelere odaklandı. " Dışarı çıkmayı bıçak gibi kesersen tekrardan şüphe oluşturabilirsin. " dedi kendi kendine. " Peki başka ne olmuş olabilir? " diyerek saçıyla oynamaya başladı. " Araştırma yapmamdan ötürü sorguya çekmesi olanaksız, ufak yaşlarımdan beri süregelen bir durum. " saçını parmağının ucunda çevirirken "En kötü senaryoyu getir aklına." düşüncesiyle " Burskar'la olan konuşmalarımı duymuş olabilir mi? " dedi fal taşı gibi açılan gözlerle ileriye bakarken. " Ama buna imkân yok. Annem evdeyken onunla hiç sohbetimiz olmadı. Burskar ya apartmanın önünde ayrıldı ya da daha erken bir zamanda. " dedi. "Konuşulanları duymuş olmasına imkân yok peki senin jest ve mimiklerin Aylin? Eve kaç kere asık suratla gelerek ona karşı yalan uydurmak zorunda kaldın? Bunları göz ardı edemezsin. " diyerek kafasını sıvazlamaya başladı. Düşüncelerin verdiği yükten başı ağrımaya başlamıştı, banktan kalkarak binaya girdi. "Elimi yüzümü yıkasam iyi olacak." fikriyle lavaboya yöneldi.

İçerideki iki kıza aldırış etmeden musluğu açarak önce ellerini daha sonra yüzünü yıkadı. Aynaya bakarak "Yılmak yok. " diye düşündü. Bir iki kere daha yüzüne su çarparken kızlar lavabodan çıkmış, Aylin tek kalmıştı. Birkaç adet peçete alarak elini yüzünü kuruladı, bahçeye çıkarak tekrar banka oturmak istemişti ki orada oturan beşli arkadaş grubunun olduğunu görünce geri dönerek sınıfa çıktı. Ders zilinin sesiyle kurtuldu onu yoran düşüncelerden.

" Kendine biraz izin ver, tüm gün olası durumları düşünerek geçiremezsin. " dedi okuldan çıkıp eve doğru yürürken. " Evde yaşanacak konuşmalarda önlemini al, olabildiğince sorgulanmaktan ve göze batmaktan kaçın ama her şeyi ön görmeye çalışarak zihnini yorma. " Guruldayan karnını eliyle tutarak "O kadar yoğun düşünce sonrası bu kadar acıkma normaldir." düşüncesi yer etti zihninde.

" Ona müdahalede bulunma, kendisi yolunu bulur. " dedi onun zihinsel yorgunluğunun farkında olan Niryaki. " Kafasını daha da bulandırmak istemiyorum, bir müddet uzak dursam iyi olur. " dedi kendi kendine.