YASAK DOKUNUŞ +18

5. BİR DEMET PAPATYA

~Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

-

BÖLÜM 5

Harry, onu öpen dudaklardan kendini uzaklaştırıp başını kaldırmadan Nicola'nın emniyet kemerini taktı ve hızlıca kendi yerine geçip arabayı çalıştırdı. Nicola ise başını camdan tarafa çevirmiş, bulanıklaşmış bir zihinle yola bakıyordu.

Birkaç dakikanın sonunda sırtını oturduğu koltuğa yaslayıp gözlerini yumdu. Aklında durmadan gezinip duran o kadar çok şey vardı ki ne kadar alkol almış olursa olsun hiçbiri yerinden kıpırdamamıştı.

Gözyaşları yanaklarından süzülüp dudaklarını bulduğunda arabanın ani bir frenle durduğunu anladı ve ıslak kirpikleri arasından başını Harry'e doğru çevirdi. Ona gerçekten değer vermişti.

"Nicola, iyi misin? O herif sana bir şey mi yaptı?"

Nicola, suskunluğu seçip yutkundu ve kollarını göğsünde bağladı küçük bir çocuk gibi ama bu Harry'i daha çok sinirlendirmişti.

"Eve götür beni."

Nicola'nın çatallaşmış sesinden dökülen tek bir cümle Harry'i tekrar harekete geçirirken Harry içten içe kendine küfürler ederek arabayı çalıştırdı ve eve doğru sürdü.

Bu altı aydır, Nicola hakkında kısıtlı bilgiler ediniyordu ve şu zamana kadar hep onun mutlu olduğunu sanıyordu oysa gördüğü görüntü bambaşkaydı.

"Nicola, konuşmak istersen ben seni hep dinlerim."

Harry, kısık sesle konuşsa da Nicola bunu duymuş ama duymamış gibi davranmıştı. Eve vardıklarında ise Nicola çoktan uykuya dalmıştı. Harry, sessiz bir şekilde arabanın etrafından dolanıp Nicola'yı kucağına aldı ve arabanın kapısını kilitleyip eve girdi.

Adımları bilindikti. Hızlıca Nicola'nın aylardır değiştirmediği odasına girdi ve onu yatağına yatırdı. Hemen şimdi odadan çıkıp gitmek en doğru olan olsa da Harry'nin içinde Harry'e ağır gelen bir his vardı. Buna bir isim vermese de o hisse ayak uydurmayı seçti.

Nicola'nın yatağının kenarına oturup Nicola'nın yüzüne yapışan saçlarını geriye çekti ve onun beyaz tenini açığa çıkardı. Yüzü o kadar solgun görünüyordu ki içinden onu öpmek geçti ama bunun yerine Nicola'nın onun öpen dudaklarına dokundu.

"Seni istiyorum Harry..." diyen sesi hâlâ kulaklarındayken bu sefer parmakları kendi dudaklarını buldu. Nicola'nın öptüğü yerleri korumak ister gibi yavaşça okşadı oraları ve gülümseyip Nicola'nın pembe dudaklarına yöneldi. Onu öpeceği sırada Harry'i durduran yine Nicola'nın sesi oldu.

"Ben kötü biri değilim ki baba."

Harry, yutkunamadığını hissetti. Gözlerini sıkıca yumup oturduğu yerden kalktı ve odasına gitti. Bedenini soğuk suyun altına bıraktığında saat akşam dokuzdu ve gün boyu Nicola'yı düşünmüştü. Ona haksızlık ettiğine dair bir düşünce yoktu içinde ama hep bir sızı vardı. Nicola'yı her gördüğünde ona sımsıkı sarılmasını söyleyen bir sızı.

Ellerini sertçe banyo mermerine vurup öfkesini dindirmeye çalıştı ama pek becerikli değildi bu yüzden soğuk suyun altından çıkıp kendini kuruladı ve beline sardığı havluyla bedenini yatağa bıraktı.

Nicola'nın bu eve geldiği ilk günü hatırlıyordu. Babası elinden tutup Nicola'nın artık onlarla birlikte yaşayacağını söylemişti. O günden sonra bir daha babasıyla eskisi gibi olamadılar. Hep aralarında Nicola vardı. Çünkü babası Nicola'nın ailesinin ölümünden kendisini sorumlu tutuyordu.