*Kuklalar, sahipler, seyirciler. Dünya üçünden oluşuyordu. Kuklalar görünmez sahipleri tarafından oynatılmaya devam ediyordu, sahibininin istediği gibi hareket itmeyenin ipi kesilirdi, sahneden yok edilirdi. Oyun bitince seyirciler alkışlardı ve sah...
Dün gece Emir beni evime bırakmıştı ve kahve içemediğimiz için yarınki yarışa gelmemi istemişti. Ben de kabul etmiştim. Böyle bir günden sonra yarışla kafamı dağıtabilirdim. Gece eve gidince bir sürü uyku hapı içip düşüncelerimden kurtulmak için uyumayı tercih ettim.
Arada bir uyansam da yeniden hap içip yeniden uyudum. Akşam uyanıp hızlıca hazırlanmıştım. İrem ve Cem'in gelip beni almasını bekliyordum. İrem arayıp beş dakikaya geliyoruz deyince evden çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yarım saat sonra yarışın yapılacağı alana gelmiştik. Alan oldukça kalabalıktı ve çoşkuluydu. İlk bulduğum yerden bira alıp içmeye başladım. Aynı sırada Emir'e mesaj atmıştım. İrem ise sürekli telefonuna bakıp gülüyordu. Sorsam da eveleyip geveledi. Uzaktan gelen Emir'i görünce elimi kaldırıp beni görmesini sağladım. Emir yanımıza gelince onu Cem ile tanıştırdım, yarış günü zaten İrem ile tanışmıştı.
"Bugün çekişmeli bir yarış olacak. İki tur oynanacakmış. İlki smash ama ikincisini açıklamadılar." Smash adı gibi çarpışma yarışıydı. Neredeyse hiç kural yoktu. İlk kural, çarp ve düşür. İkinci kural, kazan.
"Ama asıl beni heyecanlandıran yarışa Gök'ten biri katılacakmış. Gök'tekiler genelde motora katılmazlar." Ekranda sarı ışık belirince Emir hazırlanmak için yanımızdan ayrıldı. Cem bana yaklaşıp konuştu.
"Bu çocuğu gözüm hiç tutmadı."
"Neden gayet iyi biri aslında. Tanısan seversin."
"Sen yine de çok yaklaşma buna dikkat et." Cem'in hisleri insanlar konusunda oldukça güçlüydü. Yanıldığını düşünüyordum bu sefer. "Yanılı-" Karşıda gördüğüm insanlarla sözüm yarıda kaldı. Enes, Ozi, Melek ve Vasil kendi aralarında konuşuyorlardı. Sonra onlar da beni fark ettiler ve el salladılar. Cem ve İrem'e söyleyince onlarla birlikte diğerlerinin yanına gittik. Yarışı izlemek için güzel bir yerdi. Yarışmacılar teker teker çizgiye gelmişlerdi. İrem ve Enes kendi aralarında gülüşerek konuşuyorlardı. Vasil'e yaklaşıp konuştum.
"Ne işiniz var burada? Yarışları seyretmeye geldiğinizi bilmiyordum."
"Evet normalde gelmezdik ama onun yüzünden geldik." Eliyle gösterdiği yere baktım ama algılamam uzun sürdü. Siyah motoruna binen Koran olamazdı değil mi? Emir'in yarışa katılacak diye bahsettiği Koran mıydı? Ben idrak etmeye çalışırken yarış çoktan başlamıştı. Başımı yarışı gösteren dev ekrana çevirdim. Koran en sonda ilerliyordu. Rahatlayıp derin bir nefes bıraktım.
Motoru sürememesi iyi bir şeydi. Sonuncu olursa kimse onu ezmeden yarışı bitirirdi. Birkaç saniye sonra erken konuştuğumu fark ettim. Koran motorunu hızlandırıp kendinden önceki adamı sıkıştırdı. Arkada insanların bağırışlarını duyuyordum. Koran yanındaki motoru devirip ilerlemeye devam etti. Herkes 'Koran' diye bağırıyordu. Virajları oldukça tehlikeli şekilde geçen Koran üç motorcuyu daha yarıştan elemişti. Yanımda tanımadığım adamların konuşmasını duydum.
